Zo veranderlijk.

Dag 56.

Egilsstadir, maandag 4 september 2023. Prachtige zomerse dag met blauwe lucht en 23 graden en van heel veel wind naar rustig zomerweer.

Zo veranderlijk.

Beste Allemaal,

Vanmorgen weer wat vroeger opgestaan. We wilden op tijd vertrekken en het was zo druk op deze prachtige camping dat we rustig naar het toilet konden zonder in een rij terecht te komen.

Er was nog steeds een krachtige koude wind.

De weg van Egilsstadir naar Myvatn hadden we enkele dagen geleden ook al gereden. Maar nu gingen we in tegengestelde richting. En het werden weer 150 prachtige kilometers.

Volop zon en steeds minder wind.

Het was alsof we op een andere planeet waren. Bijna niemand op de weg. Links en rechts een landschap dat door winderosie, water en andere weersomstandigheden geboetseerd was tot een kunstwerk. De herfstkleuren en de zon maakten het allemaal nog mooier.

Op deze weg rijden de meeste toeristen 90 km per uur. Veel te hard om van al dat moois te kunnen genieten. Wij gaan niet harder dan 50 per uur en stoppen regelmatig om een foto te kunnen maken.

Maar veranderlijk was het weer ook. Want toen we op de camping in Egilsstadir aankwamen was het meer heet dan warm. Dus besloten we al wat te gaan opruimen en wat te gaan schoonmaken.

Dat dit stukje van IJsland een mild klimaat heeft, zagen we ook aan een akker met rogge. De eerste graanakker van heel IJsland.

Het groeiseizoen is hier te kort om veel producten te kunnen verbouwen. Dus geen mais. Gras is wat de klok staan. Duizenden rollen met gras liggen bij de boerderijen opgestapeld. Het wintervoer voor de schapen en koeien. Varkens zullen ze wel hebben maar wij hebben nog geen varkensstal kunnen ontdekken. Vijf procent van de koeien loopt maar buiten de rest verblijft op stal.

Zo’n kort groeiseizoen maakt de natuur ook zeer kwetsbaar. Overal staan er borden om toch maar alleen op de aangegeven paden te lopen. De natuur heeft het al zo moeilijk door de barre weersomstandigheden en dan moeten de mensen het niet nog moeilijker maken.

In de natuurreservaten hebben we al vele keren gezien dat er mensen peuken aan het verzamelen waren. Toen ik er naar vroeg, zeiden ze dat sigarettenpeuken heel lang onherstelbare schade aan de natuur kon aanbrengen.

En door de klimaatverandering zal IJsland het de komende jaren nog zwaar te verduren krijgen. Denk alleen maar het in sneltreinvaart terugtrekken van de gletsjers.

Wij slapen hier nog twee nachtjes en woensdagavond wacht de ferry op ons.

“ALS DE WIND VAN DE VERANDERING WAAIT, BOUWEN SOMMIGE MENSEN MUREN EN ANDEREN BOUWEN WINDMOLENS”.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten die er echt toe doen.

Piet.