Blij dat ik rij
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg piet
09 Oktober 2008 | Nieuw Zeeland, Wellington
Het is nu woensdagavond 8 oktober half 8. Wat een noodweer was het vannacht. Zware storm en zware regenbuien. Maar vanmorgen keek ik naar buiten en.... de zon scheen. Niet geloven. Om half 10 weggereden en uitgezwaaid door Stefano. Hij adviseerde ook een BB pas te kopen. 45 dollar.waarvan 20 dollar beltegoed. Je krijgt dan bij elke overnachting 3 dollar korting. En ik denk dat ik nog wel eens vaker bij Back packers verblijf. Die pas heb ik dan zo terugverdiend. Je komt op de Back Packer plaatsen het meest in contact met allerlei nationaliteite. Nu zit ik na weer een geweldige tocht ergens boven op een berg bij een Back Pacpers farm 2 km buiten Pulenui. Ik ben de enigste gast. Maar de beheerders zijn duits en dadelijk mag ik met hen mee eten. Corinne werkt met haar vriend hhier voor een boer en zij kwam zojuist terug van 4oo koeien melken. Met local werkkrachten, Vaak Maori's. Het was een pittige tocht met bijna constant de sterke wind op kop. Ik gloei als nooit tevoren. Via Oruaiti, Mangonui, Coopers beach, Taipa, Aurere,Kaingaroa, Kareponia, Awanui, Waipapakauri, Waiharara, Motutangi, Raio ben ik nu in Pukenui aangekomen. Op weg naar Cape Reinga. Misschien ben ik daar morgen. Het was weer een dag met van alles wat. Een prachtige weg langs de zee, prachtige baaien, Het beroemste Fish en Chips reataurant van de wereld in Mangonui bezocht. De vis uit de zee zo op je bord. heerlijk. Prachtige parkieten rond zien vliegen, Weer vele dode possems op de weg gezien. Vele koeien en schapen en lammetjes langs de weg en een geweldig open landschap. Maar geen fietsers, niet eentje. De schapen en de koeien zijn het beste bewijs dat hier zeer weinig fietsers komen. Ze schrikken zich rot als ze mij zien en zetten het op een rennen. Bij de auto's blijven ze rustig doorgrazen. Op een afstandje blijven ze mij volgen tot ik uit het zicht ben. Vandaag de wind vol op kop. Dat was dus trappen geblazen. De zon deed vandaag ook geod z'n best. Dus dat was zweten. Ook een paar keer een heuvel op moeten lopen maar vandaag toch meer dan 80 km !!!!!! gefietst. Mijn benen en longen beginnen eraan te wennen denk ik. Wat moet dat worden met de wind in de rug? Ik heb al die km een prive fietspad van soms 50 cm breed maar ook vaak maar 10 cm. De witte streep dus langs de kant van de weg.
Maar vandaag had ik kleren achteropgebonden die nog moesten drogen en die wapperden heerlijk op en neer. Zo zien de auto's mij het beste dus dat doe ik voortaan elke dag. Ik vertrek en stop met fietsen als het woon-werkverkeer van de weg is. Dat scheelt heel veel want vandaag heb ik hele stukken gereden zonder een auto te zien.
Beste allemaal ik ga nu stoppen omdat het eten wel zo klaar zal zijn. Samen met de gastvrouw en gastheer eten. Het alleen fietsen heeft zo af en toe toch wel zijn voordelen. Ik duik er vanavond vroeg in want morgen kan het noordelijkste stukje van NZ bereiken. Daar waar de Tasmanzee en de Pacific Ocean elkaar " ontmoeten". Het is ook heilige grond voor de Maori's.
Ben heel benieuwd.
Misschien kan ik jullie daar morgen meer over vertellen.
Een fijne dag en geniet van de kleine dingen.
Gisteren viel ineens de computer uit. Was bang dat ik alles kwijt was. De hele avond geen verbinding gahad.
Samen Corinna en Patrick gegeten. Ik was de enigste gast, Vanmorgen naar het melken gaan kijken. Indrukwekkend 400 koeien melken. Maar ik moet wel zeggen dat de koeien veel minder melk geven dan bij ons. Dus dat gaat veel sneller. De koeien lopen het hele jaar door buiten in de heuvels en worden elke dag 2 keer met een motor naar de melkstal gebracht.
Patrick is timmerman en Corinna doet de boerderij met enkele knechten. De " hoofdfarmer" heeft ook nog een boerderij in Hamilton en komt geregeld een keer kijken. Vanmorgen wakker geworden van de fazanten en kalkoenen. Een paar broodjes op en nu ga ik de fiets pakken. Deze computer is zo traag dat ik nu hoop dat hij dit bericht verzonden krijg. Ik ga nu verder niet meer mailen want dan zit ik nog wel een paar uur. Maar bedankt voor al die leuke reacties. Ze doen heel goed. Ik hoop iedereen nog eens persoonlijk te bedanken maar de verbindingen zijn nog niet alles. Met foto's hoef ik mog niets te proberen. maar die komen later wel.
Voor iedereen een lieve knuffel en leef en geniet,
Piet
Maar vandaag had ik kleren achteropgebonden die nog moesten drogen en die wapperden heerlijk op en neer. Zo zien de auto's mij het beste dus dat doe ik voortaan elke dag. Ik vertrek en stop met fietsen als het woon-werkverkeer van de weg is. Dat scheelt heel veel want vandaag heb ik hele stukken gereden zonder een auto te zien.
Beste allemaal ik ga nu stoppen omdat het eten wel zo klaar zal zijn. Samen met de gastvrouw en gastheer eten. Het alleen fietsen heeft zo af en toe toch wel zijn voordelen. Ik duik er vanavond vroeg in want morgen kan het noordelijkste stukje van NZ bereiken. Daar waar de Tasmanzee en de Pacific Ocean elkaar " ontmoeten". Het is ook heilige grond voor de Maori's.
Ben heel benieuwd.
Misschien kan ik jullie daar morgen meer over vertellen.
Een fijne dag en geniet van de kleine dingen.
Gisteren viel ineens de computer uit. Was bang dat ik alles kwijt was. De hele avond geen verbinding gahad.
Samen Corinna en Patrick gegeten. Ik was de enigste gast, Vanmorgen naar het melken gaan kijken. Indrukwekkend 400 koeien melken. Maar ik moet wel zeggen dat de koeien veel minder melk geven dan bij ons. Dus dat gaat veel sneller. De koeien lopen het hele jaar door buiten in de heuvels en worden elke dag 2 keer met een motor naar de melkstal gebracht.
Patrick is timmerman en Corinna doet de boerderij met enkele knechten. De " hoofdfarmer" heeft ook nog een boerderij in Hamilton en komt geregeld een keer kijken. Vanmorgen wakker geworden van de fazanten en kalkoenen. Een paar broodjes op en nu ga ik de fiets pakken. Deze computer is zo traag dat ik nu hoop dat hij dit bericht verzonden krijg. Ik ga nu verder niet meer mailen want dan zit ik nog wel een paar uur. Maar bedankt voor al die leuke reacties. Ze doen heel goed. Ik hoop iedereen nog eens persoonlijk te bedanken maar de verbindingen zijn nog niet alles. Met foto's hoef ik mog niets te proberen. maar die komen later wel.
Voor iedereen een lieve knuffel en leef en geniet,
Piet
-
08 Oktober 2008 - 21:22
Riek:
Piet, succes naar het uiterste puntje. Hoop dat je meer ziet van de zeeeen dan wij. Bij ons was het erg vochtig en mistig. Maar broer Nico had er hele mooie foto's van. Succces Riek -
08 Oktober 2008 - 21:24
Herman.:
Hoi Piet,
weer een hele belevenis met dat noodweer in dat woud,inderdaad een klein Pietje tenminste op dat moment.Ik vindt je een hele Piet dat je dit allemaal aandurft,blijf je route steeds benoemen, het is ontzettend leuk je te volgen via Google.
De opossum waar je voor gewaarschuwd wordt lijkt me niet het meest vriendelijke dier,een troost hij zit meestal bij nacht in zijn hol.
Soms zijn ze overdag actief bij gevaar houden ze zichzelf dood, zo gauw ze beroerd worden
vallen ze aan.
Playing Possem zegt men in N.Z.Ps het zijn vleeseters dus denk aan je vingers.
De wapperende kleren achter op de fiets valt wel op, toch zou ik je aanraden om een rood ledlampje op je zadelpen te bevestigen wat kniperd,baterijen gaan 800 uur mee zelf heb ik die ook, werkt perfect.
We horen weer van je, veel plezier.
Vr. Grt.van Herman en iefs van je zus Hanny.
-
09 Oktober 2008 - 10:10
Bauke:
Leuk dat je belde pap!
Je bent dus gearriveerd op het noordelijkste puntje! Gaaf hoor. Zie je dan daar echt dat de 2 oceanen elkaar treffen?
Voor alle overige mensen: Papa zal waarschijnlijk een aantal dagen geen berichtjes plaatsjes omdat hij in de middle of nowhere zit.
-
09 Oktober 2008 - 13:18
Jan En Pieta Jooren:
Beste Piet, Udenhout, 9 oktober 2008;
Al dagen volgen Pieta en ik jouw verslagen met meer dan gewone belangstelling. We printen elk verslag uit. Als we dat volhouden, ligt er dus als je terugkomt al een heel boekwerk Maar wij zullen niet de enigen zijn. Alle herinneringen aan onze camperreis door Nieuw Zeeland van 2002 komen weer scherp naar boven. Net als veel toeristen hebben wij bijna dezelfde route gereden zij het op dieselolie en niet op spierkracht. We hebben minder geuren gesnoven, maar op veel plekken toch gepauzeerd en gewandeld. In Auckland riep een chauffeur van een sightseeingbus “This is the land of four seasons in one day!” en het is waar. Jij hebt ook al stormen meegemaakt. Op het Zuider-eiland hebben we in onze camper liggen schudden van de rukwinden en was Pieta bang dat de bak zou omwaaien. Vooral op dat Zuider-eiland is de natuur nog overweldigender. En er is serene rust. Kilometers zul je er fietsen zonder iemand te zien. Uitstekende streek om tegen jezelf op te knallen! Het land heeft werkelijk onze harten en zielen gestolen. Jammer, dat het zo ver weg ligt.
Als je dit leest zit je waarschijnlijk bij Cape Reigna met zijn 2 botsende golfstromen en de heilige berg van de Maori’s. Toen wij er waren, waren de laatste 20 km. onverhard. De camper was op die weg niet verzekerd. We hebben het maar gewaagd. Ik ben benieuwd of er nu een asfaltweg loopt. Er liepen wel bussen , ik meen vanaf Te Paki.(We hebben hier ook een Road Atlas: uitstekende overzichtelijke uitgave!) Je moet je nu al verheugen op de terugweg met de wind in de rug!!!
Grote bewondering hebben we voor jouw energie en je discipline om elke dag maar weer een verslag te schrijven ondanks alle vermoeidheid en computergebreken.
Hou je goed, kerel, let goed op je lijf en blijf gezond!
Warme groeten van Pieta en mij
-
09 Oktober 2008 - 17:34
Koen Van Den Boer:
Hoi meneer Lagarde, zo te lezen heb je het daar heel goed.
Hier in Udenhout is het goed en ik hoop daar ook.
groeten koen -
10 Oktober 2008 - 16:48
John Van Doormaal :
wat indrukwekkend wat je allemaal mee maakt momenteel is het hier een fijne herfst met veel zon in het weekend wordt het 20 graden prachtig toch hoop dat je nog veel geniet van je tocht vele groeten uit udenhout john van doormaal / karin -
10 Oktober 2008 - 20:47
André Van De Wiel:
Goh Piet, we hebben je een hele week moeten missen, omdat onze pc stuk was. Gelukkig is alles nu in orde en hebben we weer van je schitterende reisverhalen kunnen genieten!
Jong, wat val jij toch vaak met het kontje in de boter......
Ook groetjes van Willemien!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
