Uitgestorven tussen 12 en 4 uur.

Uitgestorven tussen 12 en 4.

Vierentwintigste etappe: Lecce, zaterdag 21 januari 2023, 15 graden. Zon en wolken.

Beste Allemaal,

De nacht was onstuimig. Hele harde wind en regen en een enkele donderklap. Iedereen had de windschermen en voortenten extra stevig verankerd. Wij hadden ons dak voor de zekerheid ook maar laten zakken. Koken hebben we binnen gedaan wat maar zelden voorkomt.

De stevige wind is gebleven maar de zon is weer terug. Tenminste voor vandaag.

Wij gaan er meestal op uit. Maar het overgrote deel van de campinggasten hier blijven op de camping. Ze hebben zo’n ontzettend grote campers dat het moeilijk is om je te verplaatsen.

Sommige blijven hier vier tot vijf maanden. Allemaal hebben ze een schotel voor of op de camper en kunnen heel de dag en avond televisie kijken.

Vandaag Lecce en Gallipoli.

Lecce de barokhoofdstad van Italië. Op de gevels van de huizen maar vooral op en in de kerken ontzettend weelderige versieringen. Dat komt ook wel dat de kalksteen die hier gewonnen wordt heel zacht is en daardoor gemakkelijk te bewerken is. Door de buitenlucht wordt hij door de tijd veel harder. Hierdoor kregen de kunstenaars de mogelijkheid om de gevels bijna vlak vullend te versieren. Lecce was hoogstwaarschijnlijk al voor de Romeinen bewoond maar van de Romeinen zijn nog een paar zichtbare getuigen zoals het amfitheater en het theater.

Als je kerken en kathedralen wilt bezoeken moet je wel de tijd in de gaten houden. Want bijna alles is tussen de 12 en 4 gesloten.

Gallipoli is een totaal andere stad aan de zee. Gallipoli betekent mooie stad in het Grieks. De oude stad ligt op een eiland die verbonden is met een brug met de nieuwe stad. Je kunt helemaal buiten om de stad heenlopen. Je hebt aan de ene kant altijd zicht op de zee en aan de andere kant kijk je steeds de vele steegjes in.

Wat ook opvalt dat bijna alle kerken zo gebouwd zijn dat ze uitkijken over de zee.

De grond in en om Gallipoli en het klimaat was en is ideaal voor de teelt van olijven. En de olijfolie hiervan werd vanaf de Zeventiende eeuw gebruikt voor lampolie. De olie werd verscheept naar alle werelddelen. Hierdoor groeide de oude stad al snel uit zijn voegen. Allereerst werd elke plek binnen de stadsmuren volgebouwd maar vanaf 1785 moest men toch echt buiten de muren gaan bouwen.

Maar er kwam een einde aan halverwege de negentiende eeuw. Toen werd de olijflampolie vervangen door petroleum.

Ook hier leek het alsof de oude stad uitgestorven was. Je ziet dan werkelijk niemand op de straat. We moeten er echt aan wennen dat tussen 12 en 4 uur iedereen van de aardbodem verdwenen lijkt.

Vandaag op tijd terug. Douchen en alles voorbereiden want morgen trekken we weer verder langs de kust en we naderen Sicilië stukje bij stukje.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten die er echt toe doen.

Piet.