Zijn we echt in Bolivia of .....?

Zijn wij echt in Bolivia of ...........?

Sucre, donderdag 5 september 2013

Beste allemaal,

Ja hoor we hadden geluk. We belden rond half zes in de morgen aan bij ons hostel. Men kwam opendoen EN onze we mochten meteen naar onze kamer. Normaal kun je pas om 12 uur inchecken en de bagage achterlaten en dan kun je de stad wat in gaan. Maar eerlijk gezegd na zo'n bustocht over erbarmelijk slechte wegen was ik wel aan een gewoon bed toe.
EN voor de eerst keer kwamen er krachtige, zelfs hete waterstralen uit onze douche. We wisten niet wat we meemaakten. Na die heerlijke douche hebben we nog een uurtje of drie geslapen.
We hebben een ruime kamer en na nadere verkenning ook een heel gezellig hostel waar we ons meteen thuisvoelen.
De was verzameld en afgegeven en om twaalf uur erop uit voor een stevige lunch. En ook hier vonden we meteen een bijna westers aandoend restaurant. Heerlijk gegeten voor tien euro. Nou de prijs kun je niet westers noemen.
We lopen door de straten en wanen ons in een of andere Spaanse stad. Prachtige witte huizen met rode daken.
Wij zijn dan ook in Sucre. De naam wijst naar een belangrijke onafhankelijkheidsstrijder.
Evenals de naam Bolivia verwijst naar de belangrijkste vrijheidsstrijder van Zuid Amerika, Simon Bolivar.
Sucre is Boliva's mooiste stad en behoort tot het werelderfgoed van Unesco. Het is ook het symbolische hart van Bolivia. Hier werd de onafhankelijkheidsakte ondertekend. Het is de eigenlijke hoofdstad ofschoon La Paz gezien wordt als hoofdstad.
Er zijn zeer vele kerken en musea. De meeste gebouwen zijn hagelwit. Er mogen trouwens geen andere kleuren gebruikt worden. Het is duidelijke dat de koloniale tijd nog zeer nadrukkelijk aanwezig is.
Sucre is gelegen in een vallei en is omringd door lage bergen en het heeft een mild klimaat.
Maar het ontstaan van Sucre heeft alles te maken met de zilverberg, de Cerro Rico in Potosi. Of te wel "de rich Hill".
Potosi was gesticht in 1545. Maar daar later meer over.

De Spanjaarden die de zilverberg leegplunderden wilden rustig en gezond wonen en vonden deze plek op zo'n twee uur rijden van Potosi.

Geld was er genoeg en vandaar de prachtige gebouwen, de vele kerken, de kathedraal, prachtige plaza's en een universiteit.
De tijd van de Spanjaarden is nog overduidelijk aanwezig. Vandaar de titel; Zijn we echt wel in Bolivia?

De beheerder Joachim geeft ook rondleidingen door de stad en toevallig had hij vanmiddag tijd.
Wij zijn net terug van een drie uur durende wandeling door Sucre. Het hoogtepunt van de wandeling was het kerkhof. Een kerkhof waar je de gehele geschiedenis van Sucre kunt proeven. De prachtige graven van de rijken. Het lijken wel paleizen. De duizenden graven van de middenklasse en de duizenden graven van de armen. Bedekt met bloemen. In de grote laan in het midden staan vele bankjes en hier zitten mensen die voor wat Boliviaanse dollars hardop voor je overleden familieleden willen bidden.
Joachim vertelt vooral dingen die je in de boeken niet kunt lezen. Zo gaan we naar een klein museum waar tientallen maskers te bewonderen zijn die gebruikt worden bij allerlei dansen en die heel streekgebonden zijn.
Wij gaan naar een plaatselijke kleurrijke markt waar je heerlijke sapjes kunt laten maken van allerlei fruit. Jij kiest het fruit en men maakt het ter plaatse zonder toevoeging van water of melk. Verser kan niet.
Als afsluiting klimmen we naar het hoogste punt waar we een prachtig uitzicht hebben over de vallei en dus over Sucre.

Na zo'n prachtige dag besluiten we om de plannen wat bij te stellen. We gaan niet drie dagen naar Potosi maar blijven hier minstens een week en maken van hieruit een dagtour naar Potosi. Zondag bezoeken we een grote markt in de omgeving en er schijnt in het weekend ook een festival in de stad te zijn.

Voor nu een lieve en warme groet van ons uit het zonovergoten en prachtige Sucre.

Leef en geniet van de momenten.

Piet.