Kletsnat maar nu niet van de regen.

Kletsnat maar nu niet van de regen.

Dag 19

Manuel Antonio, zondag 10 december 2017, 32 graden en heel vochtig.


Beste Allemaal,

Vandaag al om zes uur op want we moeten toch van dat geweldige uitzicht genieten.
Simpel ontbijtje en rond zeven uur rijden we naar het NP Manuel Antonio.
Het was maar drie km van ons hostel.
Auto parkeren en een ticket bemachtigen. 16 dollar per persoon. En je wordt op de parkeerplaats al gevraagd of je een gids wilt. Dat gaat zo door tot in het park. Ze hebben allemaal een grote telescoop bij op een standaard en beloven dat je veel meer dieren zult spotten dan dat jezelf het park verkent.
Maar we hadden de dag ervoor van een Canadese familie gehoord dat het veel te duur was en totaal niet de moeite waard. Rond de 50 dollar per persoon in een groep. En een privé gids is nog veel duurder.
Natuurlijk weten zij waar de dieren in het regenwoud zich meestal ophouden. Maar dat weten wij ook, meestal heel hoog in de bomen tussen de bladeren. Dan richten zij daar hun telescoop op en mag je met je telefoon of fototoestel daar een foto van nemen. Iedereen wil dat natuurlijk doen en als je dan met acht personen bent dan ben je ruim tien minuten verder.

Wij gaan nu zelf op pad. Kijken en luisteren. En het viel niet tegen, al zeg ik het zelf. Drie soorten apen, een soort hert, een agoeti, twee keer een luiaard, een prachtige groene slang, een prachtige leguaan en nog wat een paar meer maar daar moet ik de naam nog van opzoeken. Allemaal gezien maar dat wil niet zeggen dat je er ook scherpe foto’s van hebt. Als we terug zijn in het hostel dan verwijderen we meteen de tientallen onduidelijk foto’s en genieten van wat overblijft.

Dit park is ook zo geliefd omdat je wel drie keer bij een prachtig strand uitkomt waar sommigen de hele dag in het water dobberen of surfen als de golven hoog genoeg zijn.

Wij zij nu ook kletsnat maar dan niet van de zee en ook niet van de regen. Gewoon van de hoge luchtvochtigheid. Het zweet loopt in stroompjes naar beneden. Na een uur ben je werkelijk door en door nat. Maar ook dit went als je alles maar rustig aan doet.

Na vier uur is het welletjes en gaan we een lekkere pizza eten. Daarna een douche en genieten op het terras waar we een prachtig toetje krijgen te zien. Drie toekans strijken in een boom voor ons neer. Wel niet zo dichtbij maar met de grote lens krijgen we ze toch aardig in beeld.

Helaas is het plaatsen van foto’s het moeilijkste maar ik beloof jullie dat je de mooiste foto’s vroeg of laat te zien krijgt.

Voor nu een leef en geniet groet.

En morgen lees je wel waar we dan weer neergestreken zijn.

Piet.