Toi la nguori Ha Lan
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
08 December 2009 | Vietnam, Thanh Hóa
dinsdag 8 december 2009
Thanh Hoa.
Beste allemaal, dear everyone.
First a message for Thuy (Snail). Thuy I try to email you but the mail comes back with the message: no possible to deliver this mail. So I think I have the wrong mailadress from you. Can you sent your mailadress to my mailadress.(piet.lagarde@hotmail.com)Thank you Thuy.
Than a question for Karin Kippenvel. Is your daughter still in Vietnam? And where? Perhaps I can meet her somewhere.
Today was a dark day with rain but the temperature was 25 degrees.
I was today invited by a wedding and that was very nice. And I saw a classroom dancing and singing on the street and a military ceremonial. Bot when the soldiers applaud for me because I was on the bike alone and 61 years old then officials sent me fast away.
So a dark and rainy day is on the bike also a surprising day.
Live and enjoy the day also if it is a rainy and dark day.
Piet
Vandaag toch weer een bijzondere dag.Niet alleen omdat mijn zus Coby jarig is en 60 jaar wordt. Proficiat zus en geniet!!!Maar ook omdat er altijd wel weer iets onverwachts gebeurt. Het was zwaar bewolkt en de eerste tropische regenbui heb ik vanmorgen gehad. Maar bij 25 graden is het niet zo erg om helemaal nat te worden.Het was een gewone drukke weg met links en rechts rijstvelden.
Meer een overbruggingsstuk en in de bus zou ik zeker weggedut zijn. Maar op de fiets gebeurt er altijd wel wat onverwachts. Na 10 km rijden zag ik een afzetting en op een groot opgehoogd plein zag ik vele hoogwaardigheidsbekleders en veel polite en soldaten en heel veel vlaggen en prachtige vrouwen in kleurrijke kleding.
Ik met mijn fiets aan de hand er naar toe gelopen. iedereen begon te zwaaien terwijl de toespraken gewoon doorgingen. Ik durfde mijn fototoestel niet te pakken want dan zou ik dat wel eens kwijt kunnen zijn. Dus ik begon een praatje met de soldaten te maken.
Mijn fiets werd bewonderd en dan vragen ze waar ik vandaan kom. Toi la nguori Ha Lan. ( Ik kom uit Nederland) is dan mijn antwoord. Daarna wijzen ze bijna altijd naar mijn trouwring en proberen te vragen waarom ik alleen ben. Ik laat dan de trouwring van Conny zien die om mijn hals hangt en ik heb een pasfoto van haar die ik dan laat zien.Met het woordje chet (dood). Dan vragen ze altijd of zij ook Vietnamees is. dat doen ze door naar de foto te wijzen en dan naar hun zelf.
Daarna vragen ze of ik kinderen heb en hoe oud ik ben. Meestal laat ik een paar foto's zien waar Sjoerd, Renato en Bauke opstaan. Meestal worden ze in verwarring gebracht door het donkere uiterlijk van Renato.Maar ook dat kan ik meestal met handen en voeten en mijn Vietnamees/Nederlands woordenboek uitleggen.
Toen de soldaten hoorden dat ik 61 jaar was en alleen op mijn fiets, begonnen ze spontaan te klappen.
En toen was het gauw gedaan met de pret. Twee streng kijkende hoge functionarissen in uniform maakten met korte heftige bewegingen duidelijk dat ik op moest krassen. Dus na veel gezwaai ben ik maar snel op de fiets gestapt.
Even later kwam ik langs een schooltje waar een juf langs de drukke straat met de kinderen een kringspel en zangspel aan het doen was. Daar mocht ik wel een foro van maken.
Weer even later ananas bij een van de vele ananaskramen gegeten en daarna nog een kokosnoot leeggedronken.
Toen ik bij een kraampje stopte voor een coca cola kwam het hele gezin, Moeder, dochter met haar kleine dochter en even later werd er nog een dochter bijgehaald en zij begonnen mij dezelfde vragen van hierboven te stellen. En jongedames willen altijd even naast mij staan en dan beginnen ze hard te lachen over het lengte verschil.
Rond 12 uur kwam ik langs een versierde tent. Ik weet ondertussen dat het de tijd is voor bruiloften. Deze worden hier groots gevierd juist in deze tijd. Gewoon een tent langs de weg, stoeltjes, bankjes en tafeltjes erin en daar zitten de tientallen gasten in rijtjes naar het bruidspaar te kijken.
Al een paar keer had ik geprobeerd om zo'n bruiloft even mee te maken maar dat was nog niet gelukt. Maar nu werd ik meteen door de broer van de bruidegom uitgenodigd om in de tent plaats te nemen. Meteen werd een klein kopje met groene thee voorgezet en meteen als het half leeg was weer aangevuld. Ondertussen foto's gemaakt van de bruid en bruidegom toen ze elkaar de ringen omschoven en foto's van de moeder van de bruid die haar dochter een ketting omhing en haar schoonzoon een ring om zijn vinger schoof. Ondertussen werd alles aaneengepraat door een ceremoniemeester en werden er door enkele zangers liederen gezongen.
Wat erg opviel, was dat ik geen enkele lach op het gezicht van het bruidje zag. Zij stond stijf van de zenuwen volgens mij.
Na een uurtje ben ik nagekeken door alle gasten toch weer op fiets gestapt. Om 1 uur kwam ik al weer in mijn guesthouse aan en ondertussen is het al weer goed warm geworden met de zon strak aan de hemel. Ik zit hier maar 15 km van het strand en zee af.
De komende dagen (weken) zal ik vooral langs de kust rijden.
Beste allemaal, zo zie je dat een donkere dag gewoon opgevrolijkt wordt door allerlei bijzonderheden. Bijzonderheden die je kunt meemaken omdat de fiets je zo dicht bij de mensen brengt.
Leef en geniet.
Piet
3005: Vele winkels en hotels en in huizen hebben ze een klein altaartje staan met enkele boeddha's erin en wierookstokjes en soms ook een offer. Zoals wat fruit.
3007: Juf met een klas dansende en zingende kinderen.
3010: Een fiets vol met kleurrijke spullen voor de schoonmaak.
3037: Keizer Li Thai To versloeg de Chinezen in deze stad tijdens de Lam Son opstand.
En toen ik de stad binnen reed over een grote brug bleek deze brug, de Ham Rom brug de meest gebombardeerde brug te zijn tijdens de Vietnam oorlog in 1964/1965.
Thanh Hoa.
Beste allemaal, dear everyone.
First a message for Thuy (Snail). Thuy I try to email you but the mail comes back with the message: no possible to deliver this mail. So I think I have the wrong mailadress from you. Can you sent your mailadress to my mailadress.(piet.lagarde@hotmail.com)Thank you Thuy.
Than a question for Karin Kippenvel. Is your daughter still in Vietnam? And where? Perhaps I can meet her somewhere.
Today was a dark day with rain but the temperature was 25 degrees.
I was today invited by a wedding and that was very nice. And I saw a classroom dancing and singing on the street and a military ceremonial. Bot when the soldiers applaud for me because I was on the bike alone and 61 years old then officials sent me fast away.
So a dark and rainy day is on the bike also a surprising day.
Live and enjoy the day also if it is a rainy and dark day.
Piet
Vandaag toch weer een bijzondere dag.Niet alleen omdat mijn zus Coby jarig is en 60 jaar wordt. Proficiat zus en geniet!!!Maar ook omdat er altijd wel weer iets onverwachts gebeurt. Het was zwaar bewolkt en de eerste tropische regenbui heb ik vanmorgen gehad. Maar bij 25 graden is het niet zo erg om helemaal nat te worden.Het was een gewone drukke weg met links en rechts rijstvelden.
Meer een overbruggingsstuk en in de bus zou ik zeker weggedut zijn. Maar op de fiets gebeurt er altijd wel wat onverwachts. Na 10 km rijden zag ik een afzetting en op een groot opgehoogd plein zag ik vele hoogwaardigheidsbekleders en veel polite en soldaten en heel veel vlaggen en prachtige vrouwen in kleurrijke kleding.
Ik met mijn fiets aan de hand er naar toe gelopen. iedereen begon te zwaaien terwijl de toespraken gewoon doorgingen. Ik durfde mijn fototoestel niet te pakken want dan zou ik dat wel eens kwijt kunnen zijn. Dus ik begon een praatje met de soldaten te maken.
Mijn fiets werd bewonderd en dan vragen ze waar ik vandaan kom. Toi la nguori Ha Lan. ( Ik kom uit Nederland) is dan mijn antwoord. Daarna wijzen ze bijna altijd naar mijn trouwring en proberen te vragen waarom ik alleen ben. Ik laat dan de trouwring van Conny zien die om mijn hals hangt en ik heb een pasfoto van haar die ik dan laat zien.Met het woordje chet (dood). Dan vragen ze altijd of zij ook Vietnamees is. dat doen ze door naar de foto te wijzen en dan naar hun zelf.
Daarna vragen ze of ik kinderen heb en hoe oud ik ben. Meestal laat ik een paar foto's zien waar Sjoerd, Renato en Bauke opstaan. Meestal worden ze in verwarring gebracht door het donkere uiterlijk van Renato.Maar ook dat kan ik meestal met handen en voeten en mijn Vietnamees/Nederlands woordenboek uitleggen.
Toen de soldaten hoorden dat ik 61 jaar was en alleen op mijn fiets, begonnen ze spontaan te klappen.
En toen was het gauw gedaan met de pret. Twee streng kijkende hoge functionarissen in uniform maakten met korte heftige bewegingen duidelijk dat ik op moest krassen. Dus na veel gezwaai ben ik maar snel op de fiets gestapt.
Even later kwam ik langs een schooltje waar een juf langs de drukke straat met de kinderen een kringspel en zangspel aan het doen was. Daar mocht ik wel een foro van maken.
Weer even later ananas bij een van de vele ananaskramen gegeten en daarna nog een kokosnoot leeggedronken.
Toen ik bij een kraampje stopte voor een coca cola kwam het hele gezin, Moeder, dochter met haar kleine dochter en even later werd er nog een dochter bijgehaald en zij begonnen mij dezelfde vragen van hierboven te stellen. En jongedames willen altijd even naast mij staan en dan beginnen ze hard te lachen over het lengte verschil.
Rond 12 uur kwam ik langs een versierde tent. Ik weet ondertussen dat het de tijd is voor bruiloften. Deze worden hier groots gevierd juist in deze tijd. Gewoon een tent langs de weg, stoeltjes, bankjes en tafeltjes erin en daar zitten de tientallen gasten in rijtjes naar het bruidspaar te kijken.
Al een paar keer had ik geprobeerd om zo'n bruiloft even mee te maken maar dat was nog niet gelukt. Maar nu werd ik meteen door de broer van de bruidegom uitgenodigd om in de tent plaats te nemen. Meteen werd een klein kopje met groene thee voorgezet en meteen als het half leeg was weer aangevuld. Ondertussen foto's gemaakt van de bruid en bruidegom toen ze elkaar de ringen omschoven en foto's van de moeder van de bruid die haar dochter een ketting omhing en haar schoonzoon een ring om zijn vinger schoof. Ondertussen werd alles aaneengepraat door een ceremoniemeester en werden er door enkele zangers liederen gezongen.
Wat erg opviel, was dat ik geen enkele lach op het gezicht van het bruidje zag. Zij stond stijf van de zenuwen volgens mij.
Na een uurtje ben ik nagekeken door alle gasten toch weer op fiets gestapt. Om 1 uur kwam ik al weer in mijn guesthouse aan en ondertussen is het al weer goed warm geworden met de zon strak aan de hemel. Ik zit hier maar 15 km van het strand en zee af.
De komende dagen (weken) zal ik vooral langs de kust rijden.
Beste allemaal, zo zie je dat een donkere dag gewoon opgevrolijkt wordt door allerlei bijzonderheden. Bijzonderheden die je kunt meemaken omdat de fiets je zo dicht bij de mensen brengt.
Leef en geniet.
Piet
3005: Vele winkels en hotels en in huizen hebben ze een klein altaartje staan met enkele boeddha's erin en wierookstokjes en soms ook een offer. Zoals wat fruit.
3007: Juf met een klas dansende en zingende kinderen.
3010: Een fiets vol met kleurrijke spullen voor de schoonmaak.
3037: Keizer Li Thai To versloeg de Chinezen in deze stad tijdens de Lam Son opstand.
En toen ik de stad binnen reed over een grote brug bleek deze brug, de Ham Rom brug de meest gebombardeerde brug te zijn tijdens de Vietnam oorlog in 1964/1965.
-
08 December 2009 - 09:33
Riek:
He, Andre toch meegenomen????hahaha. Ja Piet, ik heb ons zusje al om 7 uur vanmorgen gebeld. Ze werd een dagje verrast door de dochters. Leuk he. Wat een mooie belevenissen weer. Zojuist weer 8 km gelopen en ga zodadelijk op school helpen.
Groetjes Riek
P.S. Wil ik zie jouw verhalen niet meer, hoe komt dat en hoe gaat het met lijnen. Kan ik er nog iets van opsteken? Ik hoop van wel. Groetjes -
08 December 2009 - 10:13
Herman & Petra:
Hoi Piet,
Wij zijn weer veilig thuis in Nederland. De 1e werkdag zit er inmiddels al weer op. We volgen je en houden contact. Veel plezier ! -
08 December 2009 - 10:41
Wouter:
Dag Piet,
Weer heel gaaf om al je belevenissen te volgen! Verder wil ik even laten weten dat je dochter de mooiste zwangere is die ik ooit heb gezien, dat ze het allemaal perfect doet en heel veel geluk heeft met hoe goed het gaat en ons kindje heel fijn aanvoelt. Iedere ochtend en avond vraag ik om een hi-five en bijna altijd krijg ik die dan! Ook als ik piano speel begint het kindje te bewegen al weten we niet of dat posieve of negatieve feedback is... Veel plezier langs de kust!!! -
08 December 2009 - 16:42
Thuy (Snail):
Dear Piet,
I'm sorry about mistake of my mail adress. Here's my another mail. You can contact with me by mail "minhmocute03@yahoo.com". Because when i sent this message to your mail, i'm received a failure notice, too. (sad)
I'm in Ha Noi, studying and i'm very interested with your pictures and discovery. I'm VietNamese but now i can go about my country, so i'll do that by follow and search for you journey daily.
Miss you much, take care of your heath during the journey!
Have a nice trip! (smile) -
08 December 2009 - 16:44
Thuy (Snail):
P/S: you should edit "Toi la nguoi Ha Lan" or "Toi den tu Ha Lan"
Take care of your health during the journey! -
08 December 2009 - 19:37
Adrie En Louis:
Hallo Piet, ja dat je op zo'n ogenschijnlijk regenachtige donkere dag zoveel te beleven hebt. Maar je staat er voor open en dan zie je altijd wat en nodigt men je ook makkelijker uit. Wel mooie verhalen, ik kan me voorstellen dat je met je foto's de mensen in verwarring brengt maar ook mooi om te lezen hoe mensen in iemand geinteresseerd kunnen zijn. En dan in een land waar zoveel ellende is geweest. Werd de stem van de gewone mens maar meer gehoord dan was er waarschijnlijk minder ellende. Piet, we blijven je volgen, zo beleven we de reis een beetje mee. Het ga je goed en blijf gezond.
Adrie en Louis -
08 December 2009 - 20:00
Astrid:
Hallo Piet,
ook ik lees nog zeer regelmatig je verhalen,en geniet van die geweldige foto's!
wat een kleurrijke cultuur,met zoveel verschillende gezichten.........en wat een mooie natuur
Ik wil je wijzen,op de website van het winterparadijs,mocht je tijd en zin hebben om even te kijken,want komende vrijdag gaat de ijsbaan open op het schoolplein van de Wichelroede,zie www.winterparadijsudenhout.nl en zie hoe het schoolplein langzaamaan omgetoverd wordt ,tot een heus winterparadijs
Maargoed,
Piet,het gaat je goed,en nog veel veilige en onvergetelijke kilometers toegewenst!!!!!
Ad -Astrid en Jannick -
08 December 2009 - 20:14
Lieske:
Fiets, kijk, eet, doe, praat en fotografeer en wij genieten weer een stukje mee! Alle goeds x -
08 December 2009 - 21:14
André :
Wat een avontuur weer, Piet. En verstandig van je om geen foto's te maken van die hoogwaardigheidbekleders.Stel je voor dat we geen foto's meer zouden kunnen krijgen van je avontuur, pffff.....
En speciaal voor Riek: jij moet toch beter weten, ik ben nooit stout en hoef dus zeker niet mee naar Spanje!! -
10 December 2009 - 15:58
Hanny:
Ha lieve broer, hier weer veel lieve groeten uit Gennep. Herman is aan het tennissen, s'morgens regen en s'middags toch droog dan heb je geluk. Net weer een wandeling met MAX gedaan en nu koken.
Herman en Hanny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
