Een intens moment.

Een intens moment.


Dag 62

Pananjachel, maandag 22 januari 2018, 26 graden en blauwe lucht.

Beste allemaal,

Vandaag een rustige dag. Eerst naar een van de vele reisbureautjes om een shuttlebus te boeken naar Lanquin. Onze volgende bestemming. Dan proberen een ATM te vinden die in de bank staat. Als er dan iets misgaat met je card dan kun je meteen hulp vragen. Visa werkt nog het beste. Vaak weigert het machine als je de mastercard gebruikt.
Dan nog eenmaal de was naar de “laundry” gebracht en toen naar het haventje om nog twee dorpjes langs het prachtige Atitlan meer te bezoeken. Het water was weer heel rustig en dan kun je ook van de tocht genieten. In beide dorpjes wat rondgeslenterd. In Jaibalito en Santa Cruz La Laguna. Prachtig gelegen tegen de bergwand. Je moet er wel wat voor over hebben voordat je boven bent maar dan krijg je automatisch je beloning vanwege het prachtige vergezicht over het meer en de drie vulkanen.
Dan weer terug en wat zitten lezen en schrijven. Nog even een zonsondergang meepikken en wat eten en dan begint de voorbereiding van morgen.

Gisteren zag je foto’s van de markt. Ik had nog wel 100 andere foto’s kunnen plaatsen wat kleur betreft.

Vandaag zal ik wat foto’s plaatsen van de rituelen van de Maya’s als ze hun voorouders eren met offers.
Het gebeurt op een offerplaat in de kerk of voor de kerk. De geur en de zwarte rook van de verbrande offers is overal. Mensen blijven er ook vaak bewust in zitten.

Men heeft rijst, eieren, sterke drank, bloemblaadjes, citroenen en heel veel kaarsen bij.

Bij de vrouw die wij buiten de kerk gezien hebben, ging het als volgt.

Eerst werden er kaarsen rechtop geplaatst. Daartussen werden bloemblaadjes gestrooid. Maar voordat dat gebeurde werden er allerlei gebeden opgezegd. Het leek wel of de vrouw in trance was. Volgens mij praatte ze met de overledenen.
Daarna werd er sterke drank over de bloemblaadjes gesprenkeld. Daarna twee eieren en twee citroenen maar telkens werd er intens met de doden gesproken. Op het eind werden er wel twintig kaarsen op het vuur gelegd telkens voorafgegaan met gesprekken en gebeden.
Daarna pakte de vrouw een stok en bleef in het vuur roeren tot alles verbrand was en ondertussen bleef zij bidden.
Het was intens en indrukwekkend. Hopelijk kunnen de foto’s het bovenstaande verduidelijken.


Voor nu een warme groet.

Piet