" Een rijdend hotel"

" Een rijdend hotel".

Arequipa, maandag 19 augustus 2013

Beste allemaal,

Zondag de hele dag heel rustig aan gedaan. Wat rond de lagoon gewandeld. Een hostel in de volgende plaats gezocht en via internet besproken en wat in een boek gelezen. Om zeven uur in de avond met de taxi naar Ica en om acht uur de dubbeldekker in. Alweer met de Cruz del Sur. Goed georganiseerd met heel luxe bussen. Wij zitten boven bij het raam. Ik wil altijd graag van mij af kunnen kijken. Zeker als we de bergen in gaan en het een draaien en keren is. Dertien uur in de bus zonder een tussenstop. Dus eten en slapen in de bus. Maar dat gaat prima. Het is al snel pikkedonker en er is geen straatverlichting dus veel valt er niet te zien. Na een uur krijgen we het warme avondeten en daarna is het slapen.
Tegen de ochtend genieten we van een prachtige zonsopgang en van het kale berglandschap. Maar soms rijden we ook door een groene vallei. Als er maar water is dan is er meteen ook veel bedrijvigheid.
Na dertien uur komen we 's morgens om 9 uur in Arequipa aan. De tweede grote stad in Peru op ruim 2300 meter hoogte. Het zou een prachtige zonnige dag worden, heet zelfs maar om een uur of vijf gaat het sterk afkoelen maar dat is niet zo verwonderlijk met de besneeuwde bergtoppen vlak bij. We rijden met een taxi naar de oude stad en daar hebben we een mooie kamer. Eenvoudig maar schoon.
Na een douche en het uploaden van drie verhalen gaan we de stad verkennen. We nemen de was meteen maar mee naar een laundry om de hoek. Voor tien sol, ongeveer 3 euro, wordt de drie kilo was gedaan.

We willen in ieder geval het monasterio de Santa Catalina bezoeken. Midden in de oude stad ligt dit enorme hoog ommuurd nonnenklooster. Het is eigenlijk een dorp midden in de stad.
Het is een waar paradijs voor fotografen. De muren zijn rood, fel blauw of wit. Je kunt dit enorme complex zelf bekijken of met een gids. Wij verkiezen meestal om zelf op onderzoek uit te gaan. En meestal krijg je een plattegrond met Engelse uitleg. Wij hebben meer dan 4 uur hier rondgewandeld en wij hebben genoten. Er leven nog ongeveer 21 nonnen en 2 novicen van 18 jaar.

Interessant om te vertellen is het volgende: in 1580 is het klooster door een rijke weduwe gesticht en zij was zeer selectief in het uitkiezen van de nonnen. Zij kwamen uit de beste Spaanse families die daarvoor flink moesten betalen. Want het was een eer om in een familie minstens een non of een priester te hebben. Meestal de tweede van een gezin. Het was voor hen ook moeilijk om na de vier novicen jaren uit te treden want dat was een schande voor de familie.
Maar deze geselecteerde nonnen hadden het niet zo slecht. Zij hadden altijd een paar bedienden oftewel een paar slaven tot hun beschikking. Meestal zwart en zij nodigden regelmatig artiesten uit voor een party. Maar daar paus Pius IX een einde aan en stuurde een strenge Dominicaner non en deze stuurde al deze verwende nonnen terug naar Europa en gaf de slaven de vrijheid. Later is het klooster geopend voor toeristen en hebben de paar nonnen zich teruggetrokken in een gedeelte van dit complex en deze krijg je dan ook niet te zien.
Nog een wetenswaardigheid. Er was een kamer ingericht waar de nonnen als ze stierven opgebaard werden. Aan de wand hingen schilderijen van deze gestorven nonnen. Maar deze portretten van nonnen zijn gemaakt toen ze dood waren. Een schilder kreeg 24 uur de tijd de overleden non te schilderen. Het was uit den boze om een nog levende non te schilderen.

Rond vijf uur gingen we naar de Plaza de Armas. Het hoofdplein van de stad zou je kunnen zeggen. Daar hebben we ook een uurtje rondgeslenterd op en rond deze gezellige Plaza. Het is een groot vierkant plein met aan een zijde een kathedraal en de andere zijden met overdekte galerijen met allemaal winkeltjes. Vooral de reisbureautjes zijn hier in overmaat aanwezig.

Na een bezoek aan de Mac Donalds zitten we nu op de kamer de honderden foto' s te bekijken, het verslag te schrijven en de plannen te bespreken voor morgen.

Hopelijk kan ik deze dagen toch wat foto' s plaatsen want dat maakt netvliezen van de verslagen toch wat aangenamer, denk ik.

Ik zal mijn best doen als wifi dat ook doet dan moet dat lukken maar dat is hier niet zeker.

Voor nu een lieve groet van ons en leef en geniet van de momenten. En zus Riek bedankt voor de uitslagen en zus Hanny sterkte en hopelijk ben je weer snel mobieler.

Piet