Van Plaza naar Plaza.

Trinidad, woensdag 9 januari 2013.

Beste allemaal,

Vandaag trekken we weer verder door Cuba. We gaan op weg naar Trinidad. Om 5 uur op want om 7 uur vertrekt de bus. Na een heerlijk ontbijt hebben we afscheid genomen van Benito en zijn vrouw.
Het zou een bustocht van ruim 9 uur worden. Het landschap was over het algemeen hetzelfde. Vlak of wat heuvelachtig. Tabak, rietsuiker en bananenplantages voeren de boventoon. Er zijn ook nogal wat geiten en koeienkuddes te zien. Maar er is teveel braakliggend land.

Ook nu weten we geen adres of naam waar we terecht gaan komen. En ja hoor het is weer een drukte van belang als de bus in het centrum van Trinidad stopt. En ja hoor we zien een bordje met daarop: Pier, Jacobus.
Moeten wij dus zijn. 10 minuten lopen en wij zitten weer in een geweldig mooi casa. Pas een maand in gebruik. Benito heeft zijn werk goed gedaan. Het zijn ook hele vriendelijke mensen en later blijkt dat ze ook geweldig kunnen koken.
Na een lekkere verlate lunch zijn we op verkenning uit gegaan.

Het is de op twee na oudste nederzetting van Cuba. (1514) Het was lange tijd een smokkel - en veecentrum. Maar aan het eind van de 18e eeuw veranderde de suiker alles. Je deze hoogbloei terug in de schitterende paleizen van de suikerbaronnen aan de Plaza Mayor. In het dal van de suikermolens, Valle de los Ingenios, klopte het hart van het witte goud. Maar het was helemaal gedaan na de industriële revolutie met de rijkdom en Trinidad zakte weg maar kwam in 1988 weer een beetje tot bloei toen het op de lijst van het werelderfgoed van de Unesco kwam. Het toerisme bracht voor velen weer een beetje toekomst.

Wij wandelen naar de Plaza Mayor, een van de mooiste pleinen in Cuba.
En Plaza's vind je er in alle soorten en maten. Maar altijd met veel zitgelegenheid. Want de plaza's zijn de ontmoetingsplekken voor jong en oud en van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. En meestal is er wel een bandje aanwezig die het extra gezellig maken.
Deze is omzoomd door koningspalmen en bronzen windhonden. Er omheen glanzen de geplaveide klinkerstraten. Het zij meer keien dan klinkers. En aan deze keien zit een naar verhaal. Wij hoorden dat deze uit Afrika kwamen en dat deze keien werden gebruikt om de schepen vol met slaven voldoende balans te geven. Wij zouden nog meer trieste overblijfselen van de tijd van de slaven te zien krijgen.
Na een heerlijk diner zijn we weer teruggewandeld en zijn we vlak achter de Plaza Mayor the trappen op gelopen naar de Casa de la Música. Een plaza waar iedereen de hele dag maar vooral 'savonds naar toekomt. Er is altijd muziek, meestal livemuziek. Beroemde bands hebben hier hun eerste optredens gehad. Ook wordt de salsa hier onophoudelijk gedanst. Een plein om elke avond naar terug te keren.
Onze tandpasta begon op te raken en al vier dagen waren wij op zoek naar tandpasta. Maar deze was in geen enkele winkel te krijgen. 's Avonds vroegen wij het aan onze gastvrouw, zij begon te glimlachen, en vertelde dat men maar een enkele keer per jaar tandpasta in de winkel kon kopen. Vaak geïmporteerd uit China. Zo wij zijn benieuwd waar en wanneer wij tandpasta kunnen kopen. Ik laat het wel weten.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten.

Piet.

0851, 0852, 0853: Ons diner bij Benito en ook nog bruine bonensoep vooraf. En dat buiten allemaal op het terras.
0867: Op elke Plaza of in de straat wordt wel muziek gemaakt.
0869: De trappen naar het beroemde casa de la Musica
4214: De deuren en ramen zijn allemaal nep. aar het geeft toch een meer afgewerkt beeld, dan een blinde muur.
422"3: Plaza Mayor bij zonsondergang.