De waterval. The waterfall
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
12 Februari 2011 | Laos, Vientiane
Tad Lo, zondag 13 februari 2011
Dear everyone,
Today I stay another day in Tad Lo. It is so beautiful here. I sleep 50 metres from a beautiful waterfall. So powerful and than that noice. So amazing. I also write something about the waterfall to my family because they had hard times now. But it is difficult to translate that.
So I place today only pictures from waterfalls.
Live and enjoy the days.
Piet
Beste allemaal,
Het was vandaag niet moeilijk om een titel te vinden. Ik heb een bungalow boven een waterval. En vanmorgen ben ik onderaan de waterval op de rotsen gaan zitten en gewoon gekeken en geluisterd en gedacht.
Wat een machtig gebeuren is zo'n waterval. Miljoenen druppels water komen bij elkaar en storten met een geweldig geluid naar beneden. Opspattend en met witte schuimkoppen storten ze murm geslagen onder op de rotsen uit elkaar.
Even totaal verward en reddeloos en niet wetend welke kant ze op moeten gaan. Maar dan na een poosje zoeken ze ieder maar toch gezamenlijk hun weg.
waar komen al die waterdruppels vandaan? Misschien zijn ze al jaren onderweg. Misschien komen ze vanuit een onderaards riviertje, misschien zijn ze net gearriveerd vanuit een regenwolk, misschien hebben ze een tijdje in stistaand water door gebracht.Misschien zijn een tijdje dienstbaar geweest en hebben ze mensen gewassen en planten aan het groeien gebracht. Wie zal het zeggen maar elke druppel zal zijn eigen verhaal wel hebben. Maar die machtige waterval kan alleen maar ontstaan als ze samenwerken.
Spatten ze op een rots dan worden ze verdampt en verdwijnen om ooit weer als waterdruppel terug te mogen komen. Dat is hun hoop en verlangen denk ik.
En als ze dan neergestort zijn zouden ze het liefst rechtstreeks naar die grote oceaan willen vloeien om ooit weer aan een nieuwe tocht te kunnen beginnen.
Maar zo gemakkelijk krijgen ze het niet. Ze moeten werkelijk hun weg naar die grote oceaan bevechten. Ze knotsen tegen rotsen aan, ze komen in een waterkolk terecht maar ze weten van geen ophouden om een weg vooruit te vinden en om ooit weer verder kabbelend verder te kunnen gaan.
Maar nooit met de zekerheid dat dat zo zal blijven.
Maar wel altijd vechtend en met hoop en verlangen om hun weg op wat voor manier dan ook te kunnen vervolgen.
En zo beste mensen zou ik nog wel even door kunnen schrijven.
Mijn zus Coby, Femke en Gwen en naaste familie zijn zijn nu ook ontredderd en murm geslagen zoals die druppel onder aan die waterval. Vol van emoties en verdriet en van een niet begrijpen. Maar ik weet dat ze ooit weer de kracht zullen vinden om een weg te zoeken. Belangrijk is dat ze de kracht SAMEN vinden want anders verdampen je gevoelens en energie en ben je tot niets meer in staat. Je bent dan als die ene waterdruppel op die rots.
En beste mensen toen ik in Nieuw Zeeland een berg beklom en hijgend boven kwam stond daar een hele oude man die mij vroeg wat ik zo in mijn eentje aan het doen was. Ik hem het verhaald verteld waarom ik alleen was en ik zal nooit meer vergeten wat hij toen zei:
" WAT IS EEN LACH WAARD ALS ER NOOIT GEEN TRANEN ZIJN GEWEEST"
Ja het leven is als dat van een waterdruppel. Je weet nooit wat morgen brengen zal. In Birma las ik bij een tempel op een boom de volgende tekst:
" TODAY IS BETTER THAN TWO TOMORROWS"
Vandaar mijn slot altijd; "Leef en geniet van de momenten."
En Coby, Femke en Gwen en naaste vrienden en familie als je ooit een rustig moment kunt vinden, vraag je dan even af waarom je zo verdrietig bent EN KIJK DAN OPNIEUW IN JE HART EN JE ZULT ZIEN DAT JE HUILT EN VERDRIETIG BENT OM WAT JE VREUGDE SCHONK.
Beste mensen ik probeer vandaag alleen maar foto's te plaatsen van die machtige waterval.
Een leef en geniet groet vanuit Tad Lo.
Piet
Dear everyone,
Today I stay another day in Tad Lo. It is so beautiful here. I sleep 50 metres from a beautiful waterfall. So powerful and than that noice. So amazing. I also write something about the waterfall to my family because they had hard times now. But it is difficult to translate that.
So I place today only pictures from waterfalls.
Live and enjoy the days.
Piet
Beste allemaal,
Het was vandaag niet moeilijk om een titel te vinden. Ik heb een bungalow boven een waterval. En vanmorgen ben ik onderaan de waterval op de rotsen gaan zitten en gewoon gekeken en geluisterd en gedacht.
Wat een machtig gebeuren is zo'n waterval. Miljoenen druppels water komen bij elkaar en storten met een geweldig geluid naar beneden. Opspattend en met witte schuimkoppen storten ze murm geslagen onder op de rotsen uit elkaar.
Even totaal verward en reddeloos en niet wetend welke kant ze op moeten gaan. Maar dan na een poosje zoeken ze ieder maar toch gezamenlijk hun weg.
waar komen al die waterdruppels vandaan? Misschien zijn ze al jaren onderweg. Misschien komen ze vanuit een onderaards riviertje, misschien zijn ze net gearriveerd vanuit een regenwolk, misschien hebben ze een tijdje in stistaand water door gebracht.Misschien zijn een tijdje dienstbaar geweest en hebben ze mensen gewassen en planten aan het groeien gebracht. Wie zal het zeggen maar elke druppel zal zijn eigen verhaal wel hebben. Maar die machtige waterval kan alleen maar ontstaan als ze samenwerken.
Spatten ze op een rots dan worden ze verdampt en verdwijnen om ooit weer als waterdruppel terug te mogen komen. Dat is hun hoop en verlangen denk ik.
En als ze dan neergestort zijn zouden ze het liefst rechtstreeks naar die grote oceaan willen vloeien om ooit weer aan een nieuwe tocht te kunnen beginnen.
Maar zo gemakkelijk krijgen ze het niet. Ze moeten werkelijk hun weg naar die grote oceaan bevechten. Ze knotsen tegen rotsen aan, ze komen in een waterkolk terecht maar ze weten van geen ophouden om een weg vooruit te vinden en om ooit weer verder kabbelend verder te kunnen gaan.
Maar nooit met de zekerheid dat dat zo zal blijven.
Maar wel altijd vechtend en met hoop en verlangen om hun weg op wat voor manier dan ook te kunnen vervolgen.
En zo beste mensen zou ik nog wel even door kunnen schrijven.
Mijn zus Coby, Femke en Gwen en naaste familie zijn zijn nu ook ontredderd en murm geslagen zoals die druppel onder aan die waterval. Vol van emoties en verdriet en van een niet begrijpen. Maar ik weet dat ze ooit weer de kracht zullen vinden om een weg te zoeken. Belangrijk is dat ze de kracht SAMEN vinden want anders verdampen je gevoelens en energie en ben je tot niets meer in staat. Je bent dan als die ene waterdruppel op die rots.
En beste mensen toen ik in Nieuw Zeeland een berg beklom en hijgend boven kwam stond daar een hele oude man die mij vroeg wat ik zo in mijn eentje aan het doen was. Ik hem het verhaald verteld waarom ik alleen was en ik zal nooit meer vergeten wat hij toen zei:
" WAT IS EEN LACH WAARD ALS ER NOOIT GEEN TRANEN ZIJN GEWEEST"
Ja het leven is als dat van een waterdruppel. Je weet nooit wat morgen brengen zal. In Birma las ik bij een tempel op een boom de volgende tekst:
" TODAY IS BETTER THAN TWO TOMORROWS"
Vandaar mijn slot altijd; "Leef en geniet van de momenten."
En Coby, Femke en Gwen en naaste vrienden en familie als je ooit een rustig moment kunt vinden, vraag je dan even af waarom je zo verdrietig bent EN KIJK DAN OPNIEUW IN JE HART EN JE ZULT ZIEN DAT JE HUILT EN VERDRIETIG BENT OM WAT JE VREUGDE SCHONK.
Beste mensen ik probeer vandaag alleen maar foto's te plaatsen van die machtige waterval.
Een leef en geniet groet vanuit Tad Lo.
Piet
-
13 Februari 2011 - 09:57
Willemien En André:
Piet, zo'n afschuwelijk bericht zet je aan het denken. Waar kon jij dat beter doen dan daar beneden aan die waterval, een met de natuur. En inderdaad, SAMEN deze klap verwerken is belangrijk. Ook al ben je ver van je zus en haar kinderen vandaan, zij voelen - zeker na het lezen van je beschouwing van vandaag - dat je er toch bij bent.
Familie Lagarde: veel sterkte de komende tijd.
Willemien -
13 Februari 2011 - 10:28
Riek:
Ik ben zojuist terug van een wandeling van 1,5 uur. Even de gedachten proberen te verzetten.
Ik zie nog geen foto's maar vaak komen die later nog, dus hoop houden we, broer. -
13 Februari 2011 - 11:39
Piet:
Nee de foto's komen morgen want hier lukt dat niet. Vaak een hele slechte verbinding hier tussen de bergen. Die houden jullie tegoed. Maar ik plaats ze wel hier dus even terugkijken dan.
Leef en geniet,
Piet -
13 Februari 2011 - 12:12
Annie Berkel-Enschot:
Hallo Piet,
Wat een gebeuren rond je!!!!Je hebt het weer ontzettend mooi verwoord.Ik word er stil van
Lieve groeten en geniet van de dingen die jij eruit pikt.
Annie. -
13 Februari 2011 - 12:20
Marieke Hart:
Wat een mooie symboliek met die waterdruppels in de waterval. Een ontroerend beeld. Kleine afzonderlijke bijna reddeloze deeltjes, die samen zo'n krachtig geheel vormen! Heel veel sterkte voor de hele familie Lagarde. Marieke -
13 Februari 2011 - 15:48
Coby:
Hoi, Piet even een berichtje van je zusje,ik ben nu bij Jan samen met onze twee meiden en onze schoonzoon.Jan is vanmiddag overgebracht naar Veghel,en heeft al oefeningen gehad voor zijn linkerarm.Met ons gaat het wel goed,de kinderen doen het super,ik ben erg trots op ze. Ik volg mijn gevoel en mijn hart.En de dag van Gwen en Jan komt een ander keertje terug,met Papa erbij.Heel veel liefde van je zusje Coby.
-
13 Februari 2011 - 18:11
Herman En Hanny:
Heel mooi je verhaal, zo zie je dat je toch iets kunt doen om te troosten. Jordi en Thierry zijn van morgen alweer vroeg weggegaan na een gezellig ontbijt met z'n allen. We houden elkaar op de hoogte van de ontwikkelingen omtrent Jan, je wilt graag wat beter nieuws horen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
