En weer tellen....

zondag 15 november 2009

Bac Ha

Beste allemaal, dear everyone,

Nu een berichtje vanuit Bac Ha. 63 km gefietst vandaan. Om half 8 vertrokken want ik wilde op tijd in Bac Ha zijn voor de beroemde zondagmarky. Vanuit alle windstreken komen hier minderheden met prachtige klederdracht naar toe.
Het eerste gedeelte was heuvelachtig en met een gemiddelde van 15 kn. schoot het aardig op. Maar ik wist dat er een behoorlijke bult zat vanaf km 46 tot 57. Inderdaad een bordje met 10% stijging en ik kan je verzekeren dat dat heel steil is met 5 tassen op je fiets. In het begin was het nog helder maar al gauw zag ik echt geen hand meer voor mijn ogen. Ik was al kletsnat van de zweet maar van het letterlijk in de wolken rijden word je echt kletsnat. Dus niet te lang stilstaan bij het drinken. Honderden scooters en motors reden af en aan. En je hoorde ze allemaal over mij praten. Over mijn blote benen, zonbder handschoenen en dan ook nog op de fiets. Je zag ze denken: "Die is echt gek". Maar ook bewonderingen de duimen gingen regelmatig omhoog. Bijna twee uur in de wolken rijden en zo steil dat ik automatisch weer ging tellen, net als in NZ als ik daar een berg opmoest. een en twin tig, twee en twin tig, drie en twin tig.
En zo kwam ik om 2 uur al in Bac Ha aan. Nog net iets van de markt kunnen meemaken, maar te nat om er lang te blijven.

Om half 3 stond ik onder een warme douche maar...... de kraan brak spontaan af en het water spoot alle kanten uit, Ik wist niet hoe snel ik mij half aangekleed had en met de shampoo nog in mijn haar twwwe trappen naar beneden op zoek naar hulp. Alles stond blank en ik kreeg eenandere kamer. Na een uurtje op bed gelegen te hebben en Karin in NZ gebeld met haar 50ste verjaardag zit ik nu in een ghezellig restaurant kippensoep en French frites te eten. Dadelijk alles proberen droog te krijgen maar dat zal wel niet lukken met zo'n hoge luchtvochtigheid.

Gisterenmiddag heb ik eigenlijk alleen maar rondgeselterd rond de grensovergang met China. Ik zit daar 50 meter vandaan. Ogen kom ik te kort om te bekijken wat er allemaal tussen China en Vietnam verhandeld wordt. En bijna alles wordt met de fiets , met handkarren over de grens vervoerd. Echt van alles. Ik heb regelmatig geholpen bij het meters oppakken van de motor en met het vasthouden van de fiets als die meters hoog en breed volgepakt werd. En dan dacht je die valt om maar even in beweging en als ware evenwichtkunstenaars vervolgen zij hun weg.
Ze vonden het wel grappig als zo'n vreemde snuiter wilde helpen.Bij een vrouwtje kreeg ik meteen meerdere vrouwen op mijn dak. Ze wilden mij echt koppelen. Ik moest dicht bij haar op de fote en gaven aan dat er gekust moest worden. Wat hadden ze een lol.
Maar niet gevreesd ik fiets alleen verder
Om 5 uur werd ik door een Vietnamese jongen uitgenodigd om mee thee te drinken. 2 uur heel gezellig langs de straat zonnepitten zitten pellen en eten en thee gedronken. Ze probeerden mij ook nog aan zo'n bamboe pijp te leten roken maar daar trapte ik niet in want een keer doodziek is al voldoende.

Ik moest beloven om morgenvond weer terug te komen. Dat ga ik zeker doen.
Beste mensen ik ga nog even wat rusten om morgen de 63 km weer afteleggen. Niet erg hoor want je ziet dan alles van de andere kant en dat geheel verschillend zijn. Alleen de laaghangende bewolking moet dan wel weg blijven.

Maar dat horen jullie morgen wel weer.
Ben benieuwd hoe het Sjoerd in Erthiopie maakt maar daar is bijna geen internet dus moet nog even geduld hebben.

Lieve groeten en leef en geniet,

Piet