Het verhaal van Dalinn, The story from Dalinn,
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
17 Januari 2010 | Cambodja, Khett Batdambang
Battambang
Beste allemaal, dear everyone,
A special evening and a special day. yesterday evening I met a young woman with a hard live. But I learn a lot from Dalinn. We had dinner together and I visite her family. Very special. On saturday and sunday many people married here. $ this day and I was invited 4 times. But I can always do that. But the last one I must drink beer and I went with the bride on the photo. Also i saw the ceremony with the monks so I hope that the Photo's tell you what I saw.
I biked 108 km today but tomorrow I go to Seam reap with a boattrip from 9 hours.
So I must go to bed now.
Big hugs,
piet
Beste allemaal.
Gisterenmiddag zat ik mijn verhaal op de weblog te schrijven en de foto's erop te plaatsen. Vaak staan dan allemaal kinderen om mij heen. Zo ook gisteren en ook een paar meisjes van een jaar of 13. Ze zijn nieuwsgierig naar de foto's en dan probeer ik ze er altijd bij te betrekken door iets over de foto's te vertellen en ik laat hen dan vaak ook het engelse stukje leze.
Maar tegenover mij zat een jongedame met haar vriendin te internetten.
Zij hoorde mij Engels praten en wij raakten in gesprek. Ik vertelde dat ik naar SiemReap ging en toen vertelde ze dat ze daar in een guesthouse van een Nederlander gewerkt had. Ik vertelde dat ik daar ook naar toewilde. Zij was een lerares engels op een secundary school.
Ik nodigde haar uit om 's avonds samen wat te eten en zij wilde mij graag voorstellen aan haar familie.
Eerst moest zij nog van 5 tot 7 engelse les geven op een prive school.
Het werd een verrukkelijke avond. Samen gegeten en heel wat vragen gesteld. Dalinn is geboren op 5 juni 1977. Dus midden in de oorlog. Haar grootouders en nog een paar andere familieleden zijn omgebracht. Haar eerste huwelijk eindigde na 8 maanden omdat haar man aan een hersentumor overleed. Haar tweede huwelijk was ook geen succes want na een paar jaar verdween haar man met een ander.( Dat gebeurt hier vaak. er zijn veel meer vrouwen dan mannen. Dus voor de mannen is het heel gemakkelijk om aan een vrouw te komen en laten vaak vrouw en kinderen achter zonder zich nog om hen te bekommeren)
Nu woont zij met haar zussen, vader en moeder en nicht en neef bij elkaar in een huis.
Zij woonde niet ver van het Guesthouse af dus om half 9 achter op haar scooter naar haar familie. Het was pikkedonker en iedereen lag al op bed om electriciteit uit te sparen. Maar binnen 5 minuten zaten ze allemaal om mij heen om allerlei vragen te stellen. Ook alle trouwfoto's van Dalinn bekeken. Vader van 72 en moeder van 65 moeten nog gewoon heel hard werken om alles draaiende te houden.De manm van de zus van Dalinn liet haar ook achter met 3 kinderen en die wonen nu dus ook bij papa en mama.
Beste allemaal ik denk dat het contact met Dalinn nog wel zal blijven want dat wilde ze zo graag. Dus jullie horen nog wel meer over haar.
Door deze contacten beginnen voor mij steeds meer puzzlestukjes beginnen op zijn plaats te vallen.
Maar nu over vandaag. !08 km over een weg met wat meer groene rijstvelden. Weer heeeeeeeel vaak hello en bye bye geroepen tegen de talloze kinderen. Het was weekend dus werd er volop getrouwd. Bij 4 huwelijken langs de weg kon ik mee komen eten maar dat heb ik niet gedaan.
Maar bij het laatste huwelijk was ik rond 1 uur. En ik moest een beirtje mee drinken. de mannen wilden met mij op de foto want de meesten hadden al genoeg rijstenwijn op. Ik kreeg overal blikjes bier toegestopt ( Ja Wim, daar kon ik niets aan doen) en even later stond ik met de mooie bruid op de foto en dansten wij midden op straat. Met 4 blikjes bier achter in mijn wielren shirt reed ik na een half uur weer verder.
Onderweg ook unieke foto's kunnen maken van een prachtige situatie met 5 monniken. Zij lopen langs de weg met schaaltjes en grote schalen. De mensen zien hen en dan komen overal vrouwen en een enkele man uit hun huizen met rijst, groenten en vlees en soms geven ze ook geld. Ze knielen dan en bidden een gebed en even later trekken de monniken weer verder. Vaak zijn het nog kinderen vaak uit grote arme gezinnen. Het is een manier om te kunnen studeren en om gratis te eten. Het geeft ook aanzien als je zoon monnik is.
Beste allemaal na een vlugge douche zat ik om half 3 al achter op een motorbike met een heel goed sprekende guide. Naar een prachtige tempel geweest boven op een berg. (720 treden hoog) en naar de bamboe train en zeker 2 uur door de echte country side gereden. Ook na deze middag zijn weer veel puzzlestukjes geplaatst. Ik hoop dat ik de foto's nog kan plaatsen.
Een lang verhaal maar het was dan ook een bijzondere avond en een bijzondere dag.
leef en geniet,
Piet.
5022: Dalinn met haar mooie lach. Een bijzondere ontmoeting. Dalinn with her beautiful laugh. A special meeting.
5025/5027/5029/5030/5028/5051: Foto's van een bruiloft. Let op het wel hele speciale bruidspaar op foto 5051.
5034/5035/5036/5037/5038/5039/5042/5043/5044: Unieke foto's, denk ik, van monniken langs de weg en wat er dan gaat gebeuren.
Natuurlijk heb ik al mijn mandarijntjes weggegeven.
5053: Voor je Battambang binnenkomt een groot standbeeld van Ta Dambong die de verdwijnende stok, het zinnebeeld van de stad vasthoudt.
5056: jongetje die echt is een modderpoel een dam aan het bouwen was.
5070: Dit zijn geen nieuw soort planten of de herfst is gekoemn maar aales ziet rood/bruin van het stof. Zeker tot 100 meter van de weg af. De mensen wonen hier en hebben hun kraampjes en eten buiten, altijd in het stof.De Cambodjanen zeggen dan dat het sneeuwt in Cambodja.
5075/5078/5081/5084:Vanmiddag ook met de bamboetrain meegeweest. een ervaring apart. Keihard op een bamboevlondertje over treinrails. Als een karretje tegenkwam dan moest het hele onderstel van de rails getild worden en er achter weer opgezet worden.otortje starten en rijden maar.
-
17 Januari 2010 - 14:16
Sjoerd:
He pap,
Battambang, ben ik ook geweest, de bamboo train.
Op naar siem reap (angkor). Daar moet je echt een 3 tal dagen voor uittrekken, is fenomenaal)
wij hebben gisteren feestje gehad, nog voor madelon en mijn verjaardag, bauke en wouter waren er ook. Was erg gezellig
Madelon is nu naar de babyshower van Bauke.
gr sjoerd
-
17 Januari 2010 - 15:13
Riek:
Wat een verhalen, mooi hoor.
Hier schijnt nu het zonnetje, sneeuw bijna weg. Zit lekker te puzzelen en Tonnie te lezen.
Doei -
17 Januari 2010 - 16:27
Ted De Keijzer:
Sorry, beste mede-lezers, maar de link naar de bamboo train werk niet; ben je écht benieuwd, dan zul je het adres moeten overtypen in jouw browser -
18 Januari 2010 - 10:23
Hanny:
Wat een kleurrijke trouwstoet, ziet er echt mooi uit. Wat een bijzondere ontmoeting met die jonge vrouw Piet.
heel veel lieve groeten uit Gennep.
Herman en Hanny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley