Echt sea kayaking

Beste allemaal,

Vandaag, maandag 22 december, dag 84 , niet op mijn fiets. Dat is wennen. Dus vandaag maar gaan kayakken om mijn bovenste helft niet achter te laten blijven bij mijn onderste deel.

Maar eerst iets over gisterenavond. Samen met 9 anderen om 9 uur op de boot gestapt om de Bruine Stewart Island kiwi te gaan spotten. En dat schijnt niet mee te vallen. Zij zijn overdag al helemaal niet te zien en in de nacht moet je het nodige geluk hebben. Eerst met de boot 45 minuten op zee bij een ondergaande zon is op zich al een belevenis. Dan met een rubberbootje aan wal en gewapend met een zaklamp in het dicht regenwoud op zoek naar de kiwi. Allemmal zo dicht mogelijk bij de gids en zo stil mogelijk. En ja hoor halverwege was een vrouwtje kiwi aan met zijn lange snavel aan het eten zoeken. 3 minuten konden wij er naar kijken voordat zij het bos verder introk. Geen foto in het donker dus jullie moeten me maar geloven.
Om 12 uur onder een prachtige sterrenhemel terug de boot op en om 1 uur terug in de haven. Toen was het nog een hele kunst om mijn bed in het pikkedonker te kunnen vinden daar boven op de heuvel. Lantaarnpalen kennen ze hier niet maar na een half uur lag ik in mijn bed.

Vanmorgen om half tien met een Zwitser koppel onder begeleiding van gids Toby gaan kayakken. Nu eens niet op rustig water op een woelige zee. Halverwege op een klein zandstrandje thee en een biscuitje en weer verder. Wat in de bay niet zo vaak voorkwam was dat wij op een gegeven moment dolfijnen vlak bij ons hadden zwemmen. En dat blijft bijzonder. Om half 2 weer terug en na een tomatensoepje en wat yoghurt de mail gaan checken in een plaatselijke pub.

Weer veel kerst en nieuwjaarswensen ook van de mensen die ik hier in NZ ontmoet heb. Het zijn dus echte warme contacten die ik hier op gedaan heb.
Maar een mailtje verraste mij helemaal. Het was van Natasha Holland , Chief reporter van

"THE SOUTHLAND TIMES"

Zij wilden mij met een interview en een foto in de krant. Of ik dat wilde en of ik haar terugwilde bellen.
Heb ik gedaan en 26 december proberen wij elkaar in Bluff of op weg naar Invercargill te ontmoeten voor een kerststory zoals zij het noemde.
Dus kom ik misschien hier nog in de krant ook. Maar je weet nooit dus ik wacht maar af. Ze zij dat ze getipt waren dat er ergens een Nederlander moest rondfietsen met heel veel bagage. Dat ben ik dus.

Beste lieve mensen ik heb besloten om tweede kerstdag weer de fiets op te gaan. Ik voel dat mijn lichaam dat wwer wil en ik moet eerlijk zeggen dat ik hier heel weinig iets van kerst merk. Het is alsof het hier elke dag kerst is. Gewoon heel rustig, mensen in de bar, wat wandelen, wat kletsen wat eten gewoon allemaal heel ontspannen.
Dus ik ga de ferry maar eens boeken.

Ik ga kijken of ik nog een foto kan plaatsen maar dat is hier een hele kunst en je moet er geduld en genoeg two dollar coints voor over hebben.

Lieve allemmal ik weet zeker dat jullie veel meer in de kerstsfeer zitten. Geniet ervan en neem ook de rust met deze dagen.

Sjoerd en Madelon zijn na een geweldige vakantie weer thuis, denk ik en van Bauke hoor ik ook hele spannenede en mooie dingen. Nog een weekje bauke en dan zul je echt over moeten schakelen want je komt in een heel ander land terecht. Ben benieuwd hoe je die overschakeling gaat voelen en beleven.

We zullen elkaar wel niet meteen ontmoeten want Bauke en Wouter landen in Auckland en ik zit in het uiterste zuiden. Maar ergens gaat het gebeuren en daar kijk ik naar uit.

Allemaal een lieve groet, een bijna kerstknuffel en leef en geniet van de kleine dingen.


Piet