De Back Waters.

Udenhout, zaterdag 3 maart 2012

Cochin, dinsdag 27 december en woensdag 28 december 2011

Beste allemaal,

Ik kan meteen beginnen met mijn verhaal want er is nog geen nieuws over het nieuwe wereldwondertje.

Vandaag de laatste dag in Cochin brengen we een bezoek aan de Back Waters. De Back Waters zijn kanalen, meren, rivieren en lagoons die onderling met elkaar in verbinding staan. Meer dan 900!!! km lang. Het is een echt labyrint van waterwegen. Binnen dat gebied wonen en werken mensen. aak kun je er alleen maar met een boorje komen. Het is tot stand gkomen door natuurlijke processen. Stormen, overstromingen en zandbanken voor de Arabische zee. 38 rivieren voeden deze ketting van waterwegen. Het heeft een unieke flora en fauna omdat zoet en zout, brak water hier samenkomen.
Wij hadden ingeschreven voor een tour van een dag. Samen met 17 andere toeristen gingen we al vroeg op pad. Met een busje naar de boot die met een lange bamboestok voortgeduwd werd door de schipper. Later zijn we met een houseboat (zie foto's) naar een eiland gevaren om er te lunchen. je kunt je hier echt overgeven aan de natuur en de stilte. regelmatig klauterden we uit de boot om vruchten en kruiden te bewonderen.

De dag erna zouden we in de namiddag vertrekken naar Madras (Chennai), naar de oostkant van India. De bus hadden wij via internet geboekt want aan een treinticket was in deze tijd onmogelijk aan te komen. Maar voordat we aan deze 18 !!!! uur lange busreis begonnen konden we nog een bezoek brengen aan de Church of St. Francis, het belangrijkste gebouw in Fort Cochin. Hier werd Vasco da Gama in 1524 begraven. 14 jaar later werden de stoffelijke resten overgebracht naar Lissabon maar de grafsteen markeert nog steeds de plek waar hij ooit begraven lag. Het is ook de oudste Europese kerk van India. Eerst was het een simpel houten gebouw, opgericht door de franciscaner monniken. De portugezen bouwden de kerk opnieuw op maar dan van steen. Bijna een eeuw later namen de Hollanders de macht over en maakten er een Protestantse kerk van. Maar in 1795 maakten de Engelsen er weer een Anglicaanse kerk van. Nu behoort het gebouw aan de Kerk van Zuid India.
Bijzonder zijn de "punkahs". Dat zijn grote doeken die boven de kerkbanken hingen en door bedienden werden gehanteerd om de kerkgangers koelte toe te wuiven. De grote doeken werden van buitenuit bediend door een touw dat door een gat in de muur naar buiten ging. Hier stonden de bedienden tijdens de kerkdienst aan te trekken alsof ze de kerkklok aan het luiden waren. (zie foto's)


Beste mensen dit was het laatste verhaal vanuit het prachtige Cochin in de deelstaat Kerala. De volgende keer komt het verhaal uit Mamallapuram in het oosten van India.

Leef en geniet van het weekend.

Piet