Een van de mooiste klauterpartijen ooit.

Een van de mooiste klauterpartijen ooit.

Van Yulara naar Kings Canyon, woensdag 14 november 2018, 467 kilometer. Er zijn ons 18 auto’s gepasseerd!!!!

Blauwe lucht en 39 graden.


Beste allemaal,

We verblijven nog steeds in het rode middelpunt van Australië. Vanmorgen om vijf uur bij een prachtige sunrise nog een keer de Uluru mogen bewonderen. Daarna meteen op weg naar het volgende hoogtepunt. De Kings Canyon. Een 200 meter diepe zandsteenkloof met steile wanden.
De Kings Canyon ligt in het Watarrka National Park. Op de schaduwrijke diepe plekken in de kloof groeien palmen, boomvarens en varenpalmen.
Er waren drie wandelingen. Toen we aankwamen was het tegen de veertig graden en besloten de twee korte wandelingen te doen. Prachtig.
Maar de mooiste en de zwaarste is de Kings Creek Walk. Om 11 uur gesloten vanwege de hitte. Ook boven de 36 graden is deze zware tocht verboden.
Wij vertrekken om kwart over zeven in de morgen. En precies drie uur later komen wij weer bij de parkeerplaats. Het was een van de mooiste tochten die ik ooit gemaakt heb. De foto’s zijn zo prachtig maar toch vertellen ze maar 10 procent van wat we gezien hebben.

Maar vandaag wilden we verder rijden naar Alice Springs.

Dus een vlugge warme groet,

Piet.


Beste allemaal,

Van Kings Canyon naar Alice Springs, donderdag 15 november 2018, 480 kilometer. 12 auto’s die ons passeerden.

Blauwe lucht en 39 graden.

Meestal komen we tussen drie en vier uur op onze bestemming aan. Hier besluiten we twee nachten te blijven. We hebben weer een Big4 camping. Dat zijn meestal zeer goede campings. Dus hier de wasmachines en drogers laten draaien. Kunnen we weer een dag of zes vooruit.

Om acht uur is het pikkedonker en liggen we te rusten en de volgende dag te plannen.

We willen de volgende morgen een tocht maken door het West MacDonnell National Park.

Dus op tijd de ogen sluiten en slapen tot voor de sunrise.

Dus welterusten en leef en geniet van de momenten die er echt toe doen.

Piet.

Beste allemaal,


Alice Springs, vrijdag 16 november 2018, 326 kilometers.

35 graden maar zwaar bewolkt en bijna de hele dag gemiezer.

Ja, je leest het goed 326 kilometers door het Park. Ik begin een beetje te wennen aan de enorme afstanden.
Wij proberen altijd op geasfalteerde wegen te blijven. Soms lukt dat niet en moeten we over gravel road. Maar dat proberen we tot een minimum te beperken.

We passeren de Gipson Gap.een indrukwekkende kloof is door rivieren in 60 miljoen jaren uitgesleten in de Rungutjirba Ridge. Deze bevatten veel kwartsiet en door de zon krijg je verschillende kleuren rood. Helaas schijnt de zon niet maar het blijft indrukwekkend.
De volgende halte is de Stanley Chasm. De honderd hoge meter wanden staan maar vijf tot negen meter van elkaar. Nu kunnen we daar door de droge rivierbedding doorheen lopen.
In de nu droge bedding staan of liggen imposante eucalyptussen. Het is in bezit van Aboriginals en die vragen ook een kleine toegangsprijs.
En zo vervolgen we onze weg met steeds een uitstapje naar weer een natuurwonder. Zo lopen we naar een rivierbedding met zeer steile en hoge wanden. Deze wanden hebben allerlei kleuren. Zo indrukwekkend mooi. De Aboriginals maken er tot op de dag van vandaag hun kleuren mee.
Als je er een stukje van meeneemt kun je een boete krijgen van 5000 dollar. Dus laten we het maar daar.

We keren weer terug over dezelfde weg en voor we weer in Alice Springs zijn in het weer droog.

Nog even genieten van de prachtige camping en dan gaan we morgenvroeg weer op weg naar Tennant Creek.

“Als he niet leeft zoals je denkt, ga je op den duur denken zoals je leeft”.

“If you don’t live the way you think, you will in the long run think the way you live”.


Voor nu een warme groet en geniet van de zondag.

Piet.