Een doolhof van straten.

Camagüey, vrijdag 18 janauri 2013

Beste allemaal,

's Morgens rond een uur of zes een ontbijtje en afscheid genomen van Maria en haar familie. Bij de kathedraal zou de bus van Transtur komen die ons naar Camagüey zou brengen. De laatste stad voordat we weer in Havanna aankomen. Wij weten ondertussen dat je ruim op tijd moet zijn want graag hebben we een plaatsje voor in de bus en proberen ook rekening te houden met de zon. Meestal lukt dat. Nu dus ook weer.Veel land wat we om ons heen zien ligt braak maar dat we hier in een provincie zijn waar de economie wat beter is, is aan veel zaken te zien. De wegen en de gebouwen zijn wat beter onderhouden en we zien hier zelfs voor de eerste keer wegwerkzaamheden.
Onderweg stoppen we een keertje voor een sanitaire stop en voor de eerste keer zien we M&M's, en chips'. ls wij aan de man vragen, hoe dat kan begint hij te glimlachen.
Rond het middaguur stopt onze bus bij hotel Camagüey net buiten de stad. In het hotel bellen we naar de Casa waar we 3 nachten zouden verblijven. n ja wel hoor na 5 minuten verschijnt er een taxi die ons naar één van de mooiste Casa's brengt. Alweer gerund door een vrouw die ook ontzettend lekker kon koken en bekend stond vanwege de heerlijke Mojito's. En dit alles hoorden we van onze chauffeur van de taxi.
Ook hadden ze een heerlijke tuin met prachtige bloemen. Dus dat was een meevaller zo op het eind van onze Cubareis.

In 1514 werd Camagüey gesticht maar 14 jaar later verhuisde de stad naar deze locatie. Suikerplantages en rundveekuddes zorgden voor welvaart. Je vindt er het grootste histirische centrum van Cuba met vele mooie kerken en koloniale gebouwen. En .. elk gebouw heeft zo zijn eigen verhalen en legenden. Het is de hoofdstad van de provincie maar het wordt ook wel de hoofdstad van de legenden genoemd.

Op pleinen en straten zijn veel kunstobjecten te zien en er is een groot theater waar we zeker weer een dansvoorstelling kunnen volgen. Het is tenslotte weer weekend. Zo hebben we een straat gezien waar alle gebouwen voorzien zijn van kleurige Afro-Cubaanse figuren door de beroemde kunstenares, Ileana Sánchez.

Bijzonder van Camagüey zijn ook de smalle kronkelstraatjes die zomaar abrupt kunnen eindigen bij een muur of op een pleintje. Het is een waar doolhof van straatjes en pleintjes. In bijna alle Latijns- Amerikaanse koloniale steden zijn de straten en huizenblokken rechtlijnig aangelegd.
Maar hier kun echt verloren lopen.
Maar bijna alles heeft wel een reden. Zo ook hier. Camagüey was een welvarende stad en stond sterk in de belangstelling van piraten. Het idee was om hen met deze doolhof te verwarren. Maar het schijnt niet echt gewerkt te hebben.

Wij hebben gewoon rondgewandeld om vele van de 3500!!! historische gebouwen te bekijken. In 2008 is dit historisch centrum op het werelderfgoed van de Unesco geplaatst en daardoor zijn ook veel gebouwen in de oude glorie hersteld.

In het volgende verslag zal ik nog een paar legenden vertellen maar voor nu een warme leef en geniet groet en leef en geniet van miscchien wel vele carnavalsmomenten.


Piet

1434: Er zijn nog vele paardenkoetsjes
1436: Om de revolutie toch maar niet te vergeten.
1442: de streek met de vele veekuddes.
1444: maar ook van de ananasplantages.
1446, 4610, 4672, 4675: de Afro- Cubaanse muurschilderingen van Ileana Sánches.
1449: Dit stokbrood is niet van Fidel
4666: Ook Che kijkt van alle kanten nog toe.