In een restaurant.........

Beste allemaal,

Dag 116/166. vrijdag 23 januari.

Om 6 uur uit bed maar dat weten jullie nu wel ondertussen denk ik. Na 2 broodjes met banaan en een beetje yoghurt om kwart voor 7 op de fiets. Het weer was goed. Het werd vandag een fietstocht van 90 km. Via Waverly, Patea kwam ik om half 2 in Hawera aan. Er was maar 1 Back Packers maar die lag ruim 8 km buiten het dorp. Morgen die 8 km ook weer terug om verder te gaan. Een beetje balen dus. En het was vandaag een pittige dag. De hel weg was heuvel op en heuvel af. Lange beklimmingen de hele dag. Dat gaat op een gegeven moment in de benen zitten. Ook werd er op tientallen plaatsen nieuw asfalt met nieuwe steenslag aangebracht. Ik heb wat van die steentjes tegen mijn lijf aangehad. Het was vandaag wel heerlijk fietsweer zo'n 26 graden maar als je stil stond was het zeker over de 30.

Dus eerst naar een restaurant en dan wat eten kopen voor de avond en morgenvroeg.
In het restaurant kon ik noet meteen kiezen tussen de soep van de dag of een vis soep. Een man an een vrouw aan een tafel zeiden dat de vissoep heerlijk was. Dus het werd de vissoep. Toen ik terugkwam van het toilet vroeg de man of ik de fietser uit de krant was. Ja dus, en na een kort gesprekje voegen ze of ik zin om bij hen te blijven eten en te slapen.
Patrick en Carolyn moesten nog wat boodschappen doen en ik oest mijn lunch verorberen en zo zat ik na een uurtje bij hen aan tafel aan een glas fris.

Maar na een half uur namen zij mij ook mee naar een plaatselijk museum. Echt geweldig. Daarna onder de douche en arolyn ging voor het eten zorgen. Patrick keek uit het raam en zag dat mount Egmont ( mount Taranaki in het Mauri) bijna wolkvrij was. En dat schijnt een uitzondering te zijn. Je moet je voorstellen dat je in een bijna vlak gebied in het midden een hele grote berg met sneeuw op de top voor je ziet. Dat is gewoon super. Dus wij er met de auto op af. Foto's gemaakt maar helaas wilden de wolken niet verdwijnen. Van de 14 dagen is de berg gemiddeld 1 dag te zien.
Morgen fiets ik er meer dan 100 km omheen. Ik ben benieuwd of ik er foto's van kan maken.

Zojuist samen gegeten en gepraat over mijn reis en al mijn ontmoetingen. Maar ook dat de dochter van Patrick van 22 jaar ruim 3 jaar geleden met 2 vrienden bij een autoongeluk om het leven is gekomen. Aagereden door een dronken automobilist die door de politie achtervolgd werd.

Best mensen het is echt ongelooflijk wat mij elke dag overkomt.
Goose Bumps, kippenvel en huhnerfleisch. Ik heb ze weer allemaal.

Een lieve warme groet en leef en geniet,


Piet en de groetjes van Carolyn en Patrick