Drogen. Drying
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
24 November 2009 | Vietnam, Sơn La
Dinsdag 24 november 2009
Son La
Beste allemal, dear everyone,
Today a heavy day because I must 11 kilometer climbing with 10 till 12 % go up.The total distance was 86 kilometer. But the views were more than beautiful. And after the climb I can enjoy the whole day from the people ande the beautiful villages and the busy people. This day it was 25 degrees and everyone is drying all things up or belong the road. All different food but also the clothes, wood and between there hunderds of little stalls where they sell vegetables and fruit and meat. Everyone is saying and yelling, hello hello and bye bye. They are very friendly, just like the NZ people.
For now a lot of loves.
Piet
Vandaag weer 86 kilometers. Van Tuan Giao naar Son La. Het zou een zware tocht worden want ik moest een pas over. En daarvoor moet geklommen worden. Ruim 11 kilometer aan een stuk en met een stijgingspercentage van ruim 8 gemiddeld. Er zaten kilometers bij van 10 en 1 kilometer van 12 % stijging. Dus ik was vooraf benieuwd hoe het zou gaan.
Dus om 7 uur zat ik al aan het ontbijt in het Hong Ky restaurant met bijzonder aardige mensen. Nog even samen met hen op de foto voor hun fotoboek en daar reed Piet de dichte mist in. Maar ik weet ondertussen dat die na een uurtje of zo wordt doorbroken door de zon. Ik hoop dat de foto's een beetje de sfeer overkunnen brengen wat ik toen de eerste 7 kilometers zag. Mensen die met hun handelswaar te voet richting stad liepen en die zo plotseling als spoken uit de mist tevoorschijn kwamen. En dan de prachtige rijstvelden links en rechts waar de mensen al tot hun knieen in de modder met hun karbauen bezig waren. Onderweg werden er ook nog eenden verhandeld en dat gebeeurde allemaal weer door vrouwen. Het was genieten. En na 7 kilometer begon de klim. Jas uit en zweten maar. Maar wat kreeg ik er veel voor terug. Echt fenomenale vergezichten. En natuurlijk weer vele bewonderaars die echt niet snappen hoe ik met die bagage de berg op kom. Soms snap ik het zelf ook niet want om half 11 was ik al over de pas en begon een zeldzaam mooie afdaling. Genieten maar altijd heel goed uitkijken voor overstekende koeien, karbauen en varkens. Ook kunnen er zomaar stukken steen op de weg liggen van vrachtwagens die even stoppen of pech hebben dan stenen voor hun wielen leggen maar als ze wegrijden laten ze die gewoon op de weg liggen.
Na de afdaling nog kilometers licht dalen en werkelijk door prachtige dorpjes en stadjes gereden. En overal bedrijvigheid. Vandaag honderden schoolkinderen tegemoet gekomen of voorbijgereden en ik heb wat bye bye en hello geroepen. Honderden keren. En moeders met kleine kinderen leren hun kinderen al vroeg om wat te roepen en te zwaaien.
Maar vandaag iets over drogen. De temperatuur was er dan ook naar. Zo'n 25 graden.
Werkelijk overal soms kilometers lang liggen langs de weg maar heel vaak ook op de weg op zeilen van alles te drogen.
Natuurlijk rijst, maiskorrels en maiskolven, pindanootjes, katoen, tabak, veevoeder, klein gesneden knollen, maar ook hout en de was en de dekbedden. werkelijk van alles gebeurt op en langs de weg.
En daar tussendoor staan overal kleine kraampjes met spulletjes te koop. Meestal groenten, vlees en fruit.
Na nog 3 x een steile klim van zo'n 2 kilometer kwam ik al om half 3 in Son La aan. Mijzelf verbazend want na een douch ben ik weer bijna zo fit als toen ik vanmorgen vertrok. Dus na een goede nachtrust en een stevige maaltijd ga ik morgen weer een stukje dichter bij Hanoi te komen.
Maar voor nu een leef en geniet en de 500ste bye bye van vandaag van
Piet
Son La
Beste allemal, dear everyone,
Today a heavy day because I must 11 kilometer climbing with 10 till 12 % go up.The total distance was 86 kilometer. But the views were more than beautiful. And after the climb I can enjoy the whole day from the people ande the beautiful villages and the busy people. This day it was 25 degrees and everyone is drying all things up or belong the road. All different food but also the clothes, wood and between there hunderds of little stalls where they sell vegetables and fruit and meat. Everyone is saying and yelling, hello hello and bye bye. They are very friendly, just like the NZ people.
For now a lot of loves.
Piet
Vandaag weer 86 kilometers. Van Tuan Giao naar Son La. Het zou een zware tocht worden want ik moest een pas over. En daarvoor moet geklommen worden. Ruim 11 kilometer aan een stuk en met een stijgingspercentage van ruim 8 gemiddeld. Er zaten kilometers bij van 10 en 1 kilometer van 12 % stijging. Dus ik was vooraf benieuwd hoe het zou gaan.
Dus om 7 uur zat ik al aan het ontbijt in het Hong Ky restaurant met bijzonder aardige mensen. Nog even samen met hen op de foto voor hun fotoboek en daar reed Piet de dichte mist in. Maar ik weet ondertussen dat die na een uurtje of zo wordt doorbroken door de zon. Ik hoop dat de foto's een beetje de sfeer overkunnen brengen wat ik toen de eerste 7 kilometers zag. Mensen die met hun handelswaar te voet richting stad liepen en die zo plotseling als spoken uit de mist tevoorschijn kwamen. En dan de prachtige rijstvelden links en rechts waar de mensen al tot hun knieen in de modder met hun karbauen bezig waren. Onderweg werden er ook nog eenden verhandeld en dat gebeeurde allemaal weer door vrouwen. Het was genieten. En na 7 kilometer begon de klim. Jas uit en zweten maar. Maar wat kreeg ik er veel voor terug. Echt fenomenale vergezichten. En natuurlijk weer vele bewonderaars die echt niet snappen hoe ik met die bagage de berg op kom. Soms snap ik het zelf ook niet want om half 11 was ik al over de pas en begon een zeldzaam mooie afdaling. Genieten maar altijd heel goed uitkijken voor overstekende koeien, karbauen en varkens. Ook kunnen er zomaar stukken steen op de weg liggen van vrachtwagens die even stoppen of pech hebben dan stenen voor hun wielen leggen maar als ze wegrijden laten ze die gewoon op de weg liggen.
Na de afdaling nog kilometers licht dalen en werkelijk door prachtige dorpjes en stadjes gereden. En overal bedrijvigheid. Vandaag honderden schoolkinderen tegemoet gekomen of voorbijgereden en ik heb wat bye bye en hello geroepen. Honderden keren. En moeders met kleine kinderen leren hun kinderen al vroeg om wat te roepen en te zwaaien.
Maar vandaag iets over drogen. De temperatuur was er dan ook naar. Zo'n 25 graden.
Werkelijk overal soms kilometers lang liggen langs de weg maar heel vaak ook op de weg op zeilen van alles te drogen.
Natuurlijk rijst, maiskorrels en maiskolven, pindanootjes, katoen, tabak, veevoeder, klein gesneden knollen, maar ook hout en de was en de dekbedden. werkelijk van alles gebeurt op en langs de weg.
En daar tussendoor staan overal kleine kraampjes met spulletjes te koop. Meestal groenten, vlees en fruit.
Na nog 3 x een steile klim van zo'n 2 kilometer kwam ik al om half 3 in Son La aan. Mijzelf verbazend want na een douch ben ik weer bijna zo fit als toen ik vanmorgen vertrok. Dus na een goede nachtrust en een stevige maaltijd ga ik morgen weer een stukje dichter bij Hanoi te komen.
Maar voor nu een leef en geniet en de 500ste bye bye van vandaag van
Piet
-
24 November 2009 - 09:16
Riek:
Weer een mooi verhaal, prachtig. Hier ws het gisteren verschrikkelijk slecht weer. Heftig onweer en een geknetter. De regen viel werkelijk met bakken uit de hemel. Nu is het weer redelijk weer. Zometeen op school gaan helpen als overblijfmoeder en verder een dagje lekker puzzelen, krantje lezen etc. Ook wel eens fijn.
Nou weer een dikke groet uit Heesch -
24 November 2009 - 10:23
Bauke:
Die foto's laten zeker wel een goed beeld zien!!! Heel veel liefs uit een vandaag iets minder nat Nederland! -
24 November 2009 - 10:55
Ilse:
Wat een hele mooie bijzondere foto's!!!!
Ik kan me voorstellen dat je aan het genieten bent van alles om je heen!!!
En ook al zitten wij mijlenver van elkaar wij genieten zeker met jou mee!!!!
Liefs Ilse -
24 November 2009 - 11:50
Anja Adriaans:
Gweldig Piet, wat een mooie foto's!! Nu begint je verhaal en je reis nog meer te leven.
Fiets ze, blijf gezond en veel lieve mensen onderweg gewenst,
Anja -
24 November 2009 - 14:33
Hanny:
De mist is goed te zien op de foto's, ze zijn prachtig.
Heel veel liefs uit Gennep
Herman en Hanny -
24 November 2009 - 17:40
Rianne:
Dag Piet, ik lees meer dan dat ik schrijf aan jou dus het moest er maar weer eens van komen. Ik vind het leuk om te lezen hoe jij Vietnam aan het ontdekken bent. Ik ben er alleen eens geweest voor een werkbezoek en heb al dit moois gemist. Wat me nog het meest opvalt aan jou prachtige fotoreportages is de grote verscheidenheid van gezichten van de Vietnamezen. Dat is me bij jou foto's uit China niet zo opgevallen. Hoeveel tijd heb je gepland voor Vietnam en ga je dat allemaal fietsend doen? Fijne tijd nog en de hartelijke groeten aan een eventuele bekende die je tegen komt. Want met jou weet je dat maar nooit. Lieve groeten, -
24 November 2009 - 17:40
Bram Coen En Angelie:
He Piet, het blijft er super uitzien, echt fantastisch. Je kunt je niet voorstellen wat jij daar meemaakt terwijl wij hier voor de schcorsteen "dag sinterklaasje" zingen.
Super knap hoor hoe je het allemaal voor elkaar boxt.
Groet Bram, coen en angelie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
