Wat een dag. What a day.
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
29 November 2010 | Myanmar, Rangoon
Yangon, maandag 29 november
Dear everyone,
Today the whole day on the street in Yangon. I saw, smell and hear so much. It was impressive. The people are friendly but o so poor. The try to sell everything on the street. And because I am tall and they are small all people look at me and try to sell all things to me. Tomorrow I go by train to Mandalay. 17 hours in a train whit a temperature from 35 degrees. So I hope I can tell you about this about a few days.
A big hug and all the best and live and enjoy the days.
Piet
Beste allemaal,
Vanmorgen heb ik al een verslag geschreven maar nu de ik morgen de hele dag (16 tot 18 uur) in de trein zit op weg naar Mandalay schrijf ik nu nog maar een paar bevindingen van deze dag. Het is nu 6 uur en buietn is het nu donker. Er zijn nog vele eetkraampjes open maar de rest van de handel wordt opgeruimd om morgen vroeg weer uitgestald te worden.
Wat heb ik vandaag gedaan? Bijna niets alleen wat rondgewandeld door de straten van Yangon. Maar de indrukken die ik hier op doe zijn meer dan indrukwekkend. De reuk, het geluid, de vriendelijkheid, de armoede, het oppassen wat je doet en waar je foto's van maakt, de temperatuur, het eten. Ik zit echt in een dag in een totaal andere wereld.
Gelukkig heb ik mijn jarige dochter Bauke ook even aan de lijn gehad. Met Skype wilde het niet echt lukken. Soms een woord maar een echt gesprek was niet mogelijk. Toen de telefoon van het hotel geprobeerd. Dat lukte maar dan wel 6 dollar per minuut. Dus hebben we het maar bij een minuut gelaten.
Dat is al meteen een groot verschil met de andere landen waar ik geweest ben. Overal en iedereen had een mobieltje maar hier niet. Wel zijn er op straat overal kleine tafeltjes met een, twee of drie toestellen met een provisorische antenne en dan kun je tegen betaling bellen. De tijd wordt allemmal in een schriftje genoteerd.
Ook opvallend zijn de vele kopieerwinkeltjes. Hele boeken worden gekopieerd en ingebonden. allemaal handwerk en natuurlijk op straat.
Omdat ik alleen ben en voor hen een opvallende verschijning ben word ik de hele dag aangesproken. Zeker als men engels kent dan willen ze met je praten. Waarom ik alleen ben, waar ik vandaan kom dat men Ruud van Nistelrooy een goede voetballer vindt en ga zo maar door.
Ook krijg je van alles aangeboden. Men wil heel graag geld wisselen. De prijs op straat is zelfs 950 Kyat, ik kreeg 850 Kyat van mijn contactpersoon. toch raden ze af om op straat te wisselen omdat het ook totaal verkeerd kan uitpakken.
Ook zijn er nog al wat bedelaars.Maar als ze zien dat je hen iets geeft heb je zo een hele stoep mensen achter je aan lopen die geld willen. Ook sturen ze jonge meisjes op je af die vragen of ze je mogen masseren.
Een uur geleden ging de school uit. Ik wilde zo graag een kijkje nemen. Maar de troosteloze schoolgebouwen zijn verstopt achter prikkeldraad en hoge poorten. Dus toen de school uitging wilde ik het " schoolplein" oplopen maar na drie stappen was er al een bewaker die mij meteen duidelijk maakte dat ik niet binnen mocht.
Foto's maken gaat wel maar toch ben ik heel voorzichtig en vraag ik van te voren of dat mag.
Zo laten mannen zich ook hier niet graag op de foto zetten.
Wat Je ook veel ziet op straat zijn de betel kraampjes. De nationale drug van Birma noemen ze het wel. De hartvormige blaadjes worden ingesmeerd met gebluste kalk er worden wat pitten van de arekapalm opgelegd en dan in de blaadjes gewikkeld. Deze kleine pakketjes worden aan zowel vrouwen als mannen verkocht. Er wordt op gekauwd en door het looizuur wordt de speekselvorming gestimuleerd en zorgt voor een opwekkend effect en voor een rood gekeurde mond en speeksel en dat wordt vervolgens op straat uitgesuugd.
Opvallend is ook Thanakha versiering op het gezicht van veel vrouwen en soms ook van mannen en kinderen. Zelfs bij baby's. Uit de bast van de Thanakhaboom wordt deze pasta bereid en wordt op een bepaalde manier op het gezicht aangebracht. Het is een schoonheidssymbool en het zou een gladde schone huid moetenm opleveren en het zou beschermen tegen de zon.
Ik ben nu in de voormalige hoofdstad van Birma/Myanmar, Yangon (vroeger Rangoon).Maar het regime heeft de een totaakl nieuwe hoofdstad gecreerd. Meer naar het binnenland toe. Deze heet Naypyidaw (Koninklijke stad). Maar deze stad komen de gewone burgers en toeristen niet binnen. Het is een stad voor ambtenaren en regeringsfuctionarissen. Ik Spreek meestal van Birma maar in 1989 heeft het regime de naam veranderd in Myanmar.
Beste allemaal, ik stop er nu mee want anders krijgen jullie wel heel veel te lezen.
Niet gefietst, eigenlijk alleen maar rondgewandeld maar vanavond ga ik met vele intense indrukken proberen te slapen.
Maae eerst nog mijn malaria tablet innemen en wat eten.
Leef en geniet van de momenten,
Piet
Foto's plaatsen is mij hier nog niet gelukt maar die houden jullie allemaal tegoed.
Dear everyone,
Today the whole day on the street in Yangon. I saw, smell and hear so much. It was impressive. The people are friendly but o so poor. The try to sell everything on the street. And because I am tall and they are small all people look at me and try to sell all things to me. Tomorrow I go by train to Mandalay. 17 hours in a train whit a temperature from 35 degrees. So I hope I can tell you about this about a few days.
A big hug and all the best and live and enjoy the days.
Piet
Beste allemaal,
Vanmorgen heb ik al een verslag geschreven maar nu de ik morgen de hele dag (16 tot 18 uur) in de trein zit op weg naar Mandalay schrijf ik nu nog maar een paar bevindingen van deze dag. Het is nu 6 uur en buietn is het nu donker. Er zijn nog vele eetkraampjes open maar de rest van de handel wordt opgeruimd om morgen vroeg weer uitgestald te worden.
Wat heb ik vandaag gedaan? Bijna niets alleen wat rondgewandeld door de straten van Yangon. Maar de indrukken die ik hier op doe zijn meer dan indrukwekkend. De reuk, het geluid, de vriendelijkheid, de armoede, het oppassen wat je doet en waar je foto's van maakt, de temperatuur, het eten. Ik zit echt in een dag in een totaal andere wereld.
Gelukkig heb ik mijn jarige dochter Bauke ook even aan de lijn gehad. Met Skype wilde het niet echt lukken. Soms een woord maar een echt gesprek was niet mogelijk. Toen de telefoon van het hotel geprobeerd. Dat lukte maar dan wel 6 dollar per minuut. Dus hebben we het maar bij een minuut gelaten.
Dat is al meteen een groot verschil met de andere landen waar ik geweest ben. Overal en iedereen had een mobieltje maar hier niet. Wel zijn er op straat overal kleine tafeltjes met een, twee of drie toestellen met een provisorische antenne en dan kun je tegen betaling bellen. De tijd wordt allemmal in een schriftje genoteerd.
Ook opvallend zijn de vele kopieerwinkeltjes. Hele boeken worden gekopieerd en ingebonden. allemaal handwerk en natuurlijk op straat.
Omdat ik alleen ben en voor hen een opvallende verschijning ben word ik de hele dag aangesproken. Zeker als men engels kent dan willen ze met je praten. Waarom ik alleen ben, waar ik vandaan kom dat men Ruud van Nistelrooy een goede voetballer vindt en ga zo maar door.
Ook krijg je van alles aangeboden. Men wil heel graag geld wisselen. De prijs op straat is zelfs 950 Kyat, ik kreeg 850 Kyat van mijn contactpersoon. toch raden ze af om op straat te wisselen omdat het ook totaal verkeerd kan uitpakken.
Ook zijn er nog al wat bedelaars.Maar als ze zien dat je hen iets geeft heb je zo een hele stoep mensen achter je aan lopen die geld willen. Ook sturen ze jonge meisjes op je af die vragen of ze je mogen masseren.
Een uur geleden ging de school uit. Ik wilde zo graag een kijkje nemen. Maar de troosteloze schoolgebouwen zijn verstopt achter prikkeldraad en hoge poorten. Dus toen de school uitging wilde ik het " schoolplein" oplopen maar na drie stappen was er al een bewaker die mij meteen duidelijk maakte dat ik niet binnen mocht.
Foto's maken gaat wel maar toch ben ik heel voorzichtig en vraag ik van te voren of dat mag.
Zo laten mannen zich ook hier niet graag op de foto zetten.
Wat Je ook veel ziet op straat zijn de betel kraampjes. De nationale drug van Birma noemen ze het wel. De hartvormige blaadjes worden ingesmeerd met gebluste kalk er worden wat pitten van de arekapalm opgelegd en dan in de blaadjes gewikkeld. Deze kleine pakketjes worden aan zowel vrouwen als mannen verkocht. Er wordt op gekauwd en door het looizuur wordt de speekselvorming gestimuleerd en zorgt voor een opwekkend effect en voor een rood gekeurde mond en speeksel en dat wordt vervolgens op straat uitgesuugd.
Opvallend is ook Thanakha versiering op het gezicht van veel vrouwen en soms ook van mannen en kinderen. Zelfs bij baby's. Uit de bast van de Thanakhaboom wordt deze pasta bereid en wordt op een bepaalde manier op het gezicht aangebracht. Het is een schoonheidssymbool en het zou een gladde schone huid moetenm opleveren en het zou beschermen tegen de zon.
Ik ben nu in de voormalige hoofdstad van Birma/Myanmar, Yangon (vroeger Rangoon).Maar het regime heeft de een totaakl nieuwe hoofdstad gecreerd. Meer naar het binnenland toe. Deze heet Naypyidaw (Koninklijke stad). Maar deze stad komen de gewone burgers en toeristen niet binnen. Het is een stad voor ambtenaren en regeringsfuctionarissen. Ik Spreek meestal van Birma maar in 1989 heeft het regime de naam veranderd in Myanmar.
Beste allemaal, ik stop er nu mee want anders krijgen jullie wel heel veel te lezen.
Niet gefietst, eigenlijk alleen maar rondgewandeld maar vanavond ga ik met vele intense indrukken proberen te slapen.
Maae eerst nog mijn malaria tablet innemen en wat eten.
Leef en geniet van de momenten,
Piet
Foto's plaatsen is mij hier nog niet gelukt maar die houden jullie allemaal tegoed.
-
29 November 2010 - 12:20
Bauke:
Fijn dat je goed bent aangekomen en dat we elkaar nog een minuut gesproken hebben! Dat Skype werkte niet echt goed nee. Ik hoorde echt helemaal niks! hopelijk gaat dat een volgende keer beter. Dikke kus!!! -
29 November 2010 - 12:33
Hanny:
Piet, en dat de eerste dag allemaal. Proficiat met Bauke, en ben super voorzichtig maar dat is overbodig om te zeggen. Heeel veel liefs uit een koud Gennep. Herman Hanny -
29 November 2010 - 12:59
Ria Koning:
Hoi Piet,
Wat fijn, dat het eerste deel van je trip al zo goed verlopen is. Proficiat met je dochter en leuk, dat je haar toch nog even aan de lijn gehad hebt.
Nu op naar die lange treinreis en daarna kan het fietsen beginnen.
Ik vind dat je op een leuke manier schrijft en verheug me nu al op de rest van al je ervaringen daar in het verre Myanmar. Ik ga het helemaal volgen.
Hier ben je op tijd weg, want vanmiddag krijgen we sneeuw. Wat een verschil in temperatuur zeg!!
Ik wens je het allerbeste, pas goed op jezelf en geniet van elk mooi moment.
groetjes van Ria. -
29 November 2010 - 13:23
Sharon - AWOL:
Beste Piet,
We wensen je een hele fijne tijd in Azië en nog gefeliciteerd met de geboorte van je kleindochter.
Hartelijke groet,
Sharon, Marleen en Martin - Asian Way Of Life -
29 November 2010 - 13:33
Madelon:
Wat een bizar idee dat je in 1 dag in een totaal andere wereld bent...
Enjoy!
Dikke knuffel van de kleine Djuna!
-
29 November 2010 - 14:00
André:
We worden nog steeds uitstekend op de hoogte gehouden, hihi....
Ik neem aan dat er van de Koga wederom veel geëist gaat worden, want gladde rijwielpaden zullen ook daar niet aanwezig zijn.
We wensen je veilige kilometers, maat!
Willemien en André
-
29 November 2010 - 14:42
Tonnie En Riek:
Ha, broertje, Het lijkt weer als vanouds. Mooie verhalen en prachtige momenten. Ik hoorde zaterdag van onze vriend Tonnie Louwrenssen dat Myanmar nu echt weer Birma gaat heten. Klopt dat? Wij zeiden van niet. Afwachten maar. Hier ligt de eerste sneeuw.
Zojuist even bij Tante Annie geweest. Het gaat niet zo goed met haar. Wij hebben van Susan een CD gekregen met de foto's van de reunie erop. Erg mooi. We zullen ze voor jou bewaren hoor. Als je ze ziet, ontdek je meteen weer die mooie middag. Groetjes van ons uit Heesch.
P.S. Andre, zullen we het nog eens over voetbal hebben, hahahaha
Doe maar niet he. Groetjes Riek -
29 November 2010 - 15:15
Rianne:
Hallo Piet, wat een verwennerij, 2 berichten op een dag. Ik hoop dat slapen gaat lukken na de achtbaan van emoties in de afgelopen week. Nog van harte prociat met je kleindochter en vandaag met Baukes verjaardag. Een mooi begin van een nieuw avontuur. Hele mooie reis en lieve groeten, Rianne -
29 November 2010 - 18:46
Tante Ria:
Wat leuk Piet nu al weer van jou te horen.
Fijn dat alles tot nu toe goed is gegaan .We blijven je volgen.Het ga je goed.
Hou doe.Je oom en tante uit Geldrop. -
29 November 2010 - 18:46
Tante Ria:
Wat leuk Piet nu al weer van jou te horen.
Fijn dat alles tot nu toe goed is gegaan .We blijven je volgen.Het ga je goed.
Hou doe.Je oom en tante uit Geldrop. -
30 November 2010 - 11:32
Voor Riek....:
Ik wil het reisverslag van Piet niet vervuilen! Alles komt goed, hihi....
André -
30 November 2010 - 17:23
Jac Peeters:
Nog even wennen dus, maar gelukkig ben je goed aangekomen en zul je ook niu wel weer spoedig het échte leven in Birma en omstreken binnentreden. Dat is jou wel toevertrouwd. Jammer natuurlijk dat je de school niet in mocht, maar ja ... ook daar moeten ze natuurlijk even wennen aan die grote meneer Lagarde! Hartelijke groeten uit een wit Hillvarenbeek. Jac en Hanneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
