Niet op de fiets, Not on the bike

Pakse dinsdag 8 februari 2011

Dear everyone,

Today not on the bike. I take a few days a rest. I am not tired but I my butt needs some rest. Because I have still many kilometers to bike before I am home.
So today no bike story.

Warm greetings from a hot Pakse.

Live and enjoy the days what for weather it will be.

Piet

Beste allemaal,

Even een berichtje vooraf. Ik kreeg van nog al wat mensen een bericht dat zij een lege email binnenkregen. Dus geen verslag. Het was een probleem van de makers van de weblog en kreeg zojuist een mailtje dat het probleem is opgelost. Met excuses. Dus als het goed is kun je alle verhalen weer teruglezen.

LAAT EVEN WETEN OF JE MIJN VERSLAGEN WEER TE ZIEN KRIJGT. THANKS.

Ja jullie lezen het goed. Vanaf Luang Prabang heb ik elke dag op de fiets gezeten en heb heel wat bergen beklommen en kilometers weggetrapt.

Maar nu zit ik " mijn" Pakse. Op dezelfde tijd als vorig jaar. Toen stond ik klaar om het Bolovenplateau in te fietsen. Nu doe ik dat over een paar dagen.
Want eerst ga ik maar eens mijn achterwerk de nodige rust geven. Begon echt een ontsteking op mijn linker bil te krijgen en dat voelt niet prettig. Vooral als de wegen wat hobbelig waren voelde je elke bobbel.
Dus ne een paar dagen "relaxen" ofschoon ik dat het beste op de fiets kan.

Gisteren het verhaal van Jasper maar voor ik daaraan kon beginnen had ik al 75 kilometers gefietst. eerst 27 kilometer naar de grens. Daar weer een uitreisbewijs bij de Thaise douane en daarna een visum bij de Laotiaanse douane. Van ene loket voor een visum en daarvoor betaal je 35 dollar en dan naar een ander loket om een euro te betalen voor een inreis stempel.
Bij het wachten werd ik regelmmatig op de foto gezet door een groep toeristen uit Amerika en Belgie. Ze wilden van alles van mij weten en toen zij mijn fiets hadden proberen op te tillen snapten ze er echt niets meer van dat ik daar zo'n afstanden mee kon fietsen.

De grens over en nog zo'n 50 kilometer over een rechte weg, zonder enige schaduw naar Pakse. Om half een was ik daar.

Nu ga ik dadelijk van kamer wisselen. Nu zit ik in een kamer zonder raam en dat voelt nooit prettig met zo'n hitte. Hetzelfde moest ik votig jaar ook doen.

Maar ik blijf langer in Pakse dan aanvankelijk de bedoeling was. Ik MOET er twaalf dagen blijven. Ik hoorde namelijk van de douane van Thailand dat ik 15 dagen in Thailand mocht fietsen als ik terugkwam maar dat ik binnen die 15 dagen weer het land uit moet zijn.
Nou vlieg ik 5 maart naar Nepal dus kan ik 19 of 20 februari de grens met Thailand over om niet in de problemen te komen.

Dat wordt dan elke dag een grote afstand maar dat is dan meteen ook de uitdaging. Maar misschien kan ik die route wel niet fietsen want er zijn nogal wat conflicten aan de Cambodjaanse grens met Thailand. En daar rijd ik vlak langs. Op zo'n 10 km waar nu de gevechten aan de gang zijn. Maar het is nog te vroeg om mijn plannen nu al te veranderen.

Ik heb zojuist gegeten bij de familie waar ik vorig jaar ook was. Vanmiddag komt de man nog thuis en dan maken we nog meer foto. Nu ga ik nog even wat rondfietsen in de stad en dan een uurtje rusten zodat mijn achterwerk over een paar dagen de weg weer op kan.

Voor nu een leef en geniet groet vanuit een heet Pakse.

Piet