Een briefje op mijn fiets
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg piet
11 Februari 2009 | Nieuw Zeeland, Opotiki
Beste allemaal,
Ik zit nu al 2 uur achter de computer in het gezellige "Central Oasis" Back Packers in Opotiki. En een computer die werkt. Dus voordat het druk wordt ben ik de verslagen vanaf zaterdag 7 februari aan het bij werken. Ook de 30 mailtjes gelezen.
Van af Hicks Bay was het vandaag 85 km fietsen met een hele steile beklimming en de rest was op en af.
Goed geslapen, maar wat indrukwekkend als je op 5 meter de golven als het ware onder je tegen de rotsen hoort slaan. De caravan schudde dan ook regelmatig heen en weer. Toch is het een bijzonder geluid en heb dan ook goed geslapen. Het weer was bewolkt, warm/heet en het dreigde te gaan regenen. Toch alles gepakt en toen ik bij nijn fiets kwam vond ik daar een briefje onder de snelbinders:
Good morning,
Thanks for your energy!
Enjoy your trip,
Raissa.
Ook hier uit blijkt dat het de kleine dingen zijn die het doen.
En dat je zelfs gewoon door te fietsen jonge mensen kunt inspireren.
Een moment om gewoon Goosebumps van te kreijgen en dus die supersteile beklimming voordat ik op de fiets kon stappen lukte nu ook gemakkelijker dankzij het briefje van Raissa.
Thanks Raissa.
Het werd een bijzondere tocht. Het eerste gedeelte was het donker, heet en een zeer hoge luchtvochtigheid. Het zweet gutste van alle kanten uit mijn lichaam en ik moest behoorlijk wat drinken om dat nij te kunnen houden.
Van de omgeving zag ik nu niet zoveel, wel hoorde ik rechts de zee en die ruikt ook altijd zo heerlijk fris. Halverwege de steile hoge berg. Ruim een half uur in het kleinste verzetje de berg op. Mijn handen waren ze nat en glad van het zweet dat ik mijn stuur niet gemakkelijk kon vasthouden. En hoe hoger ik kwam des te dikker de mist/wolken. Nog geen 10 meter kon ik van de weg zien. Gelukkig niet veel verkeer maar boven aangekomen was de mist verdwenen en brak de zon door. Zo van de ene op de ande3re minuut. Boven op de top een hele bidon water gedronken en het leek wel of ik overal lek was. Overal kwam het water uit mijn porien en liep zo in mijn schoenen.
Gelukkig had ik ook nog 4 flessen water achter op mijn fiets zitten en dus de tweede fles dronk ik ook zo leeg.
En na een geweldige tocht langs de kust kwam ik na 85 km al om half 2 in Opotiki aan. Na een douche en alle was op de waslijn gehangen te hebben zit ik nu de 5 verslagen bij te werken op de computer. Dadelijk iets eten in het stadje en dan probeer ik vanavond foto's te plaatsen.
Lieve allemaal,
Leef en geniet van de 5 verhalen of gewoon van de dingen van alle dag.
Een warme, plakkerige groet,
Piet.
Ik zit nu al 2 uur achter de computer in het gezellige "Central Oasis" Back Packers in Opotiki. En een computer die werkt. Dus voordat het druk wordt ben ik de verslagen vanaf zaterdag 7 februari aan het bij werken. Ook de 30 mailtjes gelezen.
Van af Hicks Bay was het vandaag 85 km fietsen met een hele steile beklimming en de rest was op en af.
Goed geslapen, maar wat indrukwekkend als je op 5 meter de golven als het ware onder je tegen de rotsen hoort slaan. De caravan schudde dan ook regelmatig heen en weer. Toch is het een bijzonder geluid en heb dan ook goed geslapen. Het weer was bewolkt, warm/heet en het dreigde te gaan regenen. Toch alles gepakt en toen ik bij nijn fiets kwam vond ik daar een briefje onder de snelbinders:
Good morning,
Thanks for your energy!
Enjoy your trip,
Raissa.
Ook hier uit blijkt dat het de kleine dingen zijn die het doen.
En dat je zelfs gewoon door te fietsen jonge mensen kunt inspireren.
Een moment om gewoon Goosebumps van te kreijgen en dus die supersteile beklimming voordat ik op de fiets kon stappen lukte nu ook gemakkelijker dankzij het briefje van Raissa.
Thanks Raissa.
Het werd een bijzondere tocht. Het eerste gedeelte was het donker, heet en een zeer hoge luchtvochtigheid. Het zweet gutste van alle kanten uit mijn lichaam en ik moest behoorlijk wat drinken om dat nij te kunnen houden.
Van de omgeving zag ik nu niet zoveel, wel hoorde ik rechts de zee en die ruikt ook altijd zo heerlijk fris. Halverwege de steile hoge berg. Ruim een half uur in het kleinste verzetje de berg op. Mijn handen waren ze nat en glad van het zweet dat ik mijn stuur niet gemakkelijk kon vasthouden. En hoe hoger ik kwam des te dikker de mist/wolken. Nog geen 10 meter kon ik van de weg zien. Gelukkig niet veel verkeer maar boven aangekomen was de mist verdwenen en brak de zon door. Zo van de ene op de ande3re minuut. Boven op de top een hele bidon water gedronken en het leek wel of ik overal lek was. Overal kwam het water uit mijn porien en liep zo in mijn schoenen.
Gelukkig had ik ook nog 4 flessen water achter op mijn fiets zitten en dus de tweede fles dronk ik ook zo leeg.
En na een geweldige tocht langs de kust kwam ik na 85 km al om half 2 in Opotiki aan. Na een douche en alle was op de waslijn gehangen te hebben zit ik nu de 5 verslagen bij te werken op de computer. Dadelijk iets eten in het stadje en dan probeer ik vanavond foto's te plaatsen.
Lieve allemaal,
Leef en geniet van de 5 verhalen of gewoon van de dingen van alle dag.
Een warme, plakkerige groet,
Piet.
-
11 Februari 2009 - 11:23
Je Grote Fan Riek:
Wat een mooie verhalen, even de tijd voorgenomen om alles goed te lezen. We hebben een gezellige verjaardag gehad. Druk maar voldaan. Dadelijk ga ik naar pedicure Nel van onze Harry. Even lekker m'n voetjes verwennen. Ik hoop dat je Bauke en Wouter nog ergens treft.
Groetjes van zus en Tonnie -
11 Februari 2009 - 11:26
Ad:
Wat een belevenissen. geweldig. En wat een energie jij met je 60 jaar nog op kunt brengen. Je hele lijf moet er naar zijn gaaan staan. En zoveel aardige mensen dat je mag ontmoeten. Zo ondervond ik ook.Geniet nog volop de komende dagen. Denk aan je gezondheid. Groetjes Ad -
11 Februari 2009 - 14:36
Herman:
Hallo Piet of moet ik ouwe taaie zeggen,man waar haal je al die energie vandaan? ongeloofelijk een echte doorzetter,als je iets graag doet dan zijn er nauwelijks grenzen dat blijkt maar weer,geen land te ver geen berg te hoog.alles loopt nog steeds boven verwachting, volgens je verslagen die iedere keer weer heel leuk zijn.
Alles komt zo heerlijk over die zon het blauwe water de boten,ja dat doet me naar de zomer verlangen maar de sneeuwklokjes bloeien alweerdat geeft de burger weer moet. Hier in Gennep is na de verjaardag van Hanny alles weer rustig, hebben het heel gezellig gehad.Piet we zien je berichten wel weer te gemoet, nog bedankt voor je mailtje en de groeten van Hanny en mij.
Kia Ora
-
11 Februari 2009 - 15:01
Carmen:
Heij Piet,
Nou.... die plakkerige groet, die krijg je terug. Niet van het zweet maar van het ongelooflijke klote weer, want dat is het hier in Nederland!!! haha!
ps: ben je nog geen echte kip geworden van al het kippenvel?
We blijven je volgen.
XXX
DC -
11 Februari 2009 - 15:50
Annemarie Maas:
Hoi Piet!! Het blijft geweldig om te lezen. Al die mensen die zo gastvrij zijn, daar kunnen wij nog veel van leren!!! En stiekum denk ik ook wel eens, Oh dat je daar zin in hebt om WEER zoveel kilometer te fietsen!!! Geweldig gewoon. Hier beginnen (bij mij althans) de carnavalskriebels langzaam te komen!! Dat is volgend weekend alweer!!! Dus jij met je fiets en ik met mn trompet!!!!! Veel plezier en genieten nog!!
Groetjes Marcel Annemarie Suzanne Ramon en Jeroen Maas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
