Bijzondere rituelen.

Bijzondere rituelen.

Dag 96

Oaxaca, zondag 25 februari 2018, 30 graden en blauwe lucht


Beste allemaal,

Vandaag nog een dagje in San Cristobal. We gaan met een gids twee Mayadorpjes bezoeken. Het is zondag en dan heb je geluk want veel mensen hebben prachtige kleding aan en ook gaan veel mensen bidden en offers brengen. Zomaar langs de weg of in een kerk. Eerst naar Zinacantan. Voordat we daar aankwamen stoppen we langs de weg bij drie kruizen bekleed met dennennaalden takken. Hier legt de gids de betekenis uit van de kruizen. Iets verderop zit een Mayafamilie op de grond op dennennaalden te bidden. Voor hen een bron met water, een kip en een flesje coca cola en een bakje met een soort wierook. Kinderen zitten geduldig te wachten tot de ceremonie voorbij is. Later krijgen we meer te horen over de rituelen die daar plaatsvonden.
In het dorpje stoppen we bij een weversfamilie. Hier laat men zien hoe de
prachtige kleding geweven en geborduurd wordt.
Ook laten ze zien hoe men hier tortillas bakt. Wij mogen er zoveel eten als we willen. Je kunt ze vullen met bruine bonen en kaas. Natuurlijk hebben ze graag dat je daarna een donatie doet.

We rijden verder naar het volgende dorpje. San Juan Chamula. Een dorp met voornamelijk Tzotzil indianen, een inheems Mayavolk.
Ze leven in groepsverband en hebben hun eigen wetten en regels. Ze hebben hun eigen politie en rechtspraak. Het is de Spanjaarden nooit gelukt om hen onder hun gezag te krijgen en ook de Mexicaanse overheid is dat tot nu toe niet gelukt.
Ga je in de fout dan wordt je in een gevangenis gezet midden in het dorp met tralies zodat iedereen je kan zien. Maar meestal lossen ze het meteen op. Oog om oog en tand om tand. Zo wordt een dronkaard die regelmatig overlast bezorgd uit het dorp gezet. Het is een zeer gesloten gemeenschap met veel inteelt.
Hun godsdienst is een mix van het christendom en hun eigen eeuwenoud geloof. En dat gaan we het komende uur duidelijk merken.
Geel, rood, zwart en wit zijn heilige kleuren. Het zijn de kleuren van de vier kleuren maiskolven.

Eerst stoppen we bij een begraafplaats met een ruïne van een kerk die door een aardbeving verwoest is. Honderden eenvoudige graven. Sommige met een klein huisje maar meestal een hoopje grond met allemaal een kruis gemaakt van dennentakken. Aan de verse groene dennentakken kun je zien wie er las overleden is.

Daarna gaan we naar het centrum, naar de Plaza. Onderweg zien we heel veel kruizen met dennennaalden takken. Bijna op elke hoek van de straat. Op de Plaza staat een heel groot kruis en uiteraard met dennentakken. Heeft te maken met de verbinding tussen de onderwereld en de bovenwereld.
De gids betaalt een kaartje om in de kerk te mogen gaan kijken. Er lopen wachters rond met een wit bontvel en een hoed. Wij krijgen heel duidelijk te horen dat je geen foto’s mag maken in de kerk. Mobieltjes en camera’s moeten de tas in.
Bij overtreding heb je een probleem en kun je voor drie weken in de openbare gevangenis belanden.

Wat je ziet als je deur binnen gaat is bijna niet te beschrijven. Er staan geen banken. De hele vloer van de kerk is bedekt met dennennaalden.
Overal zitten groepjes mensen tussen de dennennaalden te bidden. Voor hen op de tegelvloer staan tientallen kaarsjes te branden. Elk kaarsje moet brandend blijven. En terwijl een man bidt zorgt een andere man ervoor dat de kaarsjes branden tot ze op zijn. Ook kaarsjes in glazen potjes. In de hele kerk zien we meer dan duizend kaarsen branden. Het plafond is zwart geblakerd en al gauw slaan de zwarte dampen op je keel.
Langs de kant staan tientallen heiligenbeelden. Allemaal met een spiegeltje op hun borst en ze zij aangekleed net Maya tradities. Elke heilige is bedolven onder bloemen.
Wij gaan op een bankje zitten en bekijken hoe een groep offers brengt. Sommige hebben een kip bij zich. Maar bijna allemaal een fles coca cola. Bonen of eieren.
De kip of eieren wordt langs het lichaam van de aanwezigen gewreven. Over de rug langs je gezicht en over je buik. Daarna wordt de kip de nek omgedraaid en spartelend vindt hij of zij de dood. Men denkt dat de ziektes en problemen verdwijnen met het doden van de kip.
De coca cola wordt doorgegeven aan de mensen en iedereen drinkt er een flinke slok van. Ook hier denkt men dat men door het laten van boeren de kwade geesten en ziektes verdreven worden.
Men blijft bidden tot alle kaarsjes uit zijn. De glazen potjes worden bij elkaar op een tafel bij de heiligen geplaatst. Regelmatig hoor je een glazen potje uit elkaar knallen vanwege de hitte.

Na een half indrukwekkend uurtje zijn we toch blij om de zwarte geblakerde kerk te verlaten. Wij kopen meteen een flesje cola om onze keel wat te zuiveren of om ……..

Daarna rijden we met onze gedachten nog in de kerk terug naar ons hotel. Wij hebben de rugzakken al ingepakt en gaan nog wat eten voordat we de nachtbus instappen om naar Oaxaca te reizen. De op een na laatste stad die we hier in Mexico bezoeken.

Voor nu een warme groet,

Piet