"Onsterfelijke liefde".

Udenhout, zondag 29 januari 2012

Beste allemaal,

Ja hoor het is dezelfde site met dezelfde reisverhalen. Ik had deze reis namelijk nog steeds onder dezelfde titel ( Het Vervolg)staan als vorig jaar maar toen was het Myanmar, Laos, Thailand en Nepal. Maar deze reis is weer een ander hoofdstuk en dat heb ik nu veranderd. De titel van deze reis is nu: "Totaal anders maar .....".
De opmaak is nogal kleurrijk maar de reis was in alle opzichten ook zo ontzettend kleurrijk. Vandaar.

Hopelijk kunnen jullie het een en ander goed lezen. Anders laat het maar weten.

Ik loop nog ver achter maar hoop dat de komende maand helemaal bijgewerkt te hebben. Daarna wil ik aan het maken van Verhalende fotoboeken beginnen.

Agra, dinsdag 22 november 2011

We zouden heel vroeg naar de Tay Mahal gaan om de sunrise daar mee te maken maar het was heel mistig dus dat had niet zoveel zin. Toen we bij de Tay Mahal aankwamen konden we alleen maar de contouren van dit indrukwekkende gebouw zien.Maar de Tay Mahal moet je gezien, moet je aangeraakt hebben.
Waarom? Omdat het een gebouw met een verhaal is. Al meer dan 200 jaar hebben reizigers en dichters lofzangen op de Tay mahal gehouden.

De dood van zijn geliefde koningin Mumtaz Mahal (Parel van het Paleis) in 1631 was voor de Mongol-vorst Shah Jahan aanleiding om de herinnering aan haar te vereeuwigen. Nou dat is hem wel gelukt. Het werd een mausoleum van ongekende schoonheid.
De bekendste kunstenaars en 22.000 !!!! arbeiders werkten 22 jaar !!! aan de bouw van dit praalgraf.
Uit de marmergroeven van Ajmer werd smetteloos wit marmer gehouwen. Zandsteen werd aangevoerd uit Fatehpur Sikri en edelstenen uit de hele wereld.
De Tay Mahal vormt met zijn "bijgebouwen" een harmonisch geheel.De toegangspoort, de moskee aan de westkant en zijn spiegelbeeld de Naqqar Khana (gastenverblijf) aan de oostkant zijn qua verhoudeingen op elkaar afgestemd.
Onder de koepel van het grafmonument bevinden zich de pseudograven van Muntaz Mahal en haar geliefde Shah Jahan.De eigenlijke graven liggen in de ondergrondse kamer.
De TayMahal is als een kostbaar juweel. Het spel van het licht op het witte marmer verandert van uur tot uur. Alles is van wit marmer en is overal versierd met een inlegwerk van 48 stukjes halfedelsteen waarvan de breuklijnen niet te zien zijn.

Je kunt je voorstellen dat er strenge veiligheidsmaatregelen getroffen worden. Geen drank, geen sigaretten, geen voedingswaren, slechts kleine tassen en geen schoenen.

Het is echt een monument van een "onsterfelinke liefde" geworden.

Ik hoop dat de foto's, in de mist genomen, wat van de schoonheid over kunnen brengen.

Vol met indrukken gingen we in de middag op weg naar een ander indrukwekkend "gebouw": Het Agrs Fort.

Het Agra fort ligt aan de oever van de Yamuna rivier. Het werd in 1565 gebouwd door Akbar de Mongolvorst.De meeste paleizen binnen het Fort zijn verwoest en vervangen door kleinzoon Shah Jahan door stralend witte marmeren bouwwerken. De vestingwallen van 2,5 kilometer lengte van rood zandsteen en de hoge poortgebouwen en het paleis Jehangir Mahal zijn de enige overgebleven gebouwen uit de tijd van Akbar.
De Diwan-i Khas en de andere paradijselijke appartementen die Shah Jahan voor zijn echtgenote liet bouwen zijn allemaal van wit marmer. Ook de 2 moskeeën, een synthese van islamitische en hindoeistische tradities, werden in de tijd van deze vorst gebouwd.
In de achttiende eeuw werd al het goud en zilver en de edelstenen die in de gebouwen verwerkt waren geroofd.

De avond tevoren waren we naar de musical geweest "Tay a timeless Beauty".
n daar kunnen we het helemaal mee eens zijn.

Lang konden we niet dagdromen over al dat moois want de eerste treinreis stond die avond op het programma. Maar .... we hadden nog geen confirm tickets. Dat wil zeggen dat er nog een wachtlijst was en pas een paar uur van te voren bekend zou worden of we ook daadwerkelijk een geldig treinticket zouden hebben. Om 7 uur al naar het station, ook al zou de trein pas om 12 uur vertrekken. We zagen dezelfde taferelen als in Myanmar. Iedereen, eet, ligt, slaapt, wacht, plast, wast zich op het station. Een georganiseerde chaos. Wij wachten naast een open toilet in de "waiting room". Om 9 uur checken we opnieuw onze tickets en ja hoor, we kunnen vertrekken. Maar niet om 12 uur maar bijna 2 uur later vanwege de mist.


De volgende keer meer over de treinreis en nog veel meer.

Voor nu een lieve groet en leef en geniet van de momenten.

Piet