Dunedin,Saigon ( HCMC},Kamphaeng Phet

Kamphaeng Phet, vrijdag 31 december 2010

Dear everyone,

75 kilometers on the last day of 2010. Work must go on he Geoff.And tomorrow I cycle 2011 in. But on the bike I think so many times on all the people I met on the road.You are all deap in my heart.
In holland they must wait 15 hours more before I can wish them Happy New year but in New Zealand about 3 hours I believe.

So a very nice evening with your friends and family and I wish you aal the luck of the world but special health.
And I hope you have also in 2011 many live and enjoy moments.

Big HUG for you all,

Piet



Beste allemaal,

Ja wat hebben de bovenstaande steden met elkaar gemeen?
Ik zat zo op mijn fiets maar te bedenken waar ik de laatste 3 jaar nieuwjaar " gevierd" heb.
In 2008 in Nieuw Zeeland met Dagmar en Gordian in Dunedin. In 2009 in Saigon (HCMC)Vietnam en nou in 2010 Thailand in Kamphaeng Phet.
Daar ben ik na een rit van 75 kilometer via de plaatsjes Khlong Lhlung en Khon aangekomen en verblijf nu in het Navarat hotel. Een beetje te mooi voor mij maar het is tenslotte nieuwjaar.
Dadelijk ook nog even naar de kapper en ik nog sneller en gestroomlijnder het nieuwe jaar weer in.

Vandaag was het weer zo'n 33 graden, een mooie landelijke weg met sinaasappelboomgaarden, rijstplantages, bananenplantages en heel veel suikerriet.

En die werd nu geoogst en dat was wel te merken door de vele vrachtwagens die af en aan reden naar de grote suikerfabriek.

Maar voor mij was het bijzonderste moment van de dag toch het bananenkraampje.
Een vriendelijke vrouw van een jaar of dertig hielp mij. Even later kwam er een man voorzichtig aangelopen, en pakte zich overal aan vast. Zij probeerde mij duidelijk te maken dat het haar vader was en dat hij blind geworden was. Zij vertelde hem, denk ik dat ik een buitenlander op de fiets was.
Ik heb zijn hand vastgepakt en heb hem naar mijn fiets geleid. Hij heeft de hele fiets van top tot teen betast. het stuur, het zadel, de bagage en daarna kwam ik aan de beurt.
Mijn helm, mijn lengte, mijn behaarde armen en benen en hij en zijn dochter waren zo ontzettend blij en zij huilde van emotie. voor ik weer met kippenvel op de fiets stapte heb ik haar en haar vader nog een flinke knuffel gegeven.
Alweer zo,n moment dat voor altijd in mijn geheugen gegrift zal bliven.

Het zijn dus waar je op de wereld ook bent nog steeds de kleine dingen die er toe doen.

Ook ben ik steeds aan het rekenen wanneer precies het Nieuw Jaar begint.
Hier is het over bijna 9 uur Happy New year. In Nieuw Zeeland al over een uurtje of 3 en jullie moeten nog even wachten.
Morgenvroeg om zeven uur als ik op de fiets zit denk ik aan jullie want dan barst het vuurwerk los en laten jullie de glazen klinken en wensen we elkaar al het goeds voor 2011. Maar het belangrijkste is gezondheid.

Helaas kan ik niet iedereen persoonlijk Happy Newyear wensen Maar vanuit Kamphaeng Phetde de aller beste wensen voor jullie ALLEMAAL, vooral gezondheid en dat er maar vele leef en geniet momenten mogen zijn die er toe doen, samen met je dierbaren dicht om je heen.

Piet


Wat de foto's betreft:

Monniken zie je niet zoveel in het straatbeeld dan in Birma. De kleding is meer oranje en deze monnig pakt het meteen grootser aan. Niet een bedelnapje maar een kar vol.

Die talloze zebra's stonden langs de weg en daarachter was een klooster en lag een 25 meter lange gouden Boeddha. Moet nog uitzoeken wat die zebra's te betekenen hebben.