'Een met ..... Together with.....
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
17 November 2009 | Vietnam, Hanoi
dinsdag 17 november, 2009
Sapa.
Beste allemaal, dear everyone,
Together with the local people. They work very hard for the day of tomorrow. And they see that I work very hard on my bike against the very steep hills. Sapa is 1500 meter high. 9% steep and than 25 km long. Very hard. But I did it in 5 and a half hour. Tomorrow a day with many memories. 37 years was my wedding day with Conny.
So tomorrow I stay in Sapa and than on the road again.
Live and enjoy,
Piet
Vanmorgen om half 8 afscheid genomen van de hele vriendelijke mensen van het hotel. Nog even bij de buren wat mie gegeten en wat bananen en brood gekocht en op weg naar Sapa. Gisterenavond weer met een man of 6 rond een klein tafeltje gezeten en zonnebloempitten gegeten en samen thee gedronken. De jongen die mij uitgenodigd had. was 19 jaar en was geld aan het verdienen voor zijn huwelijk. Ik heb hem 15 euro gegeven voor een huwelijkscadeau en daar was hij ontzettend blij mee. Omhelzen en 100 keer bedanken.
Sapa!!!! Maar 36 km maar wat voor kilometers. van km 9 tot km 34 klimmen. Gemiddeld 9 %!!! En ik kan je verzekeren dat dat een zware klim is met de bepakking erbij helemaal. Om de 3 km stoppen en drinken want ook al schijnt de zon niet het water gutst overal vandaan. Kletsnat dus en het is tamelijk fris zo boven in de bergen. Ik klim namelijk van 110 meter naar 1500 meter.
Maar ik voel me met de dag wwer sterker worden. Ik was hier zelfs al om 1 uur. 5 en een half uur. En volgens mijn reisboek van Awol stond er minstens 7 uur voor.
De mensen komen op scooters en motoren voorbij gereden en snappen niets van mijn blote benen en armen. Vaak roepen ze om te stoppen en wrijven dan over mijn haren van mijn benen en armen. Dat gebeurt vaak ook door vrouwen. Ook in China zaten ze regelmatig aan mijn haren op mijn benen aan het plukken. Ik laat het daarbij wel hoor. Gelukkig heb ik mijn helm op want anders zouden die paar haar daar er ook nog aan moeten geloven. De meeste mannen hebben in Azie geen haren op hun benen of armen dus vandaar dat gepluk.
En dan 7 km voor Sapa een flinke wegonderbreking. 200 een ware modderpoel en daar moest ik doorheen. Tot mijn enkels in de modder mijn fiets er door heengeduwd. Bijna onbegonnen werk. Ik kon bijna niet meer vooruit omdat tussen mijn banden en spatbord alleen maar dikke modder zat en mijn remmen werkten ook niet meer zoals het hoorde.
Maar net voor Sapa vond ik een hogedrukspuit en kon ik mij na een kwartiertje wat schoner in het mooie stadje Sapa vertonen. Nu zit ik in het Mountain View Hotel. met balkon en uitzicht op de bergen. Super want vandaag is het tamelijk helder. Sapa heeft een eigen klimaat en het kan er heel mistig en koud zijn. Ik heb in iedergeval een electriciteitsdeken gekregen voor vannacht.
Hert si hier een drukte van belang. veel teoristen die een trekking maken naar de hoogste berg, De Fansipan, van Vietnam maken. 3143 meter hoog.
Sapa is ook bekend van de lokale markt waar veel minderheden in prachtige klederdracht bij elkaar komen, Ook is Sapa bekend van de prachtige handwerken die iedereen aan je probeert te verkopen.
Zit nu mijn dagboek bij te werken in een gezellig restaurantje met Monica uit Polen, Renee (jonge dame) uit Nieuw Zeeland en Alex uit Portugal. Er is meteen contact zeker vanwege het alleen fietsen. Ze willen mij blijven volgen.
Ben tot ruim 8 uur in het restaurant geweest en heb er gezellig gegeten met Petra en Herman. Ook 2 fietsers uit Veenendaal. Het werd een intense avonmd met intense verhalen. Heel bijzonder.
Beste allemaal het was weer een enerverende dag met veel contacten met de lokale bevolking. Zij hebben echt bewondering voor het fietsen bergop en dan nog wel met blote benen. Het is alsof zij voelen dat ik ook hard aan het werk zijn net als zij. Foto's maken is dan ook meestal geen probleem en ik heb ook altijd iets gezonds en lekkers bij voor de kleintjes achter op de rug bij de nmoeders.
Voor nu een lieve groet vanuit Sapa. Morgen blijf ik hier zo dicht mogelijk bij Connepon want morgen 18 november zouden we 37 jaar getrouwd geweest zijn. Een dag met vele mooie herinneringen die uit die dag naar vorne zijn gekoemn.
Leef en geniet,
Piet
Sapa.
Beste allemaal, dear everyone,
Together with the local people. They work very hard for the day of tomorrow. And they see that I work very hard on my bike against the very steep hills. Sapa is 1500 meter high. 9% steep and than 25 km long. Very hard. But I did it in 5 and a half hour. Tomorrow a day with many memories. 37 years was my wedding day with Conny.
So tomorrow I stay in Sapa and than on the road again.
Live and enjoy,
Piet
Vanmorgen om half 8 afscheid genomen van de hele vriendelijke mensen van het hotel. Nog even bij de buren wat mie gegeten en wat bananen en brood gekocht en op weg naar Sapa. Gisterenavond weer met een man of 6 rond een klein tafeltje gezeten en zonnebloempitten gegeten en samen thee gedronken. De jongen die mij uitgenodigd had. was 19 jaar en was geld aan het verdienen voor zijn huwelijk. Ik heb hem 15 euro gegeven voor een huwelijkscadeau en daar was hij ontzettend blij mee. Omhelzen en 100 keer bedanken.
Sapa!!!! Maar 36 km maar wat voor kilometers. van km 9 tot km 34 klimmen. Gemiddeld 9 %!!! En ik kan je verzekeren dat dat een zware klim is met de bepakking erbij helemaal. Om de 3 km stoppen en drinken want ook al schijnt de zon niet het water gutst overal vandaan. Kletsnat dus en het is tamelijk fris zo boven in de bergen. Ik klim namelijk van 110 meter naar 1500 meter.
Maar ik voel me met de dag wwer sterker worden. Ik was hier zelfs al om 1 uur. 5 en een half uur. En volgens mijn reisboek van Awol stond er minstens 7 uur voor.
De mensen komen op scooters en motoren voorbij gereden en snappen niets van mijn blote benen en armen. Vaak roepen ze om te stoppen en wrijven dan over mijn haren van mijn benen en armen. Dat gebeurt vaak ook door vrouwen. Ook in China zaten ze regelmatig aan mijn haren op mijn benen aan het plukken. Ik laat het daarbij wel hoor. Gelukkig heb ik mijn helm op want anders zouden die paar haar daar er ook nog aan moeten geloven. De meeste mannen hebben in Azie geen haren op hun benen of armen dus vandaar dat gepluk.
En dan 7 km voor Sapa een flinke wegonderbreking. 200 een ware modderpoel en daar moest ik doorheen. Tot mijn enkels in de modder mijn fiets er door heengeduwd. Bijna onbegonnen werk. Ik kon bijna niet meer vooruit omdat tussen mijn banden en spatbord alleen maar dikke modder zat en mijn remmen werkten ook niet meer zoals het hoorde.
Maar net voor Sapa vond ik een hogedrukspuit en kon ik mij na een kwartiertje wat schoner in het mooie stadje Sapa vertonen. Nu zit ik in het Mountain View Hotel. met balkon en uitzicht op de bergen. Super want vandaag is het tamelijk helder. Sapa heeft een eigen klimaat en het kan er heel mistig en koud zijn. Ik heb in iedergeval een electriciteitsdeken gekregen voor vannacht.
Hert si hier een drukte van belang. veel teoristen die een trekking maken naar de hoogste berg, De Fansipan, van Vietnam maken. 3143 meter hoog.
Sapa is ook bekend van de lokale markt waar veel minderheden in prachtige klederdracht bij elkaar komen, Ook is Sapa bekend van de prachtige handwerken die iedereen aan je probeert te verkopen.
Zit nu mijn dagboek bij te werken in een gezellig restaurantje met Monica uit Polen, Renee (jonge dame) uit Nieuw Zeeland en Alex uit Portugal. Er is meteen contact zeker vanwege het alleen fietsen. Ze willen mij blijven volgen.
Ben tot ruim 8 uur in het restaurant geweest en heb er gezellig gegeten met Petra en Herman. Ook 2 fietsers uit Veenendaal. Het werd een intense avonmd met intense verhalen. Heel bijzonder.
Beste allemaal het was weer een enerverende dag met veel contacten met de lokale bevolking. Zij hebben echt bewondering voor het fietsen bergop en dan nog wel met blote benen. Het is alsof zij voelen dat ik ook hard aan het werk zijn net als zij. Foto's maken is dan ook meestal geen probleem en ik heb ook altijd iets gezonds en lekkers bij voor de kleintjes achter op de rug bij de nmoeders.
Voor nu een lieve groet vanuit Sapa. Morgen blijf ik hier zo dicht mogelijk bij Connepon want morgen 18 november zouden we 37 jaar getrouwd geweest zijn. Een dag met vele mooie herinneringen die uit die dag naar vorne zijn gekoemn.
Leef en geniet,
Piet
-
17 November 2009 - 14:39
Riek:
Ja, ik zat je net te mailen op je eigen mail over Conny en toen kwam jouw weblog binnen, dus dat eerst maar gelezen. Fantastisch hoor. Ga zometeen verder met andere mail. Wat een gewrijf op die dunne benen. Je weet maar nooit. Nou knul alle lieve groetjes gewenst, en nu ben ik weer de 1ste van deze dag. Slaap lekker vannacht en rust maar goed uit morgen. Wij denken ook aan jullie.
Tonnie en Riek -
17 November 2009 - 15:03
André:
Goh Piet, soms lijkt het me wel aantrekkelijk om je te volgen met al die belangstelling om je heen. Maar ik denk, of weet eigenlijk wel zeker, dat ik na 100 m bergop al afhaak.....
En voor Riek: het is je weer gelukt om als eerste te reageren, hihi! -
17 November 2009 - 15:03
Tiny:
Lieve Piet,
man, o man wat maak jij veel mee. Het is zo fijn om jou verslagen te lezen, je schrijft zo boeiend zo, dat wij het gevoel hebben het van dichtbij mee te maken.
Ik weet nu ook wat ik moet doen als je terug bent want wat die vrouwtjes daar doen heb ik hier nog nooit gedurft
lijkt me wel wat!!!
Luister goed naar je lichaam en zorg dat je altijd voldoende te drinken hebt. Wij blijven je volgen. lieve groet
Frans en Tiny
-
17 November 2009 - 15:57
Bram, Coen En Anglie:
He Piet,
Maak er morgen een etra mooie dag van, met veel mooie warme herinneringen, want die heb je zeker.
Bram is gisteren weer bij Koos en Roos geweest, dat was natuurlijk een groot feest. Volgende week zijn Piere en Marian terug, dus ben benieuwd of Bram ze nog kent. Ze krijgen wel een verrassing, want Bram kruipt (voor zover je het kruipen kunt noemen) dus de kerststal van opa koos is nu zeker niet meer veilig.
Een hele goede dag morgen
Groet Bram, coen en angelie -
17 November 2009 - 16:40
Piet:
Steeds zo mooie en indrukkwekende verhaalen. Ik zit er all over naatedenken ook eens weer en langere Fietsdocht te gaan maaken.
Gewledig dat jij altijd weer in kontakt met lokale Mensen komt. Zo leer je gewoon het Land met zijn cultur kennen! Geniet er verder van je avontuurlijke reis! Vel Plezier and take care,
Lea -
17 November 2009 - 18:45
Carla:
Piet, jij schrijft zo beeldend dat het voelt alsof we bij je achterop de bagagedrager zitten. Ik log bijna iedere dag in omdat ik zo benieuwd ben naar wat je die dag weer hebt meegemaakt. Fijn om te lezen dat je, je iedere dag sterker voelt.Ik wens jou morgen op jullie trouwdag een hele liefdevolle dag waarbij je Conny héél dichtbij mag voelen. Ik zal, net als vele anderen aan jou en jullie mooie samengaan denken. Hartegroet, Carla -
17 November 2009 - 21:38
Jan V G:
Geweldig zoals jij die prachtige verhalen kunt schrijven en ons mee kunt laten beleven.Je kunt ook merken dat je er echt van geniet.Geniet maar lekker verder het is je van harte gegund en laat de dag van morgen ook bijzonder zijn net als 37 jaar geleden.
Heel veel succes. -
22 November 2009 - 10:36
Hanny:
Piet, wel intiem zo al dat gevrijf.Ja 18 november hebben wij elkaar 44 jaar jaar geleden leren kennen vandaar, waar blijft de tijd he jongen. Je kunt blij zijn dat je zolang bij elkaar bent geweest. Maar het het had zoveel langer mogen duren. Heel veel lieve groeten van ons, Herman en Hanny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
