Semuc Champey een pareltje.

Semuc Champey een pareltje


Dag 65

Lanquin, donderdag 25 januari 2018, 25 graden maar bewolkt

Beste allemaal,

Gisteren een rustige dag dus dat moet vandaag goed gemaakt worden. Om negen uur stond de 4wd truck klaar om ons 11 km verderop te brengen. Naar Semuc Champey. Wij zaten voorin maar de rest stond achter in de bak van de truck.
11 km en daar deden we 1 uur over. Niet normaal over welke wegen we gestuurd werden. Het was een modderballet. Steil omhoog en weer steil omlaag.
Semuc Champey is een prachtig natuurverschijnsel wat we eerst van grote hoogte zouden aanschouwen en daarna bij de rivier zelf. Semuc Champey, een natuurwonder. Het is een 300 meter natuurlijke brug van kalksteen die zich in en biven de rivier gevormde heeft. Het water stroomt stapsgewijs van de ene poel in de andere. Daarna stort het water in de snelstromende rivier. De rivier is ingeklemd tussen dichtbegroeide kaarsrechte rotswanden.

De foto’s zullen verduidelijken wat het inhoudt.

Wil je het van boven aanschouwen dan moet je er wel iets voor over hebben. Steil naar boven klimmen over smalle glibberige rotspaadjes. Soms met een steile trap maar meestal moest je je vasthouden aan een tak of uitstekende rots. 45 minuten. Totaal nat van het zweet komen we op het platform aan. En dan krijg je ook meteen de beloning. Zie foto’s.
Daarna naar beneden en dat is moeilijker. Moeilijkere voor je knieën en gevaarlijker. Maar na 45 minuten waren we beneden bij het groene water.
Zie de foto’s.

De backpackers hadden hier hun tijd van hun leven. Van de ene poel naar de andere klimmen, klauteren, glijden en duiken.

Wij hebben toegekeken en genoten.

En het begon te regenen en toen nog een keer de gevaarlijke brug over. Zie foto. En de bergweg terug. Nog meer modder en nog meer glibberige stenen.

Maar nu zitten we na een heerlijke douche te wachten op een buffet en dan slapen want morgenvroeg is het weer pakken en op weg naar Tikal. Alweer een tocht van meer dan twaalf uur.

Voor nu een warme groet,

Piet.