"Van hoog naar laag"

"Van hoog naar laag".

Cochabamba, maandag 2 september 2013

Beste allemaal,

Vandaag drie weken onderweg. Voor ons lijken het drie maanden en dat komt omdat je in zo'n korte tijd zoveel indrukken krijgt te verwerken.

Gisterenavond om elf uur de camabus ingestapt. Een camabus is een luxe slaapbus. Je kunt je stoel helemaal platleggen. Je creëert je eigen bed. Vaak krijg je er een deken en kussen bij maar dat nu niet het geval en dat was jammer want de nachten kunnen heel koud zijn. Vaak heb je ook semi camabussen. Goedkoper maar de stoelen zijn minder formidabel.
Wij probeerden te slapen en dat lukte met horten en stoten aardig. Wij lagen bovenin en dan voel je elke deining van de bus veel meer. En de weg was op vele plaatsen zonder asfalt en dan word. Je echt door elkaar geschud.
Voor zevenen kwamen in de busterminal in Cochabamba aan. Even rondgekeken de bagage op onze rug en naar de uitgang waar meestal voldoende taxi's staan. Wij vragen meestal van te voren aan een politieman wat zo'n ritje mag kosten. Zodoende hebben we een indicatie en weten we dat de taxirijder niet teveel vraagt. Wij zijn tenslotte toeristen.
Natuurlijk waren we veel te vroeg in ons hostel want de inchecktijd was 12 uur.
Wij lieten de bagage achter en gingen eens kijken of men al wakker was voor een ontbijtje.
Maar toen we op de Plaza aankwamen hoorden we een drumband. De straten naar de Plaza waren afgesloten voor auto's. Wat we daar te zien kregen, was een ware militaire parade. De luchtmacht, de politie, de elitetroepen, het leger en alle hoogwaardigheidsbekleders waren aanwezig. Iedereen in het gelid.
Toespraken, televisie, radio en andere media waren aanwezig. Aan de andere kant van de Plaza was er dans en muziek en interviews.
Op een gegeven moment begon de militaire kapel het volkslied te spelen en werden vlaggen gehesen.
Het geheel nam meer dan een uur in beslag.
Maar wat vooral opviel was, dat er bijna geen toeschouwers waren. De schoenpoetsers deden onverstoorbaar hun werk en de medewerkers van de plantsoenendienst gaven zonder op te kijken de bloemen water. Wat overigens een dagelijks ritueel is in de vroege morgen.
Wij dachten dat vandaag de onafhankelijk gevierd werd. Later bleek dat dit militaire ritueel zich ELKE maandag op de Plaza afspeelde!!!!!!!

Maar wij hadden ontzettende honger en hadden al snel een bar gevonden en verorberden een omelet met cocathee. Ondertussen ons favoriete drankje. Ofschoon Cochabamba ruim 1000 meter ligt dan La Paz. En dat is meteen te merken aan het hijgen. Een stuk minder dus. Wat ook meteen opvalt is dat het een stuk warmer is. Overdag maar vooral in de avond en nacht. Ik denk dat het vandaag meer dan 30 graden is. De komende dagen zal ik meer van het land en de extremen en verschillen vertellen.
Wij hebben vandaag niet veel gedaan. Douchen, lezen, de was doen, het verslag schrijven, een restaurantje zoeken voor de lunch EN een busticket boeken voor Sucre, onze volgende bestemming.
Want het is geen toeristische plaats en dat is vooral te merken aan de weinige toeristenbureautjes. Hier hebben we er maar twee gevonden terwijl het in La Paz stikt van deze bureautjes. Ook in het officiële toeristenbureau heeft men geen informatie en spreekt men geen woord Engels.
Dus de komende twee dagen zal het rustig zijn.
Nu we tijd genoeg hebben om foto's te plaatsen werkt internet heel matig. Een verslag versturen gaat nog wel maar een vijftal foto's bij jullie zien te krijgen is een ander verhaal.
Maar wie weet.

Voor nu een lieve groet van ons vanuit een heet Cochabamba en leef en geniet van de momenten.

Piet