Een betoverende tocht met de trein.

Udenhout, woensdag 21 januari 2012

Ella, donderdag 12 en vrijdag 13 januari 2012


Beste allemaal,

Nog verder op weg naar het zuiden van Sri Lanka. Op weg naar Ella. Nu niet met de taxi maar met een trein. En ook deze treintocht is onvergetelijk geworden. Wij hadden al van tevoren een treinticket geregeld omdat we gehoord hadden dat het ontzettend druk kon zijn en dat er maar een paar plaatsen eerste klas waren. Ook hadden wij van onze chauffeur te horen gekregen om een raampje te bemachtigen aan de recter kant omdat je dan adembenemende vergezichten zou hebben.
Wij waren benieuwd of dat zou lukken.
In Nuwera Eliya hadden we nog tot 10 uur de tijd voordat wij met de tuk tuk naar het station zouden gaan, een kilometer of 8 buiten Nuwera Eliya.
Dus maakten wij nog een wandeling naar het meer niet al te ver van ons hotel.
En zo als altijd is er altijd weer iets te zien. Wij zagen hele rijen met kinderen in keurige schooltenue's naar een sportveld lopen. Daar werden allerlei wedstrijden gehouden. Heel gemoedelijk, ontspannen en gedisciplineerd. Een genot om de kinderen zo enthousiast bezig te zien.
De trein zou om 12.30 vertrekken maar dat werd een uurtje later. Maar dat is geen probleem want er is altijd wat te beleven en te zien. Tegen 2 uur begonnen wij aan een sensationele treinreis. En.... wij zaten in de Expo coupé, heel luxe met een lunch "aan boord".
De trein ging heel langzaam zodat wij werkelijk van die fascinerende uitzichten konden genieten. 3 uur lang. Bijna geen tijd om je lunch te nuttigen.
Wij passeerden het hoogst station van Sri Lanka op 1817 meter hoogte.!!!!

De broer van onze chauffeur van de afgelopen dagen had een broer die een guesthouse runde. Mooi gelegen en netjes én met een prachtig uitzicht. Ook had hij een tuk tuk geregeld die ons naar het guesthouse zou brengen.
En alles klopte. Het was een van de mmoiste uitzichten in dit kleine dorpje en van hieruit konden wij prachtige wandelingen ondernemen want we wilden hier zeker enkele dagen heerlijk ontspannen.
En dat is gelukt. Wandelingen naar Ella's gap en naar Little Adams Peak.
Little Adams Peak omdat de vorm hetzelfde is als de grote Adams Peak maar verder is de wandeling naar de top geen beproeving zoals bij de grote broer maar is de top hier beklimmen een "makkie".

Nog even iets over de foto met het rose huis. Je ziet deze bouwwijze bijna bij alle gebouwen. Er worden vierkante kolommen met betonijzer gemaakt. Ertussen komen stenen muren die meestal afgesmeerd worden en daarna komt er een felle kleur overheen. De daken zijn bijna altijd vlak en van beton. Eigenlijk is het de vloer voor de volgende verdieping. De betonnen kolommen lopen altijd door om er later, soms jaren later, weer een verdieping op te bouwen. Vaak als men weer wat geld heeft of dat het huis te klein wordt. Eigenlijk wordt zo heel slim met ruimte en geld omgegaan. Zo'n "groeihuis" zou in ons land iets voor starters zijn.


Voor nu een leef en genietgroet,


Piet