Kapiti Rest Home en Warmte
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg piet
20 Januari 2009 | Nieuw Zeeland, Paraparaumu
Beste allemaal,
Vandaag dag 112/166. Maandag 19 januari.
Vanmorgen vertrokken vanuit Mana. Eerst samen ontbeten met Terry en Raymond.
Wat zou deze dag mij vandaag weer brengen. Ik hoefde niet ver te fietsen. Zo'n 30 km naar Paraparaumu. Naar Lyndall en Karin en hun vrienden.
Op de heen weg naar het Zuiden heb ik bij Lyndllin haar retaurant " Ambience Cafe" een heerlijk breakfast gehad. Voor het avondeten waren ze toen 's middags helaas gesloten maar Lyndall nodigde me toen bij haar thuis uit voor een diner en daar waren toen ook Karin en Mel. Wij bleven contact houden via de mail en ik moest op de terugweg langs komen en blijven slapen.
En dat werd een geweldig weerzien. Karin was vrij en Lyndall moest in haar prachtig restaurant werken. Om elf uur zaten wij daar aan een heerlijk breakfast. En wat een warm onthaal.
Karin is manager van "Kapiti Rest Home". Een bejaardenhuis voor 27 lieve bejaarden. Zij vroeg mij of ik het leuk zou vinden om daar van haar een rondleiding te krijgen.
Lieve allemaal in zo'n Rest Home wil iedereen wel oud worden. Ongelooflijk hoe Karin en haar personeel met al die lieve "oudjes" omgaan. Ik was er stil van en soms liep ik met goose bumps over mijn hele lijf door dit mooie gebouw. Wat een warmte.
Daarna naar het huis van Karin en haar hond Benji. Karin heeft al mijn kleren gewassen en toen ik vroeg waar de kapper was, bood zij aan dat zij mijn haren wel zou knippen. Ondertussen natuurlijk vertellen over mijn reis op het Zuidereiland.
Wat hebben we samen gepraat. Over Zuid-Afrika, over haar leven, over haar kinderen, over Conny en naar de liedjes geluisterd van Conny's begrafenis.
Daarna nog naar Lyndall geweest om een wijntje te drinken en afscheid van haar en haar vrienden te nemen. Karin had ook nog een vriend uitgenodigd, James, die ook een fietstocht wilde gaan maken. Dus de nodige ervaringen uitgewisseld.
Toen weer terug en samen met de familie Fish en Chips gegeten. Iedereen bleef slapen en dat werd dus improviseren. Wij hadden bijna "ruzie". Karin ging op een luchtbed in de huiskamer liggen en ik moest in haar bed en slaapkamer slapen. Ik wilde op het luchtbed. Maar Karin heeft "gewonnen".
Om half elf naar bed en vanmorgen om 7 uur samen ontbeten. Het afscheid was niet gemakkelijk. Het was dan ook weer een hele speciale ontmoeting geweest met vrienden voor het leven.
Karin heeft mij (met haar auto voorop gereden) uit de stad gebracht.
BEDANKT KARIN EN LYNDALL !!!!!!!!!!
Morgen weer een speciale ontmoeting in Shannon met Cynthia en Geoff.
Beste allemaal tot morgen en de warme groeten van een stille Piet, die na ruim 3 maanden vaak nog niet kan bevatten wat hem allemaal overkomt.
Leef en geniet,
Piet
Vandaag dag 112/166. Maandag 19 januari.
Vanmorgen vertrokken vanuit Mana. Eerst samen ontbeten met Terry en Raymond.
Wat zou deze dag mij vandaag weer brengen. Ik hoefde niet ver te fietsen. Zo'n 30 km naar Paraparaumu. Naar Lyndall en Karin en hun vrienden.
Op de heen weg naar het Zuiden heb ik bij Lyndllin haar retaurant " Ambience Cafe" een heerlijk breakfast gehad. Voor het avondeten waren ze toen 's middags helaas gesloten maar Lyndall nodigde me toen bij haar thuis uit voor een diner en daar waren toen ook Karin en Mel. Wij bleven contact houden via de mail en ik moest op de terugweg langs komen en blijven slapen.
En dat werd een geweldig weerzien. Karin was vrij en Lyndall moest in haar prachtig restaurant werken. Om elf uur zaten wij daar aan een heerlijk breakfast. En wat een warm onthaal.
Karin is manager van "Kapiti Rest Home". Een bejaardenhuis voor 27 lieve bejaarden. Zij vroeg mij of ik het leuk zou vinden om daar van haar een rondleiding te krijgen.
Lieve allemaal in zo'n Rest Home wil iedereen wel oud worden. Ongelooflijk hoe Karin en haar personeel met al die lieve "oudjes" omgaan. Ik was er stil van en soms liep ik met goose bumps over mijn hele lijf door dit mooie gebouw. Wat een warmte.
Daarna naar het huis van Karin en haar hond Benji. Karin heeft al mijn kleren gewassen en toen ik vroeg waar de kapper was, bood zij aan dat zij mijn haren wel zou knippen. Ondertussen natuurlijk vertellen over mijn reis op het Zuidereiland.
Wat hebben we samen gepraat. Over Zuid-Afrika, over haar leven, over haar kinderen, over Conny en naar de liedjes geluisterd van Conny's begrafenis.
Daarna nog naar Lyndall geweest om een wijntje te drinken en afscheid van haar en haar vrienden te nemen. Karin had ook nog een vriend uitgenodigd, James, die ook een fietstocht wilde gaan maken. Dus de nodige ervaringen uitgewisseld.
Toen weer terug en samen met de familie Fish en Chips gegeten. Iedereen bleef slapen en dat werd dus improviseren. Wij hadden bijna "ruzie". Karin ging op een luchtbed in de huiskamer liggen en ik moest in haar bed en slaapkamer slapen. Ik wilde op het luchtbed. Maar Karin heeft "gewonnen".
Om half elf naar bed en vanmorgen om 7 uur samen ontbeten. Het afscheid was niet gemakkelijk. Het was dan ook weer een hele speciale ontmoeting geweest met vrienden voor het leven.
Karin heeft mij (met haar auto voorop gereden) uit de stad gebracht.
BEDANKT KARIN EN LYNDALL !!!!!!!!!!
Morgen weer een speciale ontmoeting in Shannon met Cynthia en Geoff.
Beste allemaal tot morgen en de warme groeten van een stille Piet, die na ruim 3 maanden vaak nog niet kan bevatten wat hem allemaal overkomt.
Leef en geniet,
Piet
-
20 Januari 2009 - 02:21
Karin:
Hi Piet,
Nice to see you again and I can listen to your stories all day long. Travel save my friend!!
Looking forward to meet again. -
20 Januari 2009 - 09:10
Riek:
Goedemorgen Piet, wat een weerzien met al die NZ vrienden. Geweldig. Misschien ga je ook nog langs in Matamata? 5 febr. is Ineke en Peter een track lopen op het Zuidereiland met Johan en Jeanny (broer Tonnie).Die zitten nu in Australie.
Wat een reizigers is onze familie he.
Sjoerd komt met Madelon en dagje naar mij. Leuk he. We zijn nu data aan het plannen.
Groetjes je zus -
20 Januari 2009 - 09:59
Hanny:
Hoi lieve broer, wat heb je weer een fantastische gevoel na zo'n dag als je in het bed van je gasvrouw mag slapen, helemaal geweldig het kan niet op. Geen nieuws hier maar alles gaat lekker zijn gangetje. Herman is naar het voetbalveld van Achates in Ottersum, hij coordineerd daar de vrijwilligers, en helpt zelf ook altijd mee, hij is met de lunch meestal weer thuis. Ik heb net boodschappen gedaan bij AH. Ik heb Jody doorgestuurd naar zussen en vrienden, ze moesten allemaal zo lachen, zij verschijnt ook levensgroot op het scherm het is zo'n leuk hondje. Zelfs ons Riek was er weg van en dat wil wat zeggen, ik zal hier wel een reaktie op krijgen!Lieve groeten van ons en tot morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
