Op weg naar Santiago de Compostella

Santiago de Compostella, zondag 9 juni 2013

Beste allemaal,

Wat een heerlijk weer. Dit weer hebben we de laatste 3 weken in Portugal en panje ook gehad. Alleen iets warmer. Tussen 35 en 40 graden maar altijd met een heerlijke zeewind. Dus 's morgens wat boodschappen doen en in het huiswerken en 's middags aan de weblog werken en de Tour de France kijken. Het zou slechter kunnen, Dit is echt genieten van de momenten van de dag.

Maar wij zouden voordat we verder naar Santiago de Compostello ouden gaan nog een uurtje door dit prachtige vissersdorpje wandelen. Zondagmorgen, het leek wel uitgestorven maar heel gezellig om zo door de zeer nauwe straatjes te wandelen. Alle huisjes zijn in diverse pasteltinten geschilderd en de huizen lijken vastgeplakt te zijn tegen de bergwand. Alleen te voet kun je de huizen bereiken. Ze staan hutje, mutje tegen elkaar aan of meter gezegd ze hangen hutje, mutje tegen de bergwand aan. De hoofdstraat eindigt letterlijk in het water en in de haven. Het ziet er allemaal heel relaxed uit. En de hoofdactiviteit is het bekijken van de vissersboten die meestal tussen 5 en 8 uur het haventje binnenvaren. Maar op zaterdag dobberen al die bootjes rustig in het haventje. Na een uur nemen we afscheid en gaan we op weg naar Santiago de Compostella. Vlakbij een stad moet er een camping zijn die ook bungalows verhuren want we willen hier maar twee nachtjes verblijven voordat we naar ons hoofddoel Portugal trekken.
In deze omgeving vind je typische opslagschuren oftewel "Horréos". Zie de foto's. Gebouwd op een platte steen en hierin werd het graan gedroogd en was het wat veiliger voor ongedierte.

Wij zien ook steeds meer pelgrims richting Santiago de Compostella trekken. In groepjes maar meestal alleen of met tweetallen, ieder op zijn eigen tempo. Velen hebben de welbekende schelp aan hun rugzk hangen. Na deze 4 maanden weten we dat van alle kanten pelgrims naar deze stad trekken. Ieder op zijn eigen manier en met zijn of haar verhaal. Ook zie je steeds meer fietsers op weg naar deze pelgrimsstad. Onder hen vele vutters die na hun pensionering een doel hebben "gezocht"om een levensfase af te sluiten en een andere te beginnen. Maar de meeste pelgrims zijn luxe pelgrims. Je kunt dat zien aan het materiaal en de kleding die men draagt maar ook zijn er pelgrims met een volgwagen die de bagage en de slaapplaatsen regelen. Velen slapen ook in luxe hotels. Toch heel anders dan de paar pelgrims die we zagen die op blote voeten Santiago probeerden te bereiken.

Een heel bijzondere pelgrimsgezin zagen we toen we op de terugweg waren op en camping.
Een ezeltje, een jongetje van 1 jaar en een jongetje van 3 jaar en een super klein tentje. De oudste zat op de rug van de ezel en de jongste werd gedragen. Elke dag 20 km, twee en een halve maand. Zij kwamen uit midden Frankrijk. Toen we vroegen waarom zij deze tocht maakten kregen we als antwoord: "Wij wilden heel dicht bij onze kinderen zijn en vanwege onze godsdienst, een soort boetedoening".

Maar wat heb ik een bewondering gekregen voor de echte pelgrim zoals mijn "oud" collega Ad. Helemaal vanuit Tilburg naar Santiago te voet!!!!
Ad echt GROTE KLASSE. EEN DIEPE BUIGING.

Ook hebben we aan de bewegwijzering kunnen zien dat het een goed georganiseerde organisatie is die verder gaat dan de Spaanse grenzen. Vele hotelletjes, cafe's en restaurants lenen an deze tocht hun bestaansrecht. Al eeuwen lang.

Rond 7 uur vinden we een camping vlak bij de binnenstad en rond 7 uur maken we ons"avondeten klaar en maken we nog een wandeling over deze grote camping.

Morgen meer over Compostella.


Voor nu een warme groet van ons en leef en geniet van de momenten.

Piet.


foto: 2454 en 2456 zijn hórreos (opslaghuisjes/schuurtjes)
4937: is een typische foto hoe men hier cider in schenkt. Om zoveel mogelijk bubbeltjes te krijgen probeert men de cider van grote hoogte in het glas te laten "vallen/stromen". Cider is hier een beroemd product en erg lekker.

De rest van de foto's zijn van Cudillero.