Rijke suikerbaronnen en rijke slavenhandelaren.

Trinidad, donderdag 10 januari 2013


Beste allemaal,

Vandaag een dagje Trinidad. Een heerlijk ontbijt op het terras van onze casa en de lunch en diner is al weer besproken.
Het is heerlijk om door de straten en steegjes van Trinidad te slenteren. Overal is er iets te zien. Het leven speelt zich voor een groot gedeelte op straat en de balkons af. De plaza's hebben een grote sociale functie.

Vooral in de stad vinden ze het maar "raar" als je loopt, vooral als je nog rugzakken draagt. Vooral de fietstaxi's willen je graag vervoeren. Maar men blijft niet aandringen, zeggen goedendag en fietsen weer door.
Wij bezoeken het museo de Arquitectura, een gebouw uit 1738 waar men een tentoonstelling heeft van oude bouwstijlen. Er zijn in Cuba heel veel musea. Van de meeste musea moet je je niet teveel van voorstellen. Soms lijkt het een soort werkverschaffing. Maar het Museo de Historia Municipal is daarop een uitzondering. Het is gehuisvest in het neoklassieke Palacio Cantero uit 1830. Alleen de entreehal is al indrukwekkend met de fresco's op zuilen en bogen. Maar achter dit prachtig gebouw schuilt een heel verhaal. De huiseigenaar wilde zijn fortuin vergroten en vergiftigde een slavenhandelaar om met diens weduwe te kunnen trouwen. Maar deze weduwe stierf even later onder verdachte omstandigheden. De "schatten"die hij zo vergaarde zijn allemaal goed bewaard gebleven en worden "bewaakt"door (te) veel vrouwelijke toezichthouders of te wel "bewakers". Het uiterlijk vertoon van de suikerbarronnen en de slavenhandelaren lijkt geen grenzen te kennen. Wat een pracht en praal. De vrouwelijke "bewakers" zitten de hele dag in een stoel om de bezoekers in de gaten te houden. Om wat bij te verdienen proberen ze toeristen "stiekem" wat te verkopen. Vaak zijn het wat oude munten of andere kleine dingen.
Er zijn exposities van de koloniale tijd, de onafhankelijksheid oorlog en de natuurlijk de revolutie. Het lijkt dat men in elke stad of dorp wel een museum heeft over de revolutie.

Wij gaan met een hele smalle wenteltrap naar boven en hebben een prachtig uitzicht over de stad. Later gaan we ook nog naar de Iglesia de la Santisima Trinidad. Een kerk met een prachtig interieur. Maar de Christo de Veracruz heeft een ereplaats en vele bezoekers steken voor dit beeld een kaarsje op. Het verhaal namelijk is dat dit christusbeeld ongeveer 300 jaar oud is en oorspronkelijk gemaakt was voor een Mexicaanse kerk. Maar stormen verhinderden dat het schip met het Christusbeeld kon uitvaren. Gelovigen vonden dat een teken van God die vond dat zijn zoon hier in Trinidad moest blijven.

Natuurlijk zijn we deze dag ook nog een paar keer naar de de trappen van Casa de la Musica gegaan waar het altijd gezellig is. Er wordt muziek gespeeld en er wordt volop de salsa gedanst. Het wordt nog gezelliger onder het genot van een glas Mojito, het drankje van Hemmingway.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten.


Piet.

0875: 's morgens gewekt door de haan
0880: elke dag een markt met vooral soevenirs
0885: Een van de vele plaza's
0888: in de oude stad worden deze keien gebruikt.
0890: de kerk in Trinidad
0891: Een prachtig houten altaar.
0910: dit ezeltje wacht op een toerist
0911: even uitrusten met een sigaartje en dan weer "vuilnis"sprokkelen.
0916: een prachtig uitzicht over Trinidad.
0934: tafeltje dek je in vervlogen tijden.
0938: het favoriete spel in Cuba. een soort domino gespeeld door hoofdzakelijk mannen
0942: te koop: twee kerstbeeldjes
4238: Er worden veel houtsnijwerken verkocht
4239: maar ook veel linnen en katoenen lakens en jurkjes. Alles geborduurd.
4257: Cristo de Veracruz, die eigenlijk voor Cuba bestemd was.
4285: een gezellig balkon aan het begin van de trappen naar de Plaza de la Musica.