Vandaag verbleven ondergronds.

Orvieto, zaterdag 23 november 2024. Geen wolkje in de lucht. In de nacht flink gevroren en overdag 9 graden maar in de zon aangenaam warm.

Afstand: 35 km en bijna 16.000 stappen.

Vandaag verbleven we ondergronds,

Beste Allemaal,

Zoals ik gisteren al zei, zouden we nog een poging wagen om Bagnoregio te bezoeken. Het unieke dorpje biven op de top van een tufsteen rots.

Het was behoorlijk fris want het had behoorlijk gevroren. Maar rond tien uur hadden we al plezier van de volle zon. En dat zou de hele dag zo blijven.

Naar de parkeerplaats in de stad en daar met een shuttle bus naar het uitkijkpunt vanwaar je het dorpje zag liggen.

Daarna een 20 minuten dalen en klimmen om het stadje te bereiken. Het is weekend en dus vele Italianen maken een uitstapje. En er kwamen twee busladingen met Chinese toeristen aan. Maar wij waren vroeg dus konden we rustig door de straatjes slenteren. Echt een bijzondere ervaring.

Daarna weer terug naar de camper parkeerplaats. Lunchen in de camper en daarna met de tandradbaan naar boven want we moesten nog twee dingen bezoeken.

Allereerst naar de bron van Sint Patrick. Werkelijk een meesterwerk. Niet voor niets staat dit bouwwerk op de lijst van Unesco als beschermd cultuurgoed.

Orvieto ligt op een plateau. 443 meter hoog.

De mensen moesten wel water hebben en dus groeven ze een bron met een doorsnede van 13 meter. Daaromheen loopt een trap die 248 stappen naar beneden gaat. Want de ezels die het water naar boven moesten brengen hoefden elkaar niet te passeren want ze hadden een weg naar biven en een aparte weg naar beneden aangelegd. Zo kon het naar boven brengen van water een continu proces zijn. De bron is 53 meter diep. En er zaten 70 ramen in die wat licht binnen lieten.

Gisteren beklommen we de Moro tower met 240 treden naar boven en nu 248 treden naar beneden.

Maar daarna gingen we weer ondergronds. Er zitten namelijk ontelbare gangen en grotten onder de stad. Elk huis en elke tuin kon vroeger een grot onder zijn huis graven. Men gebruikte deze ruimtevoor opslag, voor olijfolie persen, voor gereedschap maken EN om duiven te houden als de stad belegerd werd en er geen eten was. Men had hinderden gaten in de muren gemaakt waar de duiven door een opening naar binnen vlogen en konden broeden. De eieren werden gegeten en de duiven werden gegeten.

Ook had elk huis zijn eigen bron gegraven om niet naar de rivier te hoeven om water te hebben. Te gevaarlijk en teveel werk. De bronnen konden wel 80 meter diep zijn.

De ondergrondse grotten konden wel 2500 jaar oud zijn.

Men kon dit doen omdat het gesteente ontstaan is uit vulkanisch as van een vulkaanuitbarsting.

Later vertel ik er nog wel meer over. Rond zes uur kwamen we weer boven de aarde. In het donker weer terug naar de camping. Ondertussen begon het weer aardig koud te worden.

Morgen gaan we Orvieto verlaten en gaan we op weg naar huis. We houden het weerbericht altijd goed in de gaten en we zagen dat het behoorlijk slecht was met regen en sneeuw. Maar de komende week is het in Oostenrijk, Duitsland en Frankrijk toch een stuk beter om te rijden. Dus gaan we via camperplaatsen terug naar Udenhout. Bijna alle campings zijn nu namelijk gesloten maar er zijn wel vele camperplaatsen open.

Er is daar wel elektrische tijd een douche en toilet. En ze zijn veilig .

Maar daar vertel ik later nog wel meer over.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten die er echt toe doen.

Piet.