Azuurblauw, groen, turquoise en veel meer tinten.

Azuurblauw, groen, turquoise en nog veel meer tinten.


Beste allemaal,

Van Tom Price naar Exmouth, donderdag 29 november 2018, 661 km.
Van meer dan veertig naar rond de dertig graden. Van de outback terug naar de Indische Oceaan.

Vanmorgen om vijf uur opgestaan. Douchen en om zes uur waren we al onderweg. Op onze route zien we vele malen “mining” bordjes staan. Dat wil zeggen dat daar ergens in het binnenland over een stoffige knalrode weg een mijn ligt. Hier vooral ijzererts. De roadtrains, vrachtwagens met vier grote aanhangers zien we heel veel. Ze rijden af en aan. Het lijkt alsof ze de snelheid op 100 km per uur ingesteld hebben en deze snelheid nooit terugnemen. De ijzererts wordt naar laadstations vervoerd en met de zeeeeeer lange treinen naar de haven gebracht.
Regelmatig moeten wij langs de kant van de weg want dan komt er een wagen met een “oversized” vracht aan. Meestal zijn het enorme machines voor de mijnbouw.

Australië heeft ontzettend veel mineralen. Goud, zilver, koper, ijzererts, zout, parels, diamanten, asbest en ga zo maar door. Als je wilt werken in de mijnen kun je goud geld verdienen. En velen doen dat voor een aantal jaren en kopen daar een huis van of gaan eerder met pensioen.

Tegen vier uur zijn we in Exmouth. Hier blijven we twee nachten. De was moet zo nodig gedaan worden en we willen weer even bijkomen van de outback.

Dus morgen kan weer aan de verslagen werken.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten.

Piet.


Beste Allemaal,

Exmouth, vrijdag 30 november 2018, 33 graden maar een stevige wind.

Vandaag een dagje Indische Oceaan. Zo ontzettend mooi van kleur. We maken de toeristische tour langs de zee. Het is maar een weg. Heen en terug. Regelmatig maken we een doorsteek naar de Oceaan. Prachtige duinen en veel plaatsen waar je kunt snorkelen en kitesurfen.
Exmouth ligt op het noordelijkste stukje van het schiereiland en strategisch van grote waarde geweest in de tweede wereldoorlog.
Bij een van de uitstapjes naar het strand vinden we een kolossale schildpad. Meer dan een meter groot. Wij dachten in eerste instantie dat hij dood was. De rangers waren al gebeld door andere toeristen maar zij zeiden dat hij gezond was. Maar toen zagen we ook zijn spoor door het zand. Hij was die nacht in de duinen geweest om daar een honderdtal eieren te leggen. Bij hoogtij komen ze het strand op om daar hun eieren te leggen. Deze was wat te laat teruggegaan en moest dus weer wachten op hoogtij.
Even verderop lagen er nog een paar in het water en daar zagen we twee parende schildpadden. Ze zijn langzaam met het lopen maar hierin zijn ze ook langzaam. Meer dan een half uur waren ze bezig en het happy eind hebben we niet meer meegemaakt.

Maar het meest hebben we genoten van de kleur van de Indische Oceaan die steeds maar veranderde. Blauw, groen, turquoise en nog veel meer tinten en zo ontzettend helder.

180 km Indische Oceaan. Super.

Morgen verder naar Coral Bay. Maar 150 km. Dus dat wordt een rustdag denk ik.

Een fijn weekend en geniet van de voorbereidingen voor de Goed Heilig Man en zijn Zwarte Pieten.

“Life is what happens while we are busy making other plans”.

“Leven is wat er op dit moment gebeurt terwijl we druk bezig zijn met het maken van andere plannen”.

Piet.