Langs de Indische Oceaan.

Langs de Indische Oceaan.

Beste Allemaal,


Van Exmouth naar Coral Bay, zaterdag 1 december 2018, 150 kilometer
Blauwe lucht en 38 graden en een stevige zeewind.

Coral Bay is een klein vakantieoord. Het heeft sneeuwwitte stranden en een zee die werkelijk schittert in blauwe en groene tinten. Wij hebben een plekje vlak aan zee met een uitkijk op al deze blauwe en groene tinten.
Tijd om het water in te gaan. Werkelijk super. Als er in Nederland zo’n strand zou bestaan dan zou het op een zomerse dag een lange file zijn. Maar hier een honderd strandgangers. Ook gezinnen met kleine kinderen hebben het hier ideaal. Snorkelen, vissen of zomaar niets doen.
Wij eten hier voor de eerste keer fish en chips. Tot nu toe maken we eten altijd zelf.

In de avond nog een wandeling gemaakt voor de zonsondergang maar we hebben geen foto’s gemaakt want de stevige zeewind zouden de lens gezandstraald hebben.

Morgen naar Monkey Mia.

Voor nu een warme groet,

Piet

Beste allemaal,

Van Coral Bay naar Monkey Mia, zondag 2 december 2018, 588 kilometer,
Prachtig blauwe lucht en 38 graden met een lekkere zeewind.

Een lange weg door een verlaten vlakte. Maar wij vinden altijd wel iets langs de weg. Een roofvogel die net een hagedis te pakken heeft, een koppeltje emu’s die oversteken, bloemen en bomen langs de weg. Prachtige lookouts.
Maar we maken een mooie wandeling iver de Shell Beach. Een strand dat helemaal bestaat uit kleine schelpjes. Geen zand maar spierwitte schelpen zover je kunt krijgen. Hier maken we werkelijk schitterende foto’s.
Ook maken we een uitstapje naar het heldere ondiepe water van de Hamelin Pool. Hier kun je stromatolieten zien. Wat is dat nou weer zullen jullie afvragen?
Dat zijn door blauwalgen opgebouwde kalksteen formaties van dunne bladerdeegachtige lagen. En deze zijn naar schatting 3,5 miljard jaar oud!!!!! Ook hier bestaat het strand uit spierwitte schelpen. Je hebt echt een zonnebril nodig.

Monkey Mia is helemaal opnieuw aangelegd. Prachtig gelegen aan de Shark Bay. De meeste mensen komen hier naar de dolfijnen kijken. Een paar keer per dag komen ze naar de kustlijn en rekenen dan op een visje of vijf. Meer niet want anders wennen ze daar teveel aan. Jonge dolfijnen onder de vier jaar en mannetjes krijgen niets. Ze krijgen maar tien procent van wat ze normaal eten dus ze moeten op zoek naar hun eigen voedsel. Het is ook altijd maar afwachten of ze komen en hoeveel er komen. Op het schema zagen we dat de afgelopen week er elke dag gemiddeld vijf dolfijnen het strand bezochten.
Wij hoorden dat twee dagen geleden er ook een jong bij was van zes weken oud.

Dus wij staan de volgende morgen ook met onze camera klaar. En ja wel hoor rond 8 uur komen de eerste aanzwemmen. Negen in totaal EN moeder en jong. Ruim honderd mensen proberen enthousiast het prachtige tafereel vast te leggen. Een half uur krijgen we uitleg over de dolfijnen die allemaal hun eigen naam hebben. Ze herkennen ze meestal aan de vorm van de rugvin.

Natuurlijk krijgen jullie de prachtige foto’s op een dag te zien.

Wij vertrekken op weg naar onze volgende bestemming aan de Indische Oceaan. Naar Kalbarri NP.
“Stumbling blocks are stepping stones to victory”.

“Struikelblokken zijn springplanken naar de overwinning”.

We zijn benieuwd.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van al het moois om je heen.

Piet.