Bacardi en rum.

Santiago de Cuba, donderdag 17 januari 2013

Beste allemaal,

Al weer weekend met Carnaval voor de deur. Maar ik ga verder met mijn verslagen zodat ik over een paar weken aan mijn "Cubaboek" kan gaan beginnen.

Afscheid genomen van Isabelle en haar schoondochter. Het was een heel gezellig Casa. De schoondochter van 28 was al een 5 jaar getrouwd en werkte in het ziekenhuis. 5 jaar had zij hiervoor gestudeerd. Haar man werkte als technicus in het ziekenhuis. Zij werkte van 7 uur in de ochtend tot 7 uur in de avond. Maar ook nachtdienst. Zij verdiende zo'n 30 euro per maand en haar man rond de 25 euro. Graag zouden ze naar het buitenland willen om daar een paar jaar te kunnen werken. Dat mag, maar dan wel ieder naar een ander land. Dat is natuurlijk gedaan om het vertrek te ontmoedigen. Op het werk werd nooit kritisch over de politieke toestand gesproken want men is bang dat men verraden wordt. Baan kwijt of de gevangenis in zo vertelde zij. Wij hebben nog emailadressen uitgewisseld maar dat kon alleen maar via haar werk. Maar ik wilde vandaag een paar foto's naar haar versturen maar dat lukte niet. Internet is er wel maar ontzettend traag en heel erg duur en het is maar op een paar plaatsen beschikbaar. Toch weten vooral de jonge mensen dat er iets moet veranderen. Het communistische/ socialistische systeem loopt echt op de achterste benen. Ben heel erg benieuwd wat er gaat gebeuren als hun held van weleer, Fidel, komt te overlijden. Zal zij broer ook zoveel krediet krijgen?

Wij hadden geluk dat we met een goede taxi weer terug konden naar Santiago de Cuba. Na 5 uur door de bergen en langs de zee rijden, kwamen wij weer bij Casa Maria aan. Wij zouden nog even naar de stad gaan kijken want wij moesten nog het museum Bacardi gaan bezoeken.
Vroeg naar bed want de vilgende dag zouden we alweer vroeg naar Camaguey vertrekken. De casa was al door Isabelle geregeld en de bustocht hadden we ook al besproken. Dus we konden nog heel ontspannen een mojito drinken op het terras aan het parque Céspedes.

Het grote neoklassieke gebouw was van Emilio Bacardi. Rummagnaat, burgemeester en kunstverzamelaar. Prachtige schilderijen op de bovenste verdieping en een verzameling wapens en mummies in de kelder waar ook martelwerktuigen voor slaven te zien waren. Het gebouw was heel grondig aan renovatie toe. En in elk zaaltje of op elke hoek zat of hing een "bewaker" in een stoel. Totaal geen interesse in hun omgeving en je merkt dat het voor hen gewoon de tijd uitzitten is. Maar er is voor iedereen werk of het nou nuttig is of niet. Tegelijkertijd maakt dat de mensen lui en ongeïnteresseerd.

Wij gingen vroeg naar bed want om 6 uur zou de taxi al voorrijden.

Voor nu een warme groet (33 graden) en leef en geniet van de carnavalsmomenten die wel of niet op je pad komen.

Piet

4602: Foto met isabelle in het midden en de schoondochter naast mij. De andere twee jongens zijn duitse gasten.
1398: de broodkar van Fidel met de kleine ratelende wieltjes.
De andere foto's geven een indruk van de verzameling van Bacardi's in het bacardi museum.