Hopen ....... Hope .....
Door: Piet lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
16 Oktober 2012 | Peru, Lima
Hopen ……
Udenhout, dinsdag 16 oktober 2012.
Dear everyone,
One message, one telephone call and the world around you have another colour.
Perhaps you are surprised I am writing now from Holland. Yes I am home again and the reason that I am home again is bad. A few weeks ago I hear that my daughter in law, Madelon has a brain tumor against the brain stem. She was sometimes a little bit dizzy and went to hospital. 24 of October she become a heavy operation from 12 till 15 hours. So now we can only hope. Madelon and my son Sjoerd and their daughter Djuna (almost 2 years) are very brave, powerful and optimistic but also full with uncertain feelings. Also the family and their friends of course.
Many times I write to you live and enjoy the moments of the days because tomorrow can be another day with other colours and another future.
Warm greetings from your Piet.
Beste allemaal,
Allereerst ga ik, ook namens Sjoerd en Madelon, iedereen bedanken voor al die bemoedigende reacties. Een warm gevoel.
De vermoedelijke operatiedatum is 24 oktober. Tot dan, een tijd tussen hoop en vrees. Hopen, dat is het enige wat je kunt doen. Dus dat doen zij en wij dan ook.
Donderdagmiddag 11 oktober om 2 uur naar het vliegveld van Cusco. Na anderhalf uur kon ik in Lima weer inchecken voor de vlucht naar Madrid en na een uurtje steeg het vliegtuig weer op richting Amsterdam. Na in totaal zo’n vijftien en een half uur in vliegtuigen gezeten te hebben, landde ik vrijdagavond tien over 6 op Schiphol. Sjoerd kwam mij ophalen en rond kwart over zeven kon ik Madelon de beloofde knuffel geven. Natuurlijk wilde opa Djuna nog even zien en na een “fijn” gesprek en “fijne“ veelzeggende stiltes bracht Sjoerd mij rond 9 uur weer naar de trein. Met een hoofd vol met gedachten en een lijf vol met hoop en vrees maar ook met een trots gevoel vanwege de kracht, het optimisme en het realisme dat Sjoerd en Madelon uitstraalden, probeerde ik rond twaalf uur te gaan slapen.
Nu probeer ik weer het dagelijks ritme op te pakken. Op tijd opstaan, spullen uitpakken en wassen, naar de kapper, vrienden bezoeken, boodschappen doen, skypen met Susan, vogels voeren, in de tuin werken, indien nodig op Jasper, Sterre en Djuna passen en ga zo maar door.
Dus probeer ik ook weer de beloofde verslagen te schrijven én jullie hebben ook nog vele prachtige foto’s te goed. Dus dat is de komende weken een mooie invulling om de gedachten wat te verzetten.
Lima, maandag 24 september 2012.
Zo’n dag dat je weet dat je weer verder trekt is altijd anders. Bagage organiseren, wat uitrusten, wat rondwandelen, wat inkopen voor de lange busreis en lezen over je volgende bestemming. Lima. Gelukkig kunnen we voor vertrek nog een warme douche nemen. Vanavond om 10 uur met de taxi naar de busterminal van “Movil Tours”. Er zijn verschillende busmaatschappijen. Goedkope en duurdere. Wij kiezen meestal voor de duurdere. Vaak zijn dat ook de betere bussen met betere voorzieningen en chauffeurs. Ook zijn de bussen wat comfortabeler voor mensen met lange benen. Fijn is het ook als er een toilet in de bus is. Vandaag hebben we een “supercamabus”. Ik heb nog nooit in zo’n luxe bus gezeten. Van je stoel kun je werkelijk een superbed maken. Maar ook de organisatie rondom het inchecken en je bagage is professioneel georganiseerd. Het is alsof je op een vliegveld bent. Er worden zelfs van iedereen foto’s gemaakt in de bus. Maar die snurkende buurman de hele nacht had niet gehoeven.
Na een hartelijk afscheid van Benji, Leonardo en Estaban en de geweldige sfeervolle stad Huaraz bereiken we om 7 uur in de ochtend de wereldstad Lima. Zodra je één stap buiten de bus zet, staan er meteen taxichauffeurs voor je neus die je maar al te graag naar je hostel of hotel willen brengen. Wij hadden nog niets vastgelegd, maar geen nood want de taxichauffeur heeft natuurlijk ook zijn mapje met adressen voor op de zitting liggen. Hij raadt ons aan niet naar het centrum van Lima te gaan maar naar een wat duurdere wijk “Mira flores”. Veel veiliger en schoner en vlak bij de zee.
En ja hoor er is nog net een tweepersoonskamer vrij. Het is een echt backpackers hostel. Pirawana Hostel. Vol met komende en gaande jonge backpackers. Vaak hebben deze hostels bijna alleen maar “dormrooms”. Dus kamers waar je met 6, 8 of 12 mensen op één kamer slaapt met een gezamenlijk toilet en douche. Veel goedkoper maar dus ook geen privacy. Dit hostel is geweldig goed georganiseerd, schoon, met een goed restaurant. Ook is het er ontzettend veilig. Niemand komt hier zomaar binnen. Een bewaker doet de deur pas open als je aan kunt tonen dat je hier een slaapplaats hebt. Onze kamer heeft een prachtig uitzicht op een park en een rotonde. Totaal verschillend met een busreis geleden, in Huaraz. Maar daarover later meer.
Vandaag nog geen foto’s maar die ga ik de komende dagen organiseren en uitzoeken.
Een warme groet en leef en geniet van de momenten van de dag.
Piet
Udenhout, dinsdag 16 oktober 2012.
Dear everyone,
One message, one telephone call and the world around you have another colour.
Perhaps you are surprised I am writing now from Holland. Yes I am home again and the reason that I am home again is bad. A few weeks ago I hear that my daughter in law, Madelon has a brain tumor against the brain stem. She was sometimes a little bit dizzy and went to hospital. 24 of October she become a heavy operation from 12 till 15 hours. So now we can only hope. Madelon and my son Sjoerd and their daughter Djuna (almost 2 years) are very brave, powerful and optimistic but also full with uncertain feelings. Also the family and their friends of course.
Many times I write to you live and enjoy the moments of the days because tomorrow can be another day with other colours and another future.
Warm greetings from your Piet.
Beste allemaal,
Allereerst ga ik, ook namens Sjoerd en Madelon, iedereen bedanken voor al die bemoedigende reacties. Een warm gevoel.
De vermoedelijke operatiedatum is 24 oktober. Tot dan, een tijd tussen hoop en vrees. Hopen, dat is het enige wat je kunt doen. Dus dat doen zij en wij dan ook.
Donderdagmiddag 11 oktober om 2 uur naar het vliegveld van Cusco. Na anderhalf uur kon ik in Lima weer inchecken voor de vlucht naar Madrid en na een uurtje steeg het vliegtuig weer op richting Amsterdam. Na in totaal zo’n vijftien en een half uur in vliegtuigen gezeten te hebben, landde ik vrijdagavond tien over 6 op Schiphol. Sjoerd kwam mij ophalen en rond kwart over zeven kon ik Madelon de beloofde knuffel geven. Natuurlijk wilde opa Djuna nog even zien en na een “fijn” gesprek en “fijne“ veelzeggende stiltes bracht Sjoerd mij rond 9 uur weer naar de trein. Met een hoofd vol met gedachten en een lijf vol met hoop en vrees maar ook met een trots gevoel vanwege de kracht, het optimisme en het realisme dat Sjoerd en Madelon uitstraalden, probeerde ik rond twaalf uur te gaan slapen.
Nu probeer ik weer het dagelijks ritme op te pakken. Op tijd opstaan, spullen uitpakken en wassen, naar de kapper, vrienden bezoeken, boodschappen doen, skypen met Susan, vogels voeren, in de tuin werken, indien nodig op Jasper, Sterre en Djuna passen en ga zo maar door.
Dus probeer ik ook weer de beloofde verslagen te schrijven én jullie hebben ook nog vele prachtige foto’s te goed. Dus dat is de komende weken een mooie invulling om de gedachten wat te verzetten.
Lima, maandag 24 september 2012.
Zo’n dag dat je weet dat je weer verder trekt is altijd anders. Bagage organiseren, wat uitrusten, wat rondwandelen, wat inkopen voor de lange busreis en lezen over je volgende bestemming. Lima. Gelukkig kunnen we voor vertrek nog een warme douche nemen. Vanavond om 10 uur met de taxi naar de busterminal van “Movil Tours”. Er zijn verschillende busmaatschappijen. Goedkope en duurdere. Wij kiezen meestal voor de duurdere. Vaak zijn dat ook de betere bussen met betere voorzieningen en chauffeurs. Ook zijn de bussen wat comfortabeler voor mensen met lange benen. Fijn is het ook als er een toilet in de bus is. Vandaag hebben we een “supercamabus”. Ik heb nog nooit in zo’n luxe bus gezeten. Van je stoel kun je werkelijk een superbed maken. Maar ook de organisatie rondom het inchecken en je bagage is professioneel georganiseerd. Het is alsof je op een vliegveld bent. Er worden zelfs van iedereen foto’s gemaakt in de bus. Maar die snurkende buurman de hele nacht had niet gehoeven.
Na een hartelijk afscheid van Benji, Leonardo en Estaban en de geweldige sfeervolle stad Huaraz bereiken we om 7 uur in de ochtend de wereldstad Lima. Zodra je één stap buiten de bus zet, staan er meteen taxichauffeurs voor je neus die je maar al te graag naar je hostel of hotel willen brengen. Wij hadden nog niets vastgelegd, maar geen nood want de taxichauffeur heeft natuurlijk ook zijn mapje met adressen voor op de zitting liggen. Hij raadt ons aan niet naar het centrum van Lima te gaan maar naar een wat duurdere wijk “Mira flores”. Veel veiliger en schoner en vlak bij de zee.
En ja hoor er is nog net een tweepersoonskamer vrij. Het is een echt backpackers hostel. Pirawana Hostel. Vol met komende en gaande jonge backpackers. Vaak hebben deze hostels bijna alleen maar “dormrooms”. Dus kamers waar je met 6, 8 of 12 mensen op één kamer slaapt met een gezamenlijk toilet en douche. Veel goedkoper maar dus ook geen privacy. Dit hostel is geweldig goed georganiseerd, schoon, met een goed restaurant. Ook is het er ontzettend veilig. Niemand komt hier zomaar binnen. Een bewaker doet de deur pas open als je aan kunt tonen dat je hier een slaapplaats hebt. Onze kamer heeft een prachtig uitzicht op een park en een rotonde. Totaal verschillend met een busreis geleden, in Huaraz. Maar daarover later meer.
Vandaag nog geen foto’s maar die ga ik de komende dagen organiseren en uitzoeken.
Een warme groet en leef en geniet van de momenten van de dag.
Piet
-
16 Oktober 2012 - 16:34
Marieke:
Lieve Piet en natuurlijk Sjoerd, Madelon en Djuna, we denken veel aan jullie en zullen 24 oktober al onze positieve energie en hoopvolle gedachten jullie kant op sturen! Liefs, Thij, Marieke en Kaatje -
16 Oktober 2012 - 17:02
Ine Seegers:
Fijn dat je als familie nu herenigd bent en elkaar tot steun kunt zijn in deze spannende dagen. Het is niet niks voor zo'n jong gezin om hiermee geconfronteerd te worden. Wij hopen met jouw Piet en met Sjoerd en Madelon mee dat de artsen haar beter maken. Wij denken aan jullie. Sterkte voor jullie allemaal.
Lieve groet
Marcel en Ine -
16 Oktober 2012 - 18:07
Jane:
Fijn dat je er weer bent Piet! Je bent ongetwijfeld een hele steun voor Sjoerd en Madelon, want ook jij gaat niet bij de pakken neer zitten.
Alle positieve gedachten en energie vanuit de hele wereld zullen Madelon 24 oktober vast helpen de zware operatie te doorstaan
liefs Jane -
16 Oktober 2012 - 19:07
Riek En Tonnie:
Lieve broer, ja we hopen allemaal op een goede afloop. Sjoerd en Madelon, knuffel -
16 Oktober 2012 - 19:17
An De Brouwer:
hallo piet en fam piet ik wist niet wat er aan de hand was ,daar ik de laatste tijd jou verslagen niet ontving daar mijn mail is veranderd en bij jou avond -
16 Oktober 2012 - 19:36
Dennis Van Gorp:
Beste Piet ik wil je via deze weg erg veel sterkte toewensen, in deze tijd van spanning en onzekerheid.
Ook aan Sjoerd en Madelon erg veel sterkte toegewenst.
Zal zeker 24 oktober een kaarsje branden voor jullie.
Groetjes dennis van Gorp -
16 Oktober 2012 - 20:50
Herman En Hanny:
Lieve Broer, fijn dat je zaterdagavond op het feest van onze Harrie er ook even was. We hadden je niet verwacht goed dat je het gedaan hebt.
We snappen dat dit een heel moeilijke tijd voor jullie is, iedereen leeft mee, wij gaan dit weekend een heel dikke kaars opsteken in Kevelaer en of je er in gelooft of niet, je wilt zo graag iets doen.
Piet, Madelon Sjoerd, Bauke en Wouter en Renato we leven met jullie mee, heel veel lieve groetjes van Herman en Hanny -
16 Oktober 2012 - 20:54
Annie Mathijssen:
Piet veel sterkte met wat er nu is en nog komen gaat.Ook voor je zoon en vrouw.Het leven kan ineens een wending krijgen die je niet verwacht.Allemaal sterkte.
Annie. -
16 Oktober 2012 - 21:52
Geoff And Cynthia:
As with everybody we are shocked to see this news Pete,
Emotions will be so mixed, but we are thinking and praying for you all.
All our love and best wishes, but Doctors are so fantastic, Best of luck and love -
17 Oktober 2012 - 06:24
Lieske:
Welkom terug in Nl en vooral alle mogelijke sterkte, goeds. x! Lieske -
17 Oktober 2012 - 11:10
Yvonne En Wim:
Gedag Piet.Wij leven met jullie mee wensen je veel sterkte en hopen spoedig betere berichten te kunnen ontvangen.
Groetjes Yvonne en Wim. -
19 Oktober 2012 - 13:25
Mirjam En Guus Verschuuren:
hoi Piet, wat moet het je allemaal een dubbel gevoel geven nu...
We hopen en duimen mee....!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
