Het spel van zon en wolken.
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
28 Januari 2011 | Laos, Vientiane
Kasi, donderdag 27 januari 2011
Dear everyone,
Yes, again a beautiful day in the mountains at a high from 1400 meters. So beautiful again. Up and down the whole day. 95 kilometers. and 8 hours on the bike. I like that so much. Also going down with 40 or 50 kilometres an hour. You feel like a bird. I think I lost 3 kg the last todays because it was hot against the wall of the mountain. But my legs feel good and I think that
someone in Luang Prabang gives me power.
Live and enjoy the days my friends.
Piet
Beste allemaal,
Hier onder het verslag van mijn tweede fietsdag na Luang prabang. En meteen weer een etappe van de buitencategorie.
Goed geslapen en een stevig ontbijt om half 7 in de ochtend samen met de 2 Franse fietsers Marie en Nocolas.
Noodlesoep met kip en twee gebakken eieren met brood. Daar moet ik de eerste 3 uur weer een behoorlijke afstand mee kunnen overbruggen.
Geneog water ingeslagen en een paar blikjes cola. En natuurlijk de nodige mandarijnen en bananen.
Het si weer een weg met veel stijgen en dalen. Soms hellingen van 9 %. Dan krak je echt van alle kanten. Maar wat krijg ik er veel moois voor terug. Maar je moet ook wat geluk hebben. Want normaal is het zo vrog een beetje mistig. Maar vandaag heb ik geluk. Geen mist ik fiets letterlijk boven de wolken. Het is helder op 1400 meter hoogte maar de wolken liggen onder mij als een warm, zacht deken bedekt dat deken de vallei. Het is een wonderlijk gezicht. Maar de zon staat nog laag en kan zijn warmte niet overal gebruiken. Daar waar de zonnestralen de wolk in het dal kan aanraken lost deze op. Maar het kan ook zijn dat de wolk opstijgt en dan fiets je letterlijk in de wolken en kun je geen hand voor de ogen zien. Dat spel duurt zo ongeveer 2 uur en dan komt de zon zo hoog dat alle wolken verdwenen zijn. Ook lijkt het of alle huizen (hutjes van bamboe en stro) in brand staan. Het vocht van de afgelopen nacht wordt door de zon verdampt en het is alsof elke huis in brand staat. Dus de weersgesteldheid kan elk moment veranderen. Zo fiets je in de hete zon en zo fiets je in de mist. Achter elke bocht is de toestand weer anders.
Maar ook je lichaam ondergaat deze veranderingen. Zo ben je bezweet en zo heb je het koud en dat tientallen keren in een uur tijd. Zeker als je dan nog een afdaling krijgt is het behoorlijk fris aan je lichaam. Maar dat went en voelt of je van een hete sauna in een koud bad stapt en na een tijdje voelt dat zelfs prettig.
Ook nu zijn de vergezichten weer adembenemend en als ik de foto's terugkijk dan is het nog geen fractie van de schoonheid die ik te zien krijg. Dus allemaal op de fiets en deze 2 etappes gaan rijden.
Maar mijn benen doen het nog goed na gisteren en om 12 uur kom ik al in het volgende dorp waar ik zou kunnen gaan rusten maar ik besluit nog 45 kilometer door te fietsen want ik raak verslaafd aan deze wegen en hun dorpjes. Dus op naar Kasi. Ik weet namelijk dat er een afdaling volgt van 20 kilometer!!!!!!!!!! En dat is werkelijk kicken. Als een vogel zweef je naar beneden. Handen bij de remmen voor die diepe kuilen maar verder kan ik gewoon rondkijken en genieten. Om 4 uur zit ik een prachtige nieuwe bungalow en ga om half 8 naar bed. Natuurlijk eerst nog fried rijst met kip en yoghurt na. Meestal vraagt mijn lichaam ook 's avonds en in de nacht nog het nodige vocht dus de Ice Tea staat meestal naast mijn bed.
Vandaag alweer 96 geweldige kilometers.
Morgen probeer ik wat meer over het leven in de bergen te vertellen.
Dus leef en geniet van warme en/of koude momenten.
Piet.
Dear everyone,
Yes, again a beautiful day in the mountains at a high from 1400 meters. So beautiful again. Up and down the whole day. 95 kilometers. and 8 hours on the bike. I like that so much. Also going down with 40 or 50 kilometres an hour. You feel like a bird. I think I lost 3 kg the last todays because it was hot against the wall of the mountain. But my legs feel good and I think that
someone in Luang Prabang gives me power.
Live and enjoy the days my friends.
Piet
Beste allemaal,
Hier onder het verslag van mijn tweede fietsdag na Luang prabang. En meteen weer een etappe van de buitencategorie.
Goed geslapen en een stevig ontbijt om half 7 in de ochtend samen met de 2 Franse fietsers Marie en Nocolas.
Noodlesoep met kip en twee gebakken eieren met brood. Daar moet ik de eerste 3 uur weer een behoorlijke afstand mee kunnen overbruggen.
Geneog water ingeslagen en een paar blikjes cola. En natuurlijk de nodige mandarijnen en bananen.
Het si weer een weg met veel stijgen en dalen. Soms hellingen van 9 %. Dan krak je echt van alle kanten. Maar wat krijg ik er veel moois voor terug. Maar je moet ook wat geluk hebben. Want normaal is het zo vrog een beetje mistig. Maar vandaag heb ik geluk. Geen mist ik fiets letterlijk boven de wolken. Het is helder op 1400 meter hoogte maar de wolken liggen onder mij als een warm, zacht deken bedekt dat deken de vallei. Het is een wonderlijk gezicht. Maar de zon staat nog laag en kan zijn warmte niet overal gebruiken. Daar waar de zonnestralen de wolk in het dal kan aanraken lost deze op. Maar het kan ook zijn dat de wolk opstijgt en dan fiets je letterlijk in de wolken en kun je geen hand voor de ogen zien. Dat spel duurt zo ongeveer 2 uur en dan komt de zon zo hoog dat alle wolken verdwenen zijn. Ook lijkt het of alle huizen (hutjes van bamboe en stro) in brand staan. Het vocht van de afgelopen nacht wordt door de zon verdampt en het is alsof elke huis in brand staat. Dus de weersgesteldheid kan elk moment veranderen. Zo fiets je in de hete zon en zo fiets je in de mist. Achter elke bocht is de toestand weer anders.
Maar ook je lichaam ondergaat deze veranderingen. Zo ben je bezweet en zo heb je het koud en dat tientallen keren in een uur tijd. Zeker als je dan nog een afdaling krijgt is het behoorlijk fris aan je lichaam. Maar dat went en voelt of je van een hete sauna in een koud bad stapt en na een tijdje voelt dat zelfs prettig.
Ook nu zijn de vergezichten weer adembenemend en als ik de foto's terugkijk dan is het nog geen fractie van de schoonheid die ik te zien krijg. Dus allemaal op de fiets en deze 2 etappes gaan rijden.
Maar mijn benen doen het nog goed na gisteren en om 12 uur kom ik al in het volgende dorp waar ik zou kunnen gaan rusten maar ik besluit nog 45 kilometer door te fietsen want ik raak verslaafd aan deze wegen en hun dorpjes. Dus op naar Kasi. Ik weet namelijk dat er een afdaling volgt van 20 kilometer!!!!!!!!!! En dat is werkelijk kicken. Als een vogel zweef je naar beneden. Handen bij de remmen voor die diepe kuilen maar verder kan ik gewoon rondkijken en genieten. Om 4 uur zit ik een prachtige nieuwe bungalow en ga om half 8 naar bed. Natuurlijk eerst nog fried rijst met kip en yoghurt na. Meestal vraagt mijn lichaam ook 's avonds en in de nacht nog het nodige vocht dus de Ice Tea staat meestal naast mijn bed.
Vandaag alweer 96 geweldige kilometers.
Morgen probeer ik wat meer over het leven in de bergen te vertellen.
Dus leef en geniet van warme en/of koude momenten.
Piet.
-
28 Januari 2011 - 09:05
Rianne:
Hallo Piet,
Na het lezen van je dit 1e fietsdag na Laung Prabang vroeg ik me af of je geen spierspijn zou hebben, na zoveel dagen rust. Maar je geeft zelf het antwoord al in dit verslag. Ik vind de foto's prachtig, laat staan hoe het dus is in werkelijkheid. Ik ben altijd weer onder de indruk als ik realiseer dat op die vele hoge berghellingen ook gewoon nog gezinnen wonen. Zondere enige vorm van luxe, gelukkig dat de natuur ons alles kan geven. Zelfs een hete sauna!!
Piet, je kunt vast met jou fototoestel ook filmpjes maken; misschien eens proberen om het beter weer te kunnen geven. Ook leuk voor ons, om straks in september bij je thuis nog eens van na te genieten. Die foto's van de wolken vind ik zo bijzonder, en ik probeer me voor te stellen wat er dan allemaal door je hoofd gaat aan gedachten.
En zie ik het goed dat je op één van je foto's 8825 een onschuildige toerist hebt vastgelegd. En oh ja, heb je bij foto 8805 fietsend genomen; de schaduw van het vlaggetje op straat deed mij denken dat je achterste voren gedraaid zit om met één hand of misschien heb je met je arm in de luchtover je hoofd een foto naar achteren genomen. Nu ik goed kijk ...zie ik links van de fiets een schaduw ... het zou die van jou kunnen zijn Piet.
Ik kijk weer uit naar je volgende verslag. Fijne tijd Piet.
Lieve groeten, Rianne -
28 Januari 2011 - 09:27
Piet Lagarde:
Hoi Rianne,
Ja deze foto is gemaakt midden op een driesprong. De mevrouw met het kindje is voor mij bananen aan het bakken. Hier stoppen de bussen en dan kunnen de toeristen even eruit om iets te kopen.
En foto 8791 was ook speciaal. Dit meisje loopt met 3 of 4 kannen water op haar rug aan een band om haar voorhoofd over deze richel van 40 cm breed en daarnaast is een 100 meter diep ravijn.
Groetjes aan oma Bertens als ze je ziet. Zou leuk voor haar zijn om deze verhalen te kunnen volgen.
-
28 Januari 2011 - 18:29
Riek:
Prachtig verhaal hoor. Die weg in de bergen, daar fietst jij ook he. Wat is het daartoch mooi he.
Genieten met volle teugen, voor ons ook hoor.
Doei.
Zondag rijden we naar Sjoerd en Madelon en Djuna.
-
28 Januari 2011 - 20:14
Herman En Hanny:
Je ziet op de foto's precies wat je vertelt over " boven de wolken fietsen" , prachtige foto's weer. Wat kun jij drinken zeg. -
30 Januari 2011 - 09:49
Claartje:
prachtig Piet en volgens mij heb je minder bagage?!
x Claartje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
