Voor het oog en voor het oor.

Villamassargia, zaterdag 2 november 2024. 25 graden sluierbewolking maar vaak ook blauwe lucht. Het kan niet op.

78,5 km

Voor het oog en voor het oor.

Beste Allemaal,

Vandaag is het 19 jaar geleden dat mijn Conny overleed. Soms niet te bevatten hoe snel de tijd gaat. De laatste maanden zei ze vaak: “Één bericht en de wereld staat op zijn kop. Maar de wereld draait door EN dat hoort ook zo”.

En dat laatste “dat hoort ook zo” heeft mij vaak geholpen.

Vandaag is het toch een dag met een ander gevoel dus we besluiten niet naar een drukke stad te gaan maar naar een kunstenaarsdorp hier niet ver vandaan.

Het heet San Sperate. Het dorp is tot ver buiten de landsgrenzen bekend.

Bij binnenkomst in het dorp vallen meteen de eerste muurschilderingen (murales) op. Huizen, straten en pleinen worden gesierd door gedichten en kunstwerken.

Vooral Pinuccio Sciola heeft hier een grote invloed op gehad. Deze internationaal gerenommeerde beeldhouwer schiep een groot aantal klanksculpturen. In een olijftuin staan zeer veel plastieken in alle vormen en maten. Van kalksteen en graniet. En elk met zijn geheel eigen klank. De stenen werden uit heel Sardinië verzameld.

Zo heeft elke sculptuur zijn eigen klank, geschapen door de natuur en door de kunstenaar. Luisteren naar klankstenen is een streling voor het oor.

Maar ook een streling voor het oog. Kijk maar naar de foto’s.

Toen hij terugkwam van reizen naar Mexico en Afrika ging hij muurschilderingen maken en vroeg hij de inwoners ook om mee te werken aan het creëren van een museumdorp.

Op een terras kwam een man naar ons toe en begon te vertellen dat hij vele muurschilderingen gemaakt heeft. En ook de gedachte erachter.

Zo gingen de prachtige murales nog meer tot onze verbeelding spreken.

Om drie uur gingen we weer terug en nu zitten we onder de olijfbomen heerlijk na te genieten.

Een dag met vele gedachten en gevoelens.

Een warme groet en leef en geniet van de momenten die er echt toe doen.

Piet.