Een nieuw record. A new record.

Ta Phraya, donderdag 24 februari 2011

Dear everyone,

YES. I did the challenge. 3 years ago I did in one day 140 km to Matamata wind the wind in the bvack. Today I did 160 11111 km in one day with 36 degrees and sometimes a little up and down. So my butt was not happy with this challenge but now I know that I have enough time to get in Bangkok in time and not with the bike but on my bike. Ofcourse I drink a lot of water. Many litres. But also sometimes cola and ice tea.
And very important is that you eat enough and many times also you don't want. But you must eat.

In two days 290 km !!!!!!!!!! so tomorrow i go only for the 60 km. My butt said: " Otherwise I don't bike anymore with you". And becuse I cann't miss my butt, I agree with him.

Very warm greetings and live and enjoy the days.

Piet

Beste allemaal,

Ja ik had wat stoute plannen maar mijn achterwerk moet dan wel meewerken. Naar Ban Bueng Charoen is het zo'n 70 kilometer en ik was weer heel vroeg op pad. In Prasat had ik een prachtige bungalow en kon ik goed eten en ook goed ontbijten en de vriendelijke eigenaresse zou ook een stevige sandwich klaarmaken voor onderweg.
's Avonds en 's morgens had ik nog gegeten met een andere Nederlandse fietser. Kees Foppen. Hi fietste al meer dan 40 jaar door allerlein landen. In de winter voornamelijk en in de zomer verdiende hij zijn kost om als reisleider met fietsgroepen mee te gaan. Hij leefde in een hutje in frankrijk zoals hij zelf zei en had weinig onkosten omdat hij zeer alternatief leefde. Voornamelijk van wat de natuur te bieden had. Hij was op weg vab Bangkok naar Siem Reap in Cambodja.

Om kwart voor zeven op de weg en ging ik even via een hoofd weg richting Ban Bueng Charoen maar dat was ik zo beu want het verkeer reed toch wel erg hard langs mij heen. Dus nam ik snel een afslag om binnendoor verder te gaan. Via Ban Kruat kom ik al om 10.30 uur !!!! in Ban Bueng Charoen aan. 70 kilometer in bijna 3 en een half uur.Dat heb ik nog niet zo vaak voor elkaar gekregen.
Dus dat stoute voornemen dat ik had kon doorgaan.
Naar Ta Phraya was 92 kilometer. Voor een dag normaal gesproken al meer dan voldoende. Maar als dat zou lukken dan kon ik wat relexter naar Bangkok fietsen. Want er kan valtijd van alles gebeuren.En een bus of trein pakken dat wil ik niet.
Via Ban Nong Ngam kom ik na 40 kilometer weer op de drukke weg 348. In het eerste gedeelte zat ook nog wat klimwerk, maar niet zeuren want je daalt dan ook weer een keertje. En dat was nu een keertje 3 km met een hele steile daling. Alsof je vloog !! en een lange zeer langzame daling de laatste 20 kilometer.

En ja hoor om 4 uur reed ik Ta Phraya binnen.

!60 kilometer op een dag dat had ik nog nooit voor elkaar gekregen. 140 kilometer in Nieuw zeeland was het langste stuk. Naar matamata met de wind in de rug.
En nu 160 !!!! met 37 graden.

Normaal gesproken moet je dit niet doen maar ik reed al dagen door hetzelfde landschap. Cassave en rijstvelden. In deze tijd meetal verdord en verlaten.

Maar genieten kun je altijd op de fiets omdat je hooguit 19/20 kilometer hard rijdt. En als de wegen over het algemeen goed zijn kun je voldoende rondkijken.

In La phraya was een heel eenvoudig hotel. Met alleen heel benauwde kamers met allemaal een bepaalde geur waar je niet vrolijk van werd.
Alleen koud water en dan ook nog maar een heel klein straaltje. Dus van slapen kwam niet veel tercht. Je ligt dan werkelijk te zwemmen van de transpiratie.

Want ik weet niet hoeveel ik gedronken heb vandaag. Maar heel veel !!!!!!!!!!

Maar de mensen zijn ontzettend aardig en ik heb ook nog heel gezellig en goed gegeten bij een Zweeds /Thais echtpaar die hier een Pizzeria hebben.
Ze zouden ook wat vroeger open gaan voor een goed ontbijt.

Maar jullie snappen dat mijn achterwerk echt niet blij was met deze dag en ik ben benieuwd of " hij" morgen nog wel de fiets op wil.
Ook had ik geen zin meer om nog achter een computer te kruipen.

Dus nu moeten jullie straks even bij lezen.

Ik ga dan ook weer proberen wat foto's te plaatsen maar de laatste tijd heb ik daar niet zoveel geluk mee.
Dus dat wordt afwachten.

Een meer dan warme groet en leef en geniet.

Piet