Pura vida. Puur leven.

Dag 27


Pura Vida. Puur leven.

Montezuma, maandag 18 december 2017, 32 graden en blauwe lucht


Ieder land heeft zo zijn eigen woord om iets speciaal uit te drukken. Vaak kun je het niet vertalen. Zo hebben wij in Nederland het woord GEZELLIG. Het is één woord maar het drukt veel meer uit.
Pura vida zou je kunnen vertalen als PUUR LEVEN. Maar in Costa Rica is het een “way of life”.
Je hoort het de hele dag. En als je het als toerist gebruikt dan tover je altijd een glimlach op hun gezicht.
Het is een soort begroeting, of gewoon goede dag zeggen, of als er iets “cools” is of als je ergens dankbaar voor bent, of geluk wensen of gewoon genieten van de kleine dagelijkse dingen. Zoals lekker even liggen in een gekleurde hangmat die je hier voor elk huis een paar ziet hangen.

De uitdrukking “pura vida” is voor de Costaricaan veel meer dan “puur leven”.

En natuurlijk vind je deze twee woorden overal terug. Op souvenirs, namen van hostels en hotels en ga zo maar door.

Ik eindig vaak met; “Leef en geniet van de momenten die er echt toe doen”.

Maar ik zou vanaf nu ook kunnen zeggen. PURA VIDA.

Zo hadden we vanmorgen een paar “pura vida” momenten.

Om zes uur al wakker van het gezang van de vogels. Dus meteen met de camera op zoek. Van een paar is het gelukt om weer een nieuwe vogel aan de collectie toe te voegen.
Om half acht naar een klein zwembad waar het ontbijt klaargemaakt werd. De gastvrouw, Catrine uit Zweden en de gastheer, Ruben uit Uruguay, vertelden hoe ze hier twaalf jaar geleden begonnen waren. Elk jaar een kleurrijk huisje bouwen en verhuren. Ze stoppen nu bij 9 kleurrijke huisje in een prachtige grote tuin.
Tijdens het ontbijt kwamen er twee leguanen onder het zwembad vandaan. Een mannetje en een vrouwtje. Ze zochten de zon op en bleven daar genieten langs het zwembad.
Daarna kwam er een agoeti op bezoek. Lijkt een beetje op een grote rat zonder staart. Hij zat rustig aan een nootje te knabbelen.
Even later een prachtige vogel in de struiken en op een stoel en die kreeg ik helder op de foto.
Maar toen een kabaal. Een kapucijnaap kwam een boom uit en griste twee eieren uit de keuken. Met twee eieren de boom in en begint die heerlijk op te eten. Een ei tussen twee achterpootjes en een ei tussen zijn voorpoten. Rondkijken want er kwamen andere kapucijnaapjes op af. Maar hij was het mannetje en terwijl hij eet mag er niemand in de buurt komen.
Daarna kwam hij het weer proberen maar ging zijn voorkeur uit naar een banaan. Dat lukte weer en toen vond de eigenaar het genoeg en stopte alles in de koelkast. Maar dat is geen garantie want als ze weg zouden gaan dan zouden ze die gewoon openmaken.

Het waren allemaal “ pura vida” momenten. Pure “genietmomenten”.

Ik zal proberen deze “pura vida” momenten met foto’s te illustreren.

Vanmiddag een wandeling langs het strand en dan weer voorbereiden voor de laatste etappe. Naar Liberia dicht bij Nicaragua. Want dat wordt ons volgende land om te bezoeken.

Een pura vida groet,

Piet.