York, het prachtige schiereiland.

York, het prachtige schiereiland.


Beste allemaal,

Van Port Augusta naar Wallaroo, dinsdag 1 januari 2019, 222 km
35 graden en blauwe lucht.


Ik hoop dat iedereen het nieuwe jaar goed en met volle moed begonnen is. Hopelijk wordt het een jaar met nieuwe uitdagingen. Maar vooral wens ik iedereen nogmaals gezondheid.

Wij rijden nu weer over een schiereiland. York. Prachtig landschap. Meestal rijden we langs de kust. Baaien, stranden en hoge kliffen. Er is altijd wel wat te zien. En de natuur is altijd verschillend dus dat verveelt nooit.

Wat het weer betreft hebben wij tot nu toe veel geluk gehad. Want door de klimaatverandering zijn ook hier de extremen meer extreem. Zware stormen, overstromingen, bosbranden en extreme hitte hebben we tot nu toe niet gehad. Zoals vandaag is het overdag 33 graden maar meestal staat er aan de kust een koele bries. De nachten kunnen zelfs fris tot koud zijn.

Als we nog drie weken zoveel geluk hebben dan mogen we in ieder geval wat het weer betreft niet klagen.

Een warme groet,

Piet

Wallaroo, woensdag 2 januari 2019, 63 km
33 graden en half bewolkt.

Vandaag weer een aantal jetties of te wel pieren bezocht. Blijft altijd bijzonder om een eind de zee in te lopen. Maar meer nog de ontmoetingen op de Jetty. Er zijn altijd vissers. Hele families. En de vrouwen zijn soms in de meerderheid.
Ze heebn meerdere hengels en meestal hebben ze ook netten bij om krabben te vangen. Meestal is het de zwemmende blauwe krab.
En iedereen heeft een meet,atje bij om de krab of gevangen vis te meten. Zo moet de zwemmende blauwe krab minimaal 11 cm zijn. Ik heb nog niemand gezien die een te kleine vis of krab in zijn emmer heeft maar daar staat dan ook een enorme boete op.

Alweer een warme groet,

Piet

Van Wallaroo naar Edithburgh, donderdag 3 januari 2019, 226 km
35 graden en blauwe lucht.

Vandaag weer een verplaatsing naar het uiterste puntje op het schiereiland York. De meeste campings zijn titaal volgeboekt maar hier hebben we gelukkig nog een plekje voor twee nachtjes kunnen bemachtigen.
Vele families komen hier al jaren terug en men boekt voordat men de camping verlaat al voor volgend jaar. Zo niet dan kun je je plekje vergeten.
Ook de vele cabins die elk park heeft zitten helemaal vol.
Maar vanaf maandag zal het wel rustiger worden want dan moeten velen toch weer aan het werk.

Een warme groet en leef en geniet van de momenten.

Piet


Edithburgh, vrijdag 4 januari, 2019, 290 km
30 graden, half bewolkt met een stevige wind.

Vandaag een tocht door het nationaal park. Ook weer super mooi. Hier kun je zien hoe de begroeiing zou zijn als de mensen het land niet ontgonnen hadden. Maar bijna het hele schiereiland York bestaat uit graanvelden. Honderden kilometers rijd je soms door de goudgele graanvelden. Overal vind je enorme silo’s waar de graankorrels opgeslagen worden en getransporteerd worden naar de havens. Echt niet normaal. En als de graankorrels geoogst zijn dan lopen de schapen de verloren graankorrels te eten.

Hier langs de kust kom je overal bordjes tegen met “Walk the York”. Langs de hele kust is er een wandelroute. Honderden kilometers lang. Sommige mensen lopen daar elk jaar een gedeelte van.
Of ze het lukt om de hele tocht te lopen is de vraag.

Alweer een warme groet,

Piet.


Van Edithburgh naar Clare, zaterdag 5 januari, 2019, 260 km
Half bewolkt en rond de 28 graden.

Vandaag verlaten we de kust en trekken we weer even het binnenland in. Naar Clare. Clare is een stad die ligt in Clare valley beroemd om zijn heerlijke wijnen. Wij passeren onderweg ook nog honderden zoutmeren. Een prachtig gezocht die spierwitte meren tussen de goudgele graanvelden.
Ook wordt er op enkele plaatsen gips gewonnen en vervoert met die enorme vrachtwagens naar de havens.

Wij blijven hier twee dagen om maandag naar Adelaide te gaan. Miet een prachtige stad zijn en willen hier dan ook een weekje blijven.

We zullen hier ook Kath en Margaret ontmoeten. Mijn dochter Bauke vroeg bijna 22 jaar geleden!!!! Of ze een jaartje naar Australië mocht. Ze was toen zestien. Ze had alles zelf geregeld en zou in Adelaide een jaar naar school gaan en in een gastgezin verblijven.
Kath was de coördinator voor al deze studenten en bij Margaret en Terry verbleef zij in het gastgezin. Zij hadden een zoontje van een jaar of drie, denk ik. Collin. Helaas is Terry overleden.

Ze kijken ernaar uit om ons te ontmoeten. Toch bijzonder om na 22 jaar hen te mogen en kunnen ontmoeten.

Hoe dat allemaal verloopt horen jullie in de volgende verslagen.

“Reizen is fataal voor vooroordelen, onzin en tunnelvisie”.

“Travelling is fatal for prejudice, nonsense and tunnel vision”.

Voor nu een warme groet,

Piet.