Een slurf op je hoofd?

Udenhout, zondag 19 februari 2012

Beste allemaal,

Ik krijg nogal eens de vraag waarom ik nu nog al deze verhalen schrijf. De reis is toch al voorbij? En ik weet ook dat het voor de lezers leuker is om de verhalen "vers van de pers" te lezen.
Maar elke dag een verslag maken ter plekke was onmogelijk en daarbij gaat er dan vaak kostbare reistijd "verloren". Want soms zit je wel een paar uur in een internetcafé. Zeker als je de nodige foto's als ondersteuning wilt plaatsen. Maar dat is niet de enige reden. Wij hebben zoveel indrukken opgedaan dat je die maar amper kunt verwerken. Dat doe ik eigenlijk nu pas. Nu ik het verhaal schrijf en de foto's bekijk en uitzoek, NU pas krijgen al die indrukken pas het juiste plekje. Als ik NU de verslagen geschreven heb dan weet ik precies wat, waar, hoe ik alles beleefd en meegemaakt heb. En als ik ooit de tijd krijg, ga ik er ook nog fotoboeken van maken en dan is het alleen maar gemakkelijk. En een derde reden is dat ik mijn kleinkinderen deze verhalen nog ooit eens gaan lezen en mij nog eens na gaan reizen. Wie weet? Ik hoop het want het zou hen ontzettend verrijken.
Zodoende krijgen jullie nog vele verhalen en foto's te zien, misschien niet meer zo "spannend" en up to date maar ik hoop dat jullie er toch nog voldoende van kunnen genieten.

Hampi, dinsdag 13 december 2011

Zoals ik al geschreven had, was de keelontsteking heftig. Kon geen woord meer uitbrengen. De medicijnen deden gelukkig hun werk en vandaag gingen we op weg naar Hampi. Om 4 uur in de morgen opstaan. Om 5 uur met de taxi naar Vasco da Gama. Om 7 uur de trein naar Hospet. Hier kwamen we om kwart over 3 's middags aan. Met een tuk tuk naar het 14 km verderop gelegen Hampi. Het guesthouse hadden wij al eerder geboekt en dan is het altijd heel spannend waar wij tercht zouden komen.
En deze keer kwamen wij werkelijk in een paradijs terecht. Wij besloten al meteen bij aankomst dat wij hier langer zouden blijven. Zeker met onze lichamelijke ongemakken van keel en darmen. De naam van ons guesthouse: Shanti Guesthouse. Shanti=peace. Nou ik kan jullie zeggen dat het een van de meest peacevolle plekjes van de hele reis zou worden. Geen auto en motorgeluiden, geen getoeter alleen het geluid van de natuur.
Ik had onderweg ook een heel dik boek gekocht en daar had ik nu de tijd voor om het uit te lezen. Wij zouden een week in dit paradijs blijven.

Maar nu wat informatie over Hampi. Het is een van de meest fascinerende ruïne steden ter wereld en het staat dan ook niet voor niets op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Het prachtige ruige landschap en de ruïnes maken een overweldigende indruk. Van oudsher is het een bedevaartscentrum. In 1336 stichtten 2 broers de stad VIJAYANAGAR (Hampi) als bolwerk tegen de islamitische veroveraars uit het noorden. Het zou het belangrijkste Hindoeïstische rijk van India worden.Ruim 2 eeuwen lang wisten zij de islamitische opmars tegen te houden. In 1565 werd de stad echter verwoest en viel het rijk uiteen.
De resten van de oude stad Vijayanagar liggen verspreid over een gebied van 26 vierkante km!!!!!!. In dit gebied liggen nu een aantal dorpen waaronder Hampi bazaar. Wij verblijven aan de andere kant van de rivier de Tungabhadra. Zodoende moesten we telkens met een bootje overgezet worden als we naar Hampi wilden.
De eerste dag bezochten we de Virupaksha tempel uit de negende eeuw die nog steeds in gebruik is. De tempel is gewijd aan Shiva en de godin Pampadevi. Tot op heden is deze tempel een bedevaartsoord.

Morgen nog meer over deze prachtige, fascinerende omgeving.

Voor nu een gezellige carnavals leef en genietgroet.


Piet

Over de foto's: De Virupaksha tempel is een heel complex waar van alles gebeurt. Er wordt gebeden, er zijn gebedsdiensten, er wonen priesters, er wordt geofferd en ook mensen wonen er binnen dit complex. Ja er is zelfs een olifant aanwezig die zijn slurf op je hoofd legt als teken van geluk. MAAR dan wel eerst geld in zijn slurf stoppen, als je veel geeft blijft de slurf lang op je hoofd liggen maar geef je weinig dan is het geluksmoment van de slurf op je hoofd maar van korte duur.