Politie, Police
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
21 December 2010 | Myanmar, Kalaw
Kalaw, dinsdag 14 december 2010
Dear everyone,
Today I want to go to Pindaya and than to Ywa Ngan. But I know that some area's are not allowed for foreigners. Why? I don't know and in some places you could not sleep because the guesthouses and hotels have no permit for foreigners to sleep their. But I tried. But after 20 km 3 policeman on a scooter ask me where I want to go. I said to Ywa Ngan. No that was not allowed and I must go back to Kalaw they said and take another road to Mandalay. So I goo back to Kalaw again and back to Thazi. Nut it is also nise to see the way from the otherside. And I want a bike adventure so I get a bike adventure in Burma, that beautiful country with more than beautiful people.
For now many greetings and lot of loves from your friend Piet. Live and enjoy the days.
Beste allemaal,
Zojuist ontbeten met Doris en John uit Australie boven op het dakterras van het hotel en voordat ik naarHlaing Pwa ga nog even het verslag van 14 december.
's Morgens afscheid genomen van de FOur Sisters. En Sister 1 wilde zo graag met mij naar Nederland komen maar ik heb haar proberen duidelijk te maken dat zij hier veel gelukkiger zou zijn dan in Nederland. Ik kreeg haar prive telefoonnummer en moest haar beloven om haar zo af en toe te bellen.
Heel vroeg ontbeten want het eerste stuk tot Aungban was hetzelfde als toen ik hier naar toe fietste en ik wist dus dat ik eerst 7 en daarna nog eens 4 en een halve km moest klimmen. In Aungban zou ik richting Pindays gaan. Samen meer dan 92 km. Dus de hele dag op de fiets. Nog even langs Susan en afscheid genomen want zij zou een uurtje later vertrekken naar Het vliegveld Heho. En daar gingen nog veel meer mensen naar toe als ik al die taxi's zag die mij passeerden en net toen ik na 2 uur aan de klim wilde beginnen stopte Susan en bedankten zij mij nog voor de geweldige dagen die samen hadden.
Ja mensen dat hoort ook bij zo'n fietsavontuur. Vaak afscheid nemen van hele bijzondere, lieve mensen. Daarom blijf ik nooit te lang op dezelfde plek.
In was best een beetje gespannen omdat ik graag naar Pindaya ee dan via Twa Ngan en Kyaukse naar Mandalay wilde fietsen. Maar de regering kan van het ene moment op het andere sommige gebieden tot " not allowed" verklaren.
Na een 10 km gefietst te hebben kwamen er 3 politieagenten op scooter achter mij aan . Na mij een tijdje gevolgd te hebben, vroegen ze mij waar ik naar toe wilde. Pindays antwoordde ik. Dat mocht maar daarna? Naar Ywa Ngan antwoordde ik weer." No, impossible" zeiden zij. Ik moest terug want het was gevaarlijk en er waren geen slaapplaatsen met een permit.
Ik praten en praten maar het hielp niets. Dus besloot ik maar terug te gaan. De agenten hebben mij tot Aungban weer gevolgd tot ze zeker wisten dat ik naar Kalaw zou gaan. Dus Golden Lilly van het guesthouse zou wel lachen als ze mij weer zou zien.
En ja hoor om 3 uur stond ze mij al op te wachten en zij glimlachte alleen maar en ik had geluk want er was nog maar een kamer vrij.
Kalaw is ook in trek bij toeristen omdat je er nogal wat mooie trekkingen kunt maken met een gids en kunt slapen in kloosters bij de monniken. Zo ontmoette ik June uit Zuid Korea, zij trok een jaar door Azie, Manu uit Belgie, Fabio uit Italie en Taku uit Japan.
Wij raakten de hele middag en avond met elkaar aan de praat en besloten samen wat te gaan eten en drinken.
En wat hebben we gelachen met Taku die zo graag engels wilde leren praten.
Het werd weer een bijzondere avond. Maar de fiets wacht dus morgen weer terug naar Thazi. 96 km maar dan 30 km dalen over die zeer slechte weg, dat wordt uitkijken geblazen en wat zal mijn vriend de Koga het benauwd krijgen.
O ja er was nog een bijzondere ontmoeting in Lilly's Guesthouse. Een Nederlands gezin met 4 kinderen van 7 tot 12 jaar denk ik uit Amersfoort. (Sharon ik denk dat jij ze moet kennen want de man waren jullie buren op jullie oude plek in het kantorengebouw}. Zij vierden met de kinderen daar 4 weken hun 12 en half jaar huwelijksfeest. Zij hadden elkaar hier in dit Guesthouse 12 en half jaar geleden ontmoet als Back Packers en verliefd op elkaar geworden. Heel bijzonder en moedig.
Beste allemaal ik begin aardig in te liopen maar ik moet wel bekennen dat ik liever op de fiets zit dan zoveel achter de computer maar beloofd is beloofd dus misschien vandaag nog meer leesvoer voor de kerstdagen.
Leef en geniet ook vooral alle onverwachte ontmoetingen.
Een dikke knuffel,
Piet
'
Dear everyone,
Today I want to go to Pindaya and than to Ywa Ngan. But I know that some area's are not allowed for foreigners. Why? I don't know and in some places you could not sleep because the guesthouses and hotels have no permit for foreigners to sleep their. But I tried. But after 20 km 3 policeman on a scooter ask me where I want to go. I said to Ywa Ngan. No that was not allowed and I must go back to Kalaw they said and take another road to Mandalay. So I goo back to Kalaw again and back to Thazi. Nut it is also nise to see the way from the otherside. And I want a bike adventure so I get a bike adventure in Burma, that beautiful country with more than beautiful people.
For now many greetings and lot of loves from your friend Piet. Live and enjoy the days.
Beste allemaal,
Zojuist ontbeten met Doris en John uit Australie boven op het dakterras van het hotel en voordat ik naarHlaing Pwa ga nog even het verslag van 14 december.
's Morgens afscheid genomen van de FOur Sisters. En Sister 1 wilde zo graag met mij naar Nederland komen maar ik heb haar proberen duidelijk te maken dat zij hier veel gelukkiger zou zijn dan in Nederland. Ik kreeg haar prive telefoonnummer en moest haar beloven om haar zo af en toe te bellen.
Heel vroeg ontbeten want het eerste stuk tot Aungban was hetzelfde als toen ik hier naar toe fietste en ik wist dus dat ik eerst 7 en daarna nog eens 4 en een halve km moest klimmen. In Aungban zou ik richting Pindays gaan. Samen meer dan 92 km. Dus de hele dag op de fiets. Nog even langs Susan en afscheid genomen want zij zou een uurtje later vertrekken naar Het vliegveld Heho. En daar gingen nog veel meer mensen naar toe als ik al die taxi's zag die mij passeerden en net toen ik na 2 uur aan de klim wilde beginnen stopte Susan en bedankten zij mij nog voor de geweldige dagen die samen hadden.
Ja mensen dat hoort ook bij zo'n fietsavontuur. Vaak afscheid nemen van hele bijzondere, lieve mensen. Daarom blijf ik nooit te lang op dezelfde plek.
In was best een beetje gespannen omdat ik graag naar Pindaya ee dan via Twa Ngan en Kyaukse naar Mandalay wilde fietsen. Maar de regering kan van het ene moment op het andere sommige gebieden tot " not allowed" verklaren.
Na een 10 km gefietst te hebben kwamen er 3 politieagenten op scooter achter mij aan . Na mij een tijdje gevolgd te hebben, vroegen ze mij waar ik naar toe wilde. Pindays antwoordde ik. Dat mocht maar daarna? Naar Ywa Ngan antwoordde ik weer." No, impossible" zeiden zij. Ik moest terug want het was gevaarlijk en er waren geen slaapplaatsen met een permit.
Ik praten en praten maar het hielp niets. Dus besloot ik maar terug te gaan. De agenten hebben mij tot Aungban weer gevolgd tot ze zeker wisten dat ik naar Kalaw zou gaan. Dus Golden Lilly van het guesthouse zou wel lachen als ze mij weer zou zien.
En ja hoor om 3 uur stond ze mij al op te wachten en zij glimlachte alleen maar en ik had geluk want er was nog maar een kamer vrij.
Kalaw is ook in trek bij toeristen omdat je er nogal wat mooie trekkingen kunt maken met een gids en kunt slapen in kloosters bij de monniken. Zo ontmoette ik June uit Zuid Korea, zij trok een jaar door Azie, Manu uit Belgie, Fabio uit Italie en Taku uit Japan.
Wij raakten de hele middag en avond met elkaar aan de praat en besloten samen wat te gaan eten en drinken.
En wat hebben we gelachen met Taku die zo graag engels wilde leren praten.
Het werd weer een bijzondere avond. Maar de fiets wacht dus morgen weer terug naar Thazi. 96 km maar dan 30 km dalen over die zeer slechte weg, dat wordt uitkijken geblazen en wat zal mijn vriend de Koga het benauwd krijgen.
O ja er was nog een bijzondere ontmoeting in Lilly's Guesthouse. Een Nederlands gezin met 4 kinderen van 7 tot 12 jaar denk ik uit Amersfoort. (Sharon ik denk dat jij ze moet kennen want de man waren jullie buren op jullie oude plek in het kantorengebouw}. Zij vierden met de kinderen daar 4 weken hun 12 en half jaar huwelijksfeest. Zij hadden elkaar hier in dit Guesthouse 12 en half jaar geleden ontmoet als Back Packers en verliefd op elkaar geworden. Heel bijzonder en moedig.
Beste allemaal ik begin aardig in te liopen maar ik moet wel bekennen dat ik liever op de fiets zit dan zoveel achter de computer maar beloofd is beloofd dus misschien vandaag nog meer leesvoer voor de kerstdagen.
Leef en geniet ook vooral alle onverwachte ontmoetingen.
Een dikke knuffel,
Piet
'
-
21 December 2010 - 07:53
Riek:
De 1ste, hahahahahaha -
21 December 2010 - 08:12
Riek:
Ja, wat een belevenissen.
Het is hier prachtig buiten. Echt een mooi plaatje. Op dde weg valt het niet mee, maar uitkijken maar. Het is niet anders. Mag vanmiddag weer vrijwilligerswerk doen in Bejaardenhuis. De oudjes hebben Kerstviering. Vanavond hebben de vrijwilligers een kerstbijeenkomst.
Morgen heb ik Kerstviering bij onze school, waar ik overblijfmoeder speel.
Je mist een klein feestje van onze Tonnie, die wordt 65 jaar (zul je niet zeggen hahaha), dat vieren we 8 januari in een zaaltje, dan zijn Jordi en Thierry ook thuis. Door de week valt het niet mee om van Parijs af te komen he.
Zo nu ben ju weer een beetje op de hoogte van het Heesche gebeuren. Ook de andere medelezers.
Iedereen fijne feestdagen en een goed, maar vooral gezond 2011 gewenst van ons twee uit His. -
21 December 2010 - 12:06
Riek:
Andre, ik heb je stukje ook gelezen, ja jammer voor Reis.
Groetjes aan Willemien
Riek -
21 December 2010 - 13:41
Carmen:
Ha die Piet,
Tja.... dat heb je met die politie he.......! haha -
21 December 2010 - 13:57
Herman En Hanny:
Piet dat je die politieagenten niet om kon praten!!!! -
21 December 2010 - 14:40
Fabienne En Jasper:
Hoi Oom Piet!
Hier een mailtje vanuit de 2e Delistraat! Alles gaat goed hier! Ik vind het erg leuk en gezellig om op te passen op die vrolijke kleine Jasper!
We kunnen nu bijna niet naar buiten, want er ligt hier een dik pak sneeuw! Zo toch nog maar een klein rondje, voor de frisse neus!
Vanochtend was Bas ook vrij en die is eventjes mee komen oppassen. Ook hij vond Jasper erg lief. Bas speelde eventjes piano voor Jasper, en Jasper luisterde aandachtig! Hij vond het erg mooi! Jasper en ik hebben rond de middag naar het station gebracht!
Ik wens jou hele fijne feestdagen aan de andere kant van de wereld!
Liefs, Fabienne en een hele dikke knuffel van Jasper! -
22 December 2010 - 14:08
Sharon - AWOL:
Hoi Piet,
Die van man van het gezin met 4 kinderen ken ik inderdaad, wat toevallig zeg. Ik sprak hem nog een tijdje geleden en hij vertelde mij dat ze inderdaad die kant op gingen. We genieten van al je verhalen.
Groetjes,
Marleen, Martin en Sharon - AWOL
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
