Niet met de fiets maar toch op de weg

Beste allemaal,

Ik zit nu in de bibliotheek in Dannevirk. De storm giert door NZ. Ook is er sneeuw gevallen. Dus het is er ook koud. Maar ik zal weer bij het begin beginnen. Gisteren was het hier woensdag 5 november. dag 37 van deze geweldige reis. Ik ben nog een dagje bijn Rhonda en Dzavid gebleven. Rhonda had namelijk voorgesteld om een dagje met haar man mee te gaan. David is namelijk trucker op een een grote truck met aanhanger. Hij vervoert vee. David is met zijn 4 jaar met zijn ouders naar NZ gekomen. Hij heeft een grote schapenfarm gehad maar 9 jaar geleden heeft hij de boerderij verkocht en is naar dit huis vertrokken. Hij komt oorspronkelijk uit Schotland. Het was mij al opgeval;len dat er wel veel schapen zijn maar lang niet zoveel als ik mij voorgesteld had. En dat klopt want in 10 jaar tijd is de kudde gehalveerd tot 39 miljoen schapen.

Ik heb besloten op het aanbod van david en Rhonda in te gaan. Weer eens wat anders en op deze manier ontmoet ik echte truckers en farmers.

Dus om 5 uur vanmorgen op en na een stevig ontbijt vertrokken wij naar Waipawa om de truck met aanhanger op te halen. Toen langs de boeren om het vee op te halen. Schapen, lammeren, stieren en koeien. Die brachten wij dan naar Hastings waar een grote veemarkt was. Op de veemarkt werd al het vee verhandeld en David kreeg weer de opdracht om het verkochte vee terug naar andere boeren te brengen. Wij hebben die dag ruim 300 km gereden en 72 lammeren en 45 koeien en stieren naar de markt gebracht. Terug vervoerden wij 94 schapen, 45 koeien en stieren en 130 lammeren. Ik ben met David echt op plaatsen geweest waar je normaal niet komt. Heel achteraf. En niet elke stier was zo gemakkelijk in de wagen te krijgen als schapen. Het spreekwoord " als er een schaap ........" klopt helemaal. Bij koeien en stieren gaat dat niet op. Wij zijn 3 kwartier bezig geweest om 1 stier op de wagen te krijgen en dat is nog goed uitkijken ook. maar alles bij elkaar was het een geweldige ervaring en om 5 uur waren wij klaar. Rhonda had weer een geweldige maaltijd klaargemaakt. Om 8 uur naar de TV gekeken. En daar kregen wij te zien dat het flink gesneeuwd had en dat het in het zuiden behoorlijk koud was. Ook waarschuwden ze voortdurend voor de zware wind. Of beter gezegd storm.
O ja , onderwg veel kalkoenen gezien.

"s avonds kreeg Rhonda te horen dat haar moeder, 92 jaar oud een hartgeval gekregen had en gevallen was en daarbij haar heup gebroken had. Zij lag in het ziekenhuis in Palmerston North.
Ik kon de volgende dag 80 km met haar meerijden. Maar dat aanbod heb ik afgeslagen. Maar zij vond het maar niks dat ik met die storm de weg op ging.

Maar dat zag ik morgen dan wel weer.
Om 9 uur naar bed en de nacht ging het inderdaad vreselijk te keer.

Het was weer een enerverende dag.

Tot morgen.

Leef en geniet,

Piet