A B C

Beste allemaal,

Hier ben ik weer en zit aan een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel trage computer te werken in een " Bird Watching Centre" In miranda. Helemaal alleen en de regen klettert buiten tegen de ramen. Maar jullie hebben een paar dagen niets te horen gekregen. Op 22 oktober ,dag 24 ben ik na een ontbijt en afscheid genomen te hebben om half negen bij Peter en Lilly vertrokken. Ik moest beloven dat zij mij nog zouden zien voordat ik naar Nederland vertrok.

Voor mij begint er nu als het ware een nieuw hoofdstuk. Het noordelijkste stukje helemaal naar Cape Reigna gefietst en nu weer terug in Aucklande ne nu verder naar het zuiden. Nu op Auckland aan de west kant verlaten en dan is het werkelijk een schitterende stad. Helemaal aan de zee met prachtige huizen en prachtige villa wijkeen met ontzettend mooie bomen. Wat ligt deze stad mooi tussen 2 zeeen. Wel 30 km gefietst voordat ik de stad uit was.Ik ben via Davenport, Auckland, Howick, Whitford, in Maratai aangekomen. Het laatste stuk was werkelijk schitterend langs de zee.Geen spijt gehad van de keuze die ik in Whitford moest maken. Of ruim 20 km omrijden via de kust of meteen het binnenland in. En 20 km is met deze heuvels voor mij minstens 2 uur. Maar het was de moeite waard en het was warm en zonnig. Onderweg weer de nodige praatjes gemaakt. Toen ik op een parkeerplaats wat yoghurt stond te eten. kwam er een brandweerman naar me toe en vroeg waar de weg naar toe ging. Op het eind zei hij. Ik woon aan het strand en kommaar aan dan drinken en eten wij wat samen en breng ik je vanmiddag met de auto 5o km verderop naar Clevedon.

Heel verleidelijk maar ik heb hem uitgelegd dat ik wilde fietsen ook al waarschuwde hij mij dat het erg heuvelachtig zou zijn. Ik heb hem bedankt voor het aanbod en ben weer verder gagaan met de yoghurt. Toen kwam er weer iemand naar mij toe en ook hij Shane bood me een verblijf aan als ik in de buurt kwam. Hij woonde in Coromandel in Matarangi. Hij schreef het telefoonnummer op en ik hoefde maar te bellen. Onvoorstelbaar!!!!!
Om 3 uur kwam ik in Maraetai aan. Gevraagd naar een B en B of Back Packers. Maar er was niet veel. Durfde niet goed verder te gaan want verderop was helemaal niets. Maar in de winkel kwam een vrouw naar mij toe en die zei: In de Campball straat verhuurt iemand alleen een ruimte maar geen breakfast. Ik ben er naar toe gereden en ik kon er in iedergeval de nacht doorbrengen. 80 dollar. Om 5 uur zou zijn vrouw Catherine thuis zijn en hijzelf moest ook nog even weg. Ondertussen nog verder rond gekeken en Fish en Chips gegeten.

Niets anders gevonden dus weer terug naar Mike, die waterpompen verkocht en Catherine die leerkracht op een basischool was. Om 5 uur waren zij thuis. En !!!!!!!!!!! jawel hoor na een praatje mocht ik mee komen eten, ik kreeg zalf voor mijn jeukbulten en hebben het de hele avond over de school gehad. Zij had een heel bewogen leven achter de rug en was nu de kinderen de deur uit waren heel bevlogen met haar klas bezig. Op de laptop alle foto's van de vakantie bekeken en adressen uitgewissled. Heel gezellig. Hun motto van de school was A B C.
A = Action
B = Brings
C = Consequenties

Elke actie heeft zijn consequenties.

Zij boden mij ook aan om 's morgens om half 7 met hen te ontbijten. Dus om half 7 samen aan het ontbijt. Mike bood ook aan als ik terugkwam hij mij in maart met fiets en al naar Auckland zou brengen.