Wat een schatten.

Wat een schatten.

Drieënvijftigste etappe: Napels, zondag 19 februari, 16 graden en bewolkt.

Beste Allemaal,

Vandaag nog een dagje Napels. Gisteren zagen we de tweede stad van Italië vanaf de Vesuvius al liggen. Het hoofdbestanddeel waarom we Napels bezoeken is het Archeologisch Museum.

Niet met de auto maar met de trein en de rest met de metro.

Rond half elf komen we aan in een werkelijk schitterend museum. Met zoveel schatten vanuit de oudheid dat je er duizelig van wordt. Alles wat we op Sicilië en op andere plaatsen gezien hebben wordt hierdoor nog veel duidelijker. Vooral vele schatten van Pompeï zijn hier te zien.

Standbeelden in alle vormen en maten. Geweldige mozaïeken. Vazen, sieraden, fresco’s. Het was een paar uur smullen.

Daarna nog een paar uur door Napels gelopen. Een bijzondere stad.

Napels is een bijzondere stad waar je van houdt of waar je het liefst zo snel mogelijk vandaan wilt.

Op een heel klein oppervlak vind je hier zonovergoten pleinen, doolhofachtige straatjes en getuigenissen van het verleden. Elk vrij hoekje wordt benut om een winkel, een restaurant of een café uit te baten.

Maar de Napolitanen maken de sfeer, maken de stad. Ze zijn vol met humor en vol van temperament. Ze trotseren de wisselvalligheden van hun bestaan met een enorme hoeveelheid goede humeur en proberen iedere mogelijkheid in hun voordeel uit te buiten.

Wij hebben daar een beetje van geproefd want wil je daar echt gevoel bij krijgen dan moet je ook het nachtleven in duiken. En dat is voor mij helaas niet weggelegd.

Rond zeven uur waren we weer terug.

Wat opvalt: Er is geen huis of flat te vinden zonder balkon. Deze zijn voor negentig procent gevuld met wasgoed en bloempotten. Wat ook opvalt, is dat heel veel balkons in een zeer slechte staat bevinden door betonrot.

Een weetje: overal op Sicilië en in het zuiden van Italië zijn ontzettend veel sinaasappelgaarden, mandarijngaarden en citroengaarden. Evenals ontelbare olijfgaarden. Je ziet nu geen olijven aan de bomen want die worden in november geoogst.

Maar overal zie je citroenen, mandarijnen en sinaasappels aan de bomen. Het hele jaar door. Zij worden pas geoogst als ze rijp zijn. Ondertussen krijgen ze bloemen en weer nieuwe vruchten. Het is als het ware een continue proces.

Morgen gaan we nog een keer de Amalfikust route rijden maar dan in tegenovergestelde richting. Hopelijk is het weer ons gunstig gezind. Maar dat horen jullie morgen weer.

“HET VINDEN VAN OPLOSSINGEN GEEFT MINDER STRESS DAN HET ZOEKEN VAN PROBLEMEN”.

Voor nu weer een warme groet en leef en geniet van de momenten die er echt toe doen.

Piet.