vervolg A B C

Niet te gelven dat mij dit allemaal overkomt. Na een stevige kus heb ik afscheid van Catherine genomen en ondertussen heeft zij nog iemand in Orere gebeld waar ik langs een heel klein schooltje zou komen (50 kinderen) en waar ik rustig binnen zou kunnen lopen. En beste mensen ik hoefde niets af te rekenen omdat wij zo intens gezellig gekletst hadden.

Ik kon die dag heel vroeg vertrekken< 10 voor acht en via Clevedon, Kawakawa Bay, Orere,Matingarahi, Wharekawa, Whakatuai,Kaiaua ben ik bijna in Miranda aangekoemn. De hele dag was het druilerig. Heb best veel moeten lopen maar had de wind voor de eerste keer in de rug. En het was me toch een mooie kust weg. Kun je je voorstellen. De zee 30 meter links van je en de steile begroeide hevelwanden rechts van je. Geen verkeer op de weg, bijna geen huizen, en dat meer dan 30 km lang.

Je kon de zee de hele dag ruiken.

In Orere ben ik uiteraard het schooltje binnengegaan en heb daar samen een boterhammetje gegeten en de man van de directrice (zij stond voor de groep) heeft mij van alles laten zien en over de historie van de school verteld. Ondertussen was het behoorlijk gaan regenen en ben weer op de fiets gestapt.

Maar na bijna 70 km vond ik het welletjes. Niet omdat ik moe was maar de slaapplaatsen lagen hier niet voor het oprapen. Ik wilde eigenlijk tot net voorbij Miranda rijden want daar waren Hot Springs. Maar in de winkel hoorde ik van een vrouw dat er ook een " Shore Bird Watching Centre" was. Ik ben daar naar toegereden en ik mocht er als enigste blijven slapen. Dus nu zit ik aan die heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel trage computer te werken. De " eigenaar" van dit centrum is een boek aan het schrijven over Grutto's en is ook al op Texel geweest om daar onderzoek naar te doen. Er is een centrum bij met allemaal opgezetten dieren en er wordt uitleg gegeven hoe belangrijk de mangroven zijn voor de natuur. De regen klettert ondertussen tegen de ramen en dat schijnt zo de koemnde dagen nog door te gaan. Maar dat zie ik morgen wel weer. morgen ga ik in iedergaval de kust verlaten en trek ik het binnenland in.Op weg naar Matamata. Het zal aan weer en de wind liggen of dat in een dag te fietsen is. Maar dat horen jullie zeker over een paar dagen weer.

Alweer bedankt voor alle reacties.

Een lieve groet vanuit het doodstille vogelcentrum.
Zo kom je nog eens ergens.

Leef en geniet,


Piet