Schoenen uit, schoenen aan.
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
11 Februari 2012 | Nederland, Udenhout
Udenhout, zaterdag 11 februari 2012
Beste allemaal,
Ik ga maar meteen beginnen met mijn verhaal over Ajanta.
Aurangabad, vrijdag 2 december 2011
In ons hotel in Aurangabad hadden ze nog nooit buitenlandse gasten gehad. Wij waren de eersten die onze namen in het "grote boek" moesten schrijven. 's Avonds geen warm water, geen messen bij het eten en niemand sprak er ook maar één woord engels. maar ze waren erg in de weer om het ons naar de zin te maken. Maar overdag hadden ze geen "last"van ons omdat we twee volle dagen gepland hadden. vandaag stond Ajanta op het programma. Met de taxi naar het 105 km noordoostelijk gelegen Ajanta. John was onze chauffeur maar die noemden we na een tijdje John Horn omdat hij constant aan het toeteren was. Wij reden door een landschap met ontzettend veel katoenplantages. Ook in de trein waren het hoofdzakelijk katoenplantages en suikerrietplantages die we te zien kregen.
We konden op 2 manieren naar de grotten van Ajanta. Of lopend vis een lange en steile trap of rijden tot aan de parkeerplaats en dan met een bus naar het begin van de grotten. Wij kozen voor het lopen omdat je dan een ontzettend mooi uitzicht had op de grotten.
Deze Boeddhistische grotten zijn meer dan 1000 jaar verlaten geweest. De oudste grottempels en kloosters werden al 2000 jaar geleden uit de rotswand van een hoefijzervormig ravijn gehouwen. In 1819 werden ze ontdekt door Britse soldaten. De fresco's en muurschilderingen van Ajanta zijn ongeëvenaard en goed bewaard gebleven.
De muurschilderingen zijn met minerale pigmenten gemaakt. We mochten geen flits gebruiken. In de grotten was maar summier licht aanwezig zodat het moeilijk was om goede foto's te maken. Men doet dit om de muurschilderingen niet teveel aan licht bloot te stellen.
Ook deze grotten staan op de werelderfgoedlijst van de Unesco.
Er waren 28 grotten uitgehouwen in het graniet. Elke grot bezoek je met blote voeten dus schoenen aan en schoenen uit. Sommige waren echt heel groot. Echt een ongelooflijke prestatie moet dat geweest zijn. Echt monnikenwerk.
Ik hoop dat de foto's een klein beetje over kunnen brengen wat we daar 5 uur lang vol bewondering en vol verwondering gezien hebben.
Morgen vertel ik over de Ellora grotten.
Voor nu een warme leef en genietgroet.
Piet
Beste allemaal,
Ik ga maar meteen beginnen met mijn verhaal over Ajanta.
Aurangabad, vrijdag 2 december 2011
In ons hotel in Aurangabad hadden ze nog nooit buitenlandse gasten gehad. Wij waren de eersten die onze namen in het "grote boek" moesten schrijven. 's Avonds geen warm water, geen messen bij het eten en niemand sprak er ook maar één woord engels. maar ze waren erg in de weer om het ons naar de zin te maken. Maar overdag hadden ze geen "last"van ons omdat we twee volle dagen gepland hadden. vandaag stond Ajanta op het programma. Met de taxi naar het 105 km noordoostelijk gelegen Ajanta. John was onze chauffeur maar die noemden we na een tijdje John Horn omdat hij constant aan het toeteren was. Wij reden door een landschap met ontzettend veel katoenplantages. Ook in de trein waren het hoofdzakelijk katoenplantages en suikerrietplantages die we te zien kregen.
We konden op 2 manieren naar de grotten van Ajanta. Of lopend vis een lange en steile trap of rijden tot aan de parkeerplaats en dan met een bus naar het begin van de grotten. Wij kozen voor het lopen omdat je dan een ontzettend mooi uitzicht had op de grotten.
Deze Boeddhistische grotten zijn meer dan 1000 jaar verlaten geweest. De oudste grottempels en kloosters werden al 2000 jaar geleden uit de rotswand van een hoefijzervormig ravijn gehouwen. In 1819 werden ze ontdekt door Britse soldaten. De fresco's en muurschilderingen van Ajanta zijn ongeëvenaard en goed bewaard gebleven.
De muurschilderingen zijn met minerale pigmenten gemaakt. We mochten geen flits gebruiken. In de grotten was maar summier licht aanwezig zodat het moeilijk was om goede foto's te maken. Men doet dit om de muurschilderingen niet teveel aan licht bloot te stellen.
Ook deze grotten staan op de werelderfgoedlijst van de Unesco.
Er waren 28 grotten uitgehouwen in het graniet. Elke grot bezoek je met blote voeten dus schoenen aan en schoenen uit. Sommige waren echt heel groot. Echt een ongelooflijke prestatie moet dat geweest zijn. Echt monnikenwerk.
Ik hoop dat de foto's een klein beetje over kunnen brengen wat we daar 5 uur lang vol bewondering en vol verwondering gezien hebben.
Morgen vertel ik over de Ellora grotten.
Voor nu een warme leef en genietgroet.
Piet
-
11 Februari 2012 - 12:46
Riek:
Ja dat is echt monnikenwerk, he. Fantastisch. Hier zie ja waar het gezegde vandaan komt.
En die katoenplant, erg mooi. Wandelen lijkt me daar ook erg mooi, maar voor mij iets te heet denk ik. -
11 Februari 2012 - 13:27
Betsy:
Ze zeggen altijd als je de foto's bekijkt"in het echt is het nog veel mooier"niet te geloven, overweldigend schitterend.Wat hebben jullie veel moois gezien......Groetjes
-
11 Februari 2012 - 15:00
Claartje:
wat bijzonder allemaal, Piet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
