The laatste dag Inle Lake

Inle Lake, maandag 13 december 2010

Dear every one.
Today the last day with Susan. She goes to Chaing Mai in Thailand and I go on the bike again. So we walkes and eat together. And now I hAVE BREAKFAST WITH THE aUSTRALIAN FRIENDS ON THE roof of my hotel.

Till Later and live and enjoy the days.
Piet


Beste allemaal,

De laatste dag aan het Inle Lake., Ook de laatste dag met Susan. Ik ga weer verder op de fiets en zij gaat met het vliegtuig via Yangon naar Chang Mai in Thailand.

Dus vanmorgen om 10 uur gaan wandelen. Niet in het stadje maar gewoon het platteland op. Over landbouwwegeetjes waar je nog dichter bij het echte leven van alle dag komt. Soms nog terugdenkend en vertellend wat wij gisteren alllemaal op het meer gezien hadden of gewoon stil om al die indrukken een plaatsje te geven. Lunchen deden wij bij de Four Sisters. Zij zijn altijd al om een uur of half zes uit bed en dan wordt er eerst door Sister one kaarsjes en wierook stokjes in de tuin geplaatst. Ook langs de beide kanten van de poort. Elke ochtend hetzelfde ritueel en overdag komen er groepjes nonnen en monniken langs en dan gaan de slippers uit en krijgen zij meestal rijst.
Alles bij elkaar zijn zij de hele dag bezig maar met zoveel innerlijke rust.
Ook het koken begint vroeg want hun vuurpotjes moeten goed op temperatuur zijn. En koken kunnen ze hier in Birma. Onvoorstelbaar en alles gebeurt op straat, het rookt en het ruikt overal. En daar tussen door fiets, wandelt, rijden de auto,s, lopen de honden, speelt men allerlei spelletjes. Een wonderlijk schouwspel dat mij nooit verveelt en altijd zie ik wel weer iets anders.

's Avonds de 4 super gezellige dagen met Susan en Menahem Paz met een gezellig etentje afgesloten.
Menahem Paz is een Noor en hier ook alleen aan het rondtrekken. Een super aardige man en wij hadden hem een paar keer op straat ontmoet en dus hebben wij hem ook uitgenodigd.
Elke avond bracht ik Susan naar haar guesthouse Remember Inn. Wel 3 km lopen maar ook dat is een super gewaarwording om dan alleen in het super donker maar met iedereen nog op straat, eten praten, rijden en noem maar op. en dan wordt ik overal uitgenodigd ook door toersten die mij hebben zien fietsen. Meer dan ik met woorden kan vertellen dus stop ik nu maar en hoop dat later de foto's mijnwoorden kunnen ondersteunen.

Voor nu een lieve groet en ga ik ontbijten met Doris en John die ook weer hier zijn boven op het hotel op het dakterras zodat ik wat foto's kan maken van de stad Mandalay en dan weer naar mijn fietsvriend van de eerste dag.

Leef en geniet vooral van elkaar.

En vandaag zomaar een extra dikke kus voor Djuna en Jasper. Ja Jasper dames gaan nu eenmaal voor.

Piet