Drip, drip, drip, drip, ..............

Drip, drip, drip, drip ……….

Beste allemaal,

Van Adelaide naar Renmark, maandag 14 januari 2019, 258 km.
Blauwe lucht en 46 graden!!!!!

Jullie hebben het misschien op het nieuws gehoord dat het behoorlijk heet is in delen van Australië. Tot nu toe hebben we veel geluk gehad en hebben we prachtig weer gehad en hebben we alles kunnen doen wat we wilden.

Bij 46 graden moet je geen lange wandeltochten maken en jezelf goed verzorgen. Vandaag hebben we een prachtige tocht gehad naar Rivierenland. Het land van de Murray rivier. Een indrukwekkende brede rivier met vele vertakkingen.
Rond vier uur komen we op de camping aan en wij hebben een prachtig plekje op drie meter van de rivier. En we kunnen er nog in zwemmen ook. Het is echt genieten van al die watersporters voor ons.
Ook het eten moet je een beetje aanpassen. Gewoon goed blijven eten en veel drinken.

Ik merk wel dat mijn verhaaltjes steeds korter worden nu zachtjes aan het einde van onze prachtige reis in zicht gaat komen. Maar dat maak ik later met foto’s wel goed.

Voor nu een hete groet en leef en geniet van wat het weer je geeft.

Piet.

Rondje Renmark, dinsdag 15 januari 2019, 185 km
Blauwe lucht en 47 graden!!!!!

Bijna het record vandaag. 47 graden heb ik bijna nog nooit op mijn reizen meegemaakt. Maar alles went. We hebben geen zin om de hele dag in de rivier of in het zwembad te liggen dus maken we een rondje Renmark. De airco aan en genieten van de omgeving.

Ik kan de omgeving het beste omschrijven als: “ wijngaarden als oases in de woestijn”.

Alles is dor en geel van de droogte alleen de wijgaarden zijn sprankelend groen. Kilometers lang liggen ze aan beide kanten van de weg. En deze kunnen alleen maar overleven door een ingenieus dripsysteem. Water wordt uit de grond gepompt of uit grote bassins die men aangelegd heeft. Het is alleen mogelijk door de nabijheid van de Murray rivier die voor het zoete water zorgt.

Maar niet alleen wijngaarden maar ook olijfgaarden en sinaasappelgaarden liggen als oases in de woestijn. Zo ontzettend groot. En al zijn de bomen nog zo groot , ze kunnen alleen overleven door een dripsysteem.

Je ziet dan ook soms hele afgestorven wijngaarden waar het watersysteem niet meer functioneert.

Je kunt je er bijna geen voorstelling van maken maar je rijdt soms echt vijftig kilometer met overal frisgroene gaarden die vaak omsloten worden door een gele dorre vlakte.

Tegen de avond zijn we weer terug en nemen weer een duik in de machtige Murray rivier.

En slapen gaat goed ook al hebben we geen airco aan. In de nacht zijn de temperaturen gewoon aangenaam. Het is droge warmte dus het is niet benauwd of drukkend.

Voor nu een warme groet en morgen gaan we nig een graadje hoger volgens de weerberichten.

Piet.

Van Renmark naar Swan Hill, woensdag 16 januari 2019, 359 km
Blauwe lucht en 48 graden!!!!!!

Ja hoor we tikken vandaag de 48 graden aan. De lokale bevolking is hier hoge temperaturen gewend in deze tijd van het jaar maar dit is ook voor hun extreem en TE heet.
De airco’s draaien op volle toeren. Elke caravan en tent heeft airco en iedereen neemt hier zijn koelkast en diepvries mee naar de camping.
En iedereen loopt hier de hele dag met een fles bier of een glas wijn in de hand. Vandaag verplaatsen we ons weer naar een andere plaats langs de Swan River. Ook hier hebben we weer een plekje langs de rivier.

Tegen de avond komen er werkelijk honderden spierwitte kaketoes met blauwe ogen en een gele kuif vanuit het niets naar de bomen langs de rivier en een kabaal dat ze maken. Ze drinken water en zoeken daarna massaal hun slaapplaats op. Maar rind vier uur in de morgen zijn ze er weer. Drinken en wat badderen maar vooral krijsen. Daarna zoeken ze hun plekjes weer op voor hun voedsel. Je vindt ze vaak op grasvelden waar ze vooral de wortels van het gras eten.

Ook nu weer vele kilometers lange wijngaarden, olijfgaarden en sinaasappelgaarden gepasseerd.

Dit moet wat de waterhuishouding betreft vroeg of laat problemen gaan geven. De machtige Murray rivier stroomt door drie staten en dat geeft nu al spanningen omdat de laatste staat waar de rivier door stroomt al te weinig water krijgt.
Ook het grondwater komt te hoog en neemt het zout mee zodat de grond te zout wordt en planten niet meer kunnen groeien.
Zeker nu de temperatuur gemiddeld toeneemt zal dit probleem zich snel in omvang toenemen.


We naderen Melbourne weer. We checken alvast of ze een plekje vrij hebben want uit ervaring weten we dat er in Melbourne tijdens het tennistoernooi bijna geen plekje te vinden is. Al een klein beetje beginnen we alweer over de terugreis te praten. Ook daar kijken we weer naar uit. Want:

“Wie niet gelukkig is waar hij is, zal dat ook niet zijn waar hij heengaat”.

“He who is nit happy where he is, will also not be happy where he goes”.

Of dat gelukt is horen jullie de volgende keer.

Voor nu een zeer hete groet en leef en geniet van de warme maar ook van de koude momenten.

Piet.